1 Eoin 2:5 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁵ Aċt an té ċoiṁeádas a ḃriaṫar, is ann atá gráḋ Dé críoċnuiġṫe. Is air so aiṫniġmíd go ḃfuilmíd ann:

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁵ Aċd an tí ċoiṁéudas a ḃríaṫar, as ann atá gráḋ Dé ar na ċoiṁlíonaḋ go fírinneaċ: as so aiṫniġmíd sinn féin do ḃeiṫ annsan.

1 Eoin 2:5 Iomraidhean Croise

Lúcas 11:28

Aċt aduḃairt seisean, Abair ’n‐a ionad sin, Is beannuiġṫe iad‐san éisteas le briaṫar Dé agus ċoiṁéadas é.

Eoin 14:21

An té go ḃfuil m’aiṫeanta aige, agus ċóiṁlíonas iad, is é sin an té go ḃfuil gráḋ aige ḋom: agus an té go ḃfuil gráḋ aige ḋaṁ‐sa, béiḋ gráḋ ag an Aṫair ḋó‐san, agus béiḋ gráḋ agam‐sa ḋó, agus foillseoċad mé féin dó.

Eoin 14:23

D’ḟreagair Íosa agus aduḃairt sé leis, Má tá gráḋ ag duine ḋom, ċoiṁéadfaiḋ sé mo ḃriaṫar: agus béiḋ gráḋ ag an Aṫair ḋó, agus tiocfaimíd ċuige, agus déanfaimíd cóṁnaiḋe ’n‐a ḟoċair.

Eoin 15:5

Is mise an ḟíneaṁain, is siḃ‐se na craoḃaċa: An té ḟanas ionnam‐sa, agus go ḃfanaim‐se ann, do‐ḃeir seisean mórán torṫa: óir im’ éagmais‐se ní ḟéadann siḃ éinniḋ do ḋéanaṁ.

Eoin 6:56

An té iṫeