1 Peadar 5:8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁸ Biḋiḋ stuamḋa, biḋiḋ ar ḃur n‐aire; bíonn ḃur n‐áiḋḃeirseoir, an diaḃal, ag siuḃal ṫart timċeall mar leoṁan búirfeaḋaċ ar ṫóir an té ḟéadas sé a ṡlugaḋ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁸ Bíġiḋ measarrġa, déunuiḋ faire; óir atá ḃur naṁuid an díaḃal, mar leoṁan ḃéicfeaċ, ag gaḃáil fá gcuáirt dá ḟéuċain cía ṡluiġfeaḋ sé:

1 Peadar 5:8 Iomraidhean Croise

Maitiú 13:39

agus is é an diaḃal an náṁaid do ċuir iad: agus is é deireaḋ an tsaoġail an fóġṁar; agus is iad na h‐aingil na buanaiḋṫe,

Maitiú 24:42

Déanaiḋ‐se faire, d’á ḃriġ sin; óir ní fios daoiḃ cá h‐uair ṫiocfas ḃúr dTiġearna.

Maitiú 25:41

Annsin adéarfaiḋ sé leo‐san ḃéas ar a láiṁ ċlé, Imṫiġiḋ uaim, a ḋaoine malluiġṫe, isteaċ sa teiniḋ ṡíorraiḋe do h‐ullṁuiġeaḋ do’n diaḃal agus d’á aingliḃ:

Maitiú 4:1

Annsin do ṫreoruiġ an Spiorad Íosa isteaċ sa ḃfásaċ ċum go gcuirfeaḋ an diaḃal caṫú air.

Maitiú 4:11

Annsin d’imṫiġ an diaḃal uaiḋ, agus féaċ, ṫáinig aingil agus do‐rinneadar frioṫáileaṁ air.

Marcus 4:15

Agus na daoine ’n‐a gcurtar an síol i n‐aice an ḃealaiġ, is iad‐san na daoine ’n‐a gcurtar an briaṫar, aċt nuair ċloiseas siad é, tig Sátan ar an láṫair, agus tógann sé uaṫa an briaṫar do cuireaḋ ionnta.

Lúcas 21:34

Aċt taḃraiḋ aire ḋaoiḃ féin, ar eagla go mbéiḋ dúire croiḋe oraiḃ le craos, agus le meisce, agus le cúramaiḃ an tsaoġail seo, agus go otiocfaiḋ an lá sin go h‐obann oraiḃ ar nós gaiste:

Lúcas 21:36

Aċt biḋiḋ ag faire i gcóṁnaiḋe, agus ag guiḋe, go mbéiḋ sé de neart agaiḃ éalóḋ ó na neiṫiḃ sin uile atá le teaċt, agus seasaṁ i láṫair Ṁic an Duine.

Lúcas 22:31

A Ṡíomóin, a Ṡíomóin, féaċ, fuair Sátan cead siḃ‐se do ċriaṫairt mar ċruiṫneaċt:

Eoin 8:44

Is ó ḃúr n‐Aṫair, an diaḃal, siḃ‐se, agus is é mian ḃúr n‐aṫar is toil liḃ do ḋéanaṁ. Dúnṁarḃṫóir ab eaḋ eisean ó ṫosaċ, agus níor ṡeas sé sa ḃfírinne, óir ní ḟuil fírinne ann. Nuair do‐ḃeir sé an t‐éiṫeaċ, is uaiḋ féin laḃras sé: óir is bréagaire é, is é aṫair an éiṫiġ é.

2 Chum na gCoirinnteach 2:11

ar eagla go mbéaḋ buaiḋ ag Sátan orainn; óir ní ḟuilmíd gan eolas ar a ṡliġṫiḃ.

Heṗesiánaċ 4:27

agus ná taḃraiḋ sliġe do’n diaḃal. An té do rinne goid,

Heṗesiánaċ 6:11

Cuiriḋ umaiḃ arm agus éideaḋ Dé go h‐iomlán, ċum go mbéiḋ ar ċumas daoiḃ seasaṁ i n‐aġaiḋ mealltaċta an diaḃail.

1 Chum Timóteuis 2:15

Aċt ċeana tiocfaiḋ sí slán tré iomċar clainne, aċt go leanann siad de’n ċreideaṁ, de’n ġráḋ, agus de’n naoṁaċt, le macántaċt.

1 Chum Timóteuis 2:9

Agus is mian liom, leis, go gcuirfeaḋ na mná éadaiġe oireaṁnaċa umpa féin, go geanmnaiḋe, banaṁail; gan gruaig ṫreillseaċ, gan ór, ná péarlaí, ná culaiṫe luaċṁara;

1 Chum Timóteuis 3:11

Agus ar an gcuma ċéadna, ní foláir do na mnáiḃ ḃeiṫ stuamḋa, gan ḃeiṫ bíodánaċ, aċt ḃeiṫ macánta, dílis san uile niḋ.

1 Chum Timóteuis 3:2

Uime sin ní foláir do’n easboc ḃeiṫ gan loċt, ḃeiṫ pósta le mnaoi aṁáin, ḃeiṫ measarḋa, staidéarṫa, déiġḃéasaċ, fáilteaċ; ullaṁ ċum teagasc do ṫaḃairt,

2 Chum Timóteuis 4:17

Aċt do ṡeas an Tiġearna lem’ ais, agus ṫug sé neart dom, ċum go ḃfógróċaiḋe an teaċtaireaċt go h‐iomlán tríom‐sa, agus go gcluinfeaḋ na Cineaḋaċa go léir í: agus do saoraḋ mé ó ḃéal an leoṁain.

Tituis 1:8

aċt ḃeiṫ fáilteaċ, ’n‐a ċaraid do’n ṁaiṫ, ḃeiṫ ’n‐a ḋuine staidéarṫa, ionnraic, naoṁṫa, cneasta;

Tituis 2:12

g‐á ṁúineaḋ ḋúinn neaṁḋiaḋaċt agus ainṁianta saoġalta do ṡeaċaint, agus ár saoġal do ċaiṫeaṁ go staidéarṫa, fíréanta, diaḋa san ré seo atá de láṫair;

Tituis 2:2

is é sin go mba ceart do na daoiniḃ aosta ḃeiṫ staidéarṫa, moḋaṁail, stuamḋa, slán san gcreideaṁ, san ngráḋ, san ḃfoiḋne:

Tituis 2:4

ċum go múinfiḋ siad do na mnáiḃ óga gráḋ do ṫaḃairt d’á ḃfearaiḃ agus d’á gclainn,

Tituis 2:6

Spreag na fir óga, mar an gcéadna, ċum ḃeiṫ staidéarṫa:

Séamas 4:7

Uṁluiġiḋ do Ḋia, d’á ḃriġ sin; aċt cuiriḋ i n‐aġaiḋ an diaḃail, agus teiċfiḋ sé uaiḃ.

1 Peadar 1:13

D’á ḃriġ sin, ag teannaḋ ḃur n‐intinne, biḋiḋ stuama, agus bíoḋ ḃur súil go h‐iomlán leis an ngrása tiuḃarfar daoiḃ le foillsiú Íosa Críost;

1 Peadar 4:7

Aċt atá deireaḋ gaċ éinniḋ i gcóṁgar: biḋiḋ céilliḋe d’á ḃriġ sin, go h‐aireaċ ’n‐ḃur n‐urnaiġṫiḃ.

Taisbeunaḋ 12:10

Agus do ċualas glór árd ar neaṁ, g‐á ráḋ, Anois atá slánuġaḋ, agus cuṁaċt, agus ríoġaċt ár nDé, agus cuṁaċt a Ċríost tagṫa: óir atá éiliġṫeoir ár mbráṫar teilgṫe síos, an té do ḃí g‐á n‐éiliú i ḃfiaḋnaise ár nDé de ló agus d’oiḋċe.

Taisbeunaḋ 12:12

Déanaiḋ gáirdeaċas d’á ḃriġ sin, a ḟlaiṫeasa, agus siḃ‐se ċóṁnuiġeas ionnta. Is mairg do’n talaṁ agus do’n ḟairrge: óir atá an diaḃal imṫiġṫe síos ċugaiḃ, agus fearg ṁór air, agus a ḟios aige naċ ḃfuil aċt tamall beag i ndán dó.

Taisbeunaḋ 12:9

Agus do teilgeaḋ síos an dragún mór, an tsean‐naṫair niṁe, ar a dtugtar an Diaḃal agus Sátan, an té ṁeallas an saoġal ar fad; do teilgeaḋ síos é go dtalaṁ, agus do teilgeaḋ a aingle síos i n‐éinḟeaċt leis.

Taisbeunaḋ 20:10

Agus do teilgeaḋ an diaḃal do ṁeall iad isteaċ i loċ na teineaḋ agus na ruiḃe, mar a ḃfuil an t‐ainṁiḋe agus an fáiḋ bréige; agus béiḋ siad d’á gciapaḋ de ló agus d’oiḋċe go saoġal na saoġal.

Taisbeunaḋ 20:2

Agus rug sé ar an dragún, an tsean‐naṫair niṁe, gur ab é an Diaḃal agus Sátan é, agus do ċeangail sé míle bliaḋain é,