2 Eoin 1:6 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁶ Agus is é is gráḋ ann, siuḃal do réir a aiṫeanta. Is í seo an aiṫne, mar ċualaḃar ó ṫús, gur dual daoiḃ siuḃal d’á réir.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁶ Agus a sé so an gráḋ, eaḋon sinn do ṡiúḃal do réir a aiṫeantasan. A sé so a náiṫne, Do réir, mar do ċúalaḃair ó ṫosuiġ, ċum ḃeiṫ ḋíḃ ag siúḃal innte.

2 Eoin 1:6 Iomraidhean Croise

Eoin 14:15

Má tá gráḋ agaiḃ dom, coiṁéadfaiḋ siḃ m’aiṫeanta.

Eoin 14:21

An té go ḃfuil m’aiṫeanta aige, agus ċóiṁlíonas iad, is é sin an té go ḃfuil gráḋ aige ḋom: agus an té go ḃfuil gráḋ aige ḋaṁ‐sa, béiḋ gráḋ ag an Aṫair ḋó‐san, agus béiḋ gráḋ agam‐sa ḋó, agus foillseoċad mé féin dó.

Eoin 14:23

D’ḟreagair Íosa agus aduḃairt sé leis, Má tá gráḋ ag duine ḋom, ċoiṁéadfaiḋ sé mo ḃriaṫar: agus béiḋ gráḋ ag an Aṫair ḋó, agus tiocfaimíd ċuige, agus déanfaimíd cóṁnaiḋe ’n‐a ḟoċair.

Eoin 15:10

Má ċoiṁéadann siḃ m’aiṫeanta, fanfaiḋ siḃ im’ ġráḋ; fá mar ċoiṁéadas‐sa aiṫeanta m’Aṫar, agus go ḃfanaim ’n‐a ġráḋ.

Eoin 15:14

Is siḃ‐se mo ċáirde má ġníonn siḃ a n‐órduiġim daoiḃ.

1 Eoin 2:24

Maidir liḃ‐se, an teagasc do ċualaḃar ó ṫús, cóṁnuiġeaḋ sé ionnaiḃ. Má ċóṁnuiġeann an niḋ do ċualaḃar ó ṫús ionnaiḃ, béiḋ siḃ ’n‐ḃur gcóṁnaiḋe san Mac agus san Aṫair mar an gcéadna.

1 Eoin 2:5

Aċt an té ċoiṁeádas a ḃriaṫar, is ann atá gráḋ Dé críoċnuiġṫe. Is air so aiṫniġmíd go ḃfuilmíd ann:

1 Eoin 2:7

A ċáirde ionṁaine, ní h‐aon aiṫne nua atá agam d’á scríoḃaḋ ċugaiḃ, aċt sean‐aiṫne do ḃí ó ṫús agaiḃ. Is í an tsean‐aiṫne an briaṫar do ċualaḃar.

1 Eoin 5:15

agus má tá a ḟios againn go n‐éisteann sé le cibé niḋ iarraimíd air, annsin atá a ḟios againn go ḃfuil na neiṫe d’iarramar air againn.

1 Eoin 5:3

Óir is é seo gráḋ Dé, sinne do ċoiṁeád a aiṫeanta: agus ní ḟuil a aiṫeanta trom.

2 Eoin 1:5

Agus impiḋim ort anois, a ḃaintiġearna, ní mar ḃéinn ag scríoḃaḋ aiṫne nuaiḋe ċugat, aċt an aiṫne do ḃí ó ṫús againn, gráḋ do ṫaḃairt d’á ċéile.