Eoin 1:14 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁴ Agus do‐rinneaḋ colann de’n Ḃriaṫar, agus do ċóṁnuiġ sé ’n‐ár measc (agus do ċonnacamar a ġlóir, aṁail glóir Aon‐Ṁic an Aṫar), lán de ġrás agus d’ḟírinne.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

¹⁴ Agus rinneaḋ feoil de’n Ḃriaṫar, agus ċóṁnuiġ sé i n-ár measc: agus ċonnacamar a ġlóir, mar ġlóir aoin Ṁic an Aṫar, lán de ġrásta agus d’ḟírinne.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹⁴ Agus do ḋein feóil de’n Ḃriaṫar, agus do ċóṁnuiġ i n-ár measg, agus ċonacamair a ġlóire mar ġlóire Aon Ṁic an Aṫar, lán de ġrásta agus d’ḟírinne.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁴ Agus do rinneaḋ féoil don Ḃreiṫir, agus do ċoṁnuiġ sé eadruinne, (agus do ċunncamar ġlóirsion, mar ġlóir éinġeine Ṁic an Aṫair,) lán do ġrásuiḃ agus dfírinne.

Eoin 1:14 Iomraidhean Croise

Maitiú 1:16

agus do ġein Mattán Iácób; agus do ġein Iácób Seosaṁ, fear Ṁuire, ó n‐ar geineaḋ Íosa d’á ngoirṫear Críost.

Lúcas 2:11

óir atá Slánuiġṫeoir beirṫe ḋaoiḃ indiu, is é sin Críost an Rí, i gcaṫair Ḋáiḃi.

Lúcas 2:7

Agus rug sí mac, a céad‐ġein; agus d’ḟill sí i n‐éadaiġiḃ é, agus do ċuir sí ’n‐a luiġe i mainséar é, toisc naċ raiḃ sliġe ḋóiḃ sa tiġ ósta.

Lúcas 9:32

Agus do ḃí codlaḋ trom ar Ṗeadar agus orṫa‐san do ḃí ’n‐a ḟoċair; aċt nuair do ḃíodar ’n‐a lán‐dúiseaċt, do ċonnacadar a ġlóir, agus an ḃeirt ḟear do ḃí ’n‐a seasaṁ ’n‐a ḟoċair.

Eoin 1:1

Ar dtús do ḃí an Briaṫar ann, agus ḃí an Briaṫar i ḃfoċair Dé, agus do b’é Dia an briaṫar.

Eoin 11:40

Aduḃairt Íosa léi, Naċ nduḃras leat, má ċreideann tú, go ḃfeicfir glóir Dé?

Eoin 14:6

Aduḃairt Íosa leis, Is mise an tsliġe, agus an ḟírinne, agus an ḃeaṫa: ní ṫig aoinneaċ ċum an Aṫar aċt aṁáin tríom‐sa.

Eoin 14:9

Aduḃairt Íosa leis, An ḃfuilim an ḟaid sin ’n‐ḃúr measc, agus gan aiṫne agat orm, a Ṗilib? an té do ċonnaic mise, do ċonnaic sé an t‐Aṫair; cionnas adeir tusa, Taisbeán an t‐Aṫair ḋúinn?

Eoin 17:22

Agus an ġlóir ṫugais daṁ‐sa, ṫugas‐sa ḋóiḃ‐sean í; ionnas go mba aon iad, fá mar is aon sinne;

Eoin 17:24

A Aṫair, is é is mian liom na daoine ṫugais dom do ḃeiṫ mar a ḃfuilim; go ḃfeicfiḋ siad mo ġlóir, a ṫugais‐se ḋom: óis ṫugais gráḋ ḋom roiṁ ċruṫú an doṁain.

Eoin 18:37

Annsin aduḃairt Píoláid leis, An rí ṫú mar sin? D’ḟreagair Íosa, Mar adeirir, is rí mé. Ċuige sin rugaḋ mé, agus ċuige sin ṫánag ar an saoġal, ċum go dtiuḃrainn fiaḋnaise do’n ḟírinne. Gaċ duine atá ar ṫaoḃ na fírinne, éisteann sé lem ġlór.

Eoin 2:11

Do‐rinne Íosa an tosnú sin ar a ṁíorḃailtiḃ i gCána na Galilé, agus d’ḟoillsiġ sé a ġlóir; agus do ċreid a ḋeisceabail ann.

Eoin 3:16

Óir do ġráḋuiġ Dia an saoġal ċóṁ mór sin, go dtug sé a Aon‐Ṁac féin, ionnas, gaċ duine creidfeaḋ ann, naċ gcaillfiḋe é, aċt go mbéaḋ an ḃeaṫa ṡíorraiḋe aige.

Eoin 3:18

An té ċreideas ann ní tugtar breiṫ air: an té naċ gcreideann atá breiṫ taḃarṫa air ċeana féin, toisc nár ċreid sé i n‐ainm Aon‐Ṁic Dé.

Eoin 6:51

Is mise an t‐arán beo ṫáinig anuas ó neaṁ: má iṫeann duine an t‐arán so, mairfiḋ sé go deoiḋ: agus an t‐arán do‐ḃéarfad‐sa, is é m’ḟeoil é, tugaḋ ċum beaṫaḋ an tsaoġail.

Eoin 8:32

agus aiṫneoċaiḋ siḃ an ḟírinne, agus saorfaiḋ an ḟírinne siḃ.

Gníoṁarṫa 13:33

cionnas mar ċóiṁlíon Dia d’ár gclainn é, mar d’aiṫḃeoḋuiġ sé Íosa; mar atá scríoḃṫa san dara salm; Is tusa mo Ṁac, indiu do ġeineas ṫú.

Roṁánaċ 8:3

Óir an niḋ naċ raiḃ ar ċumas do’n dliġe do ḋéanaṁ, de ḃriġ go raiḃ sé lag de ḃárr laige na colna, do‐rinne Dia é nuair do ċuir sé uaiḋ a Aon‐Ṁac féin i gcosaṁlaċt colna peacaṁla; is é sin, mar íoḋḃairt ar son an ṗeacaiḋ, do ḋaṁnuiġ sé an peacaḋ san ċolainn,

Roṁánaċ 9:5

gur leo na h‐aiṫreaċa, agus gur uaṫa‐san do ṡíolruiġ Críost do réir na feola, an té atá os cionn an uile niḋ, Dia beannuiġṫe go deo. Amén.

1 Chum na gCoirinnteach 15:47

Ó’n talaṁ do’n ċéad duine, talṁaiḋe: ó neaṁ do’n dara duine.

2 Chum na gCoirinnteach 12:9

agus aduḃairt sé liom, Is leor duit mo ġrása: óir is i laige noċtar mo ċuṁaċt‐sa. Uime sin is móide ḋéanfad mórtas as mo laige, ċum go mbéiḋ cumas Ċríost mar ḋídean orm.

Galatiánaċ 4:4

aċt nuair ṫáinig an t‐am, do ċuir Dia uaiḋ a Ṁac, tugaḋ ó ṁnaoi, rugaḋ fá’n dliġe,

Heṗesiánaċ 3:8

Dáṁ‐sa, atá níos luġa ’ná an té is luġa de na naoṁaiḃ go léir, tugaḋ an grása so, ċum saiḋḃreas do‐ċuarduiġṫe Ċríost do ṡeanmorú do na Cineaḋaċaiḃ;

Ccolossianaċ 1:19

Óir ba é toil an Aṫar go ndéanfaḋ an iomláine ar fad cóṁnaiḋe ann;

Ccolossianaċ 2:3

’n‐a ḃfuil gaċ ionnṁas eagna agus eolais i ḃfolaċ.

Ccolossianaċ 2:9

óir is ann go corporḋa atá iomláine na Diaḋaċta ar fad,

1 Chum Timóteuis 3:16

Agus gan déidearḃaḋ ar biṫ, is doiṁin í rúindiaṁair na diaḋaċta; an Té do foillsiġeaḋ san ḃfeoil, do fíréanuiġeaḋ san Spiorad, go ḃfaca aingle é, do craoḃscaoileaḋ i measc na gCineaḋaċ, gur creideaḋ ann san tsaoġal, gur tógaḋ suas é san nglóir.

Neaḃruiḋeaċ 1:3

Is é lonnraḋ a ġlóire é, agus is é cló a nádúire é, is é congḃuiġeas gaċ uile niḋ le ċéile le briaṫar a ċuṁaċta; nuair do ḃí na peacaiḋe glanta aige, do ṡuiḋ sé síos ar ḋeas‐láiṁ na Mórḋaċta i n‐áirde;

Neaḃruiḋeaċ 1:5

Óir cia aca de na h‐aingliḃ go nduḃairt sé ariaṁ leis, Is tusa mo Ṁac, Indiu do ġeineas ṫú? agus arís, Béiḋead‐sa im’ Aṫair dó, Agus béiḋ seisean ’n‐a Ṁac dom?

Neaḃruiḋeaċ 10:5

Uime sin, ag teaċt isteaċ san tsaoġal dó, adeir sé, Íoḋbairt agus ofráil níorḃ áil liom, Aċt d’ullṁuiġis corp dom;

Neaḃruiḋeaċ 2:11

Óir an té naoṁuiġeas agus na daoine naoṁuiġtear, is ó uġdar aṁáin ṫáinig siad: uime sin ní nár leis bráiṫre do ṫaḃairt mar ainm orṫa,

Neaḃruiḋeaċ 5:5

Ar an gcuma ċéadna níorḃ uaiḋ féin do ġlac Críost an onóir ċuige féin go ndéanfaiḋe sagart de, aċt ó’n té aduḃairt leis, Is tusa mo Ṁac, Indiu do ġeineas ṫú:

1 Eoin 4:14

Agus do ċonnacamar agus do‐ḃeirimíd fiaḋnaise gur ċuir an tAṫair a Ṁac uaiḋ mar Ṡlánuiġṫeoir an doṁain.

1 Eoin 4:9

Is mar so do noċtaḋ gráḋ Dé ḋúinn, gur ċuir Dia a Aon‐Ṁac féin isteaċ san tsaoġal ċum go mairfímís tríd.

2 Eoin 1:7

Óir atá a lán mealltóir imṫiġṫe amaċ san tsaoġal, naċ n‐adṁuiġeann Íosa Críost ṫáinig san gcolainn. Atá a leiṫéid seo ’n‐a ṁealltóir agus ’n‐a ainċríost.

Taisbeunaḋ 19:13

Agus atá sé clúduiġṫe le h‐éadaċ do tomaḋ i ḃfuil: agus is é ainm tugtar air, Briaṫar Dé.

Taisbeunaḋ 21:3

Agus do ċualas árd‐ġlór ó’n riġ‐ċaṫaoir, g‐á ráḋ, Féaċ, atá tabernacal Dé ag daoiniḃ, agus déanfaiḋ sé cóṁnaiḋe i n‐éinḟeaċt leo, agus béiḋ siad ’n‐a bpobal aige, agus béiḋ Dia féin ’n‐a ḃfoċair, agus béiḋ sé aca mar Ḋia: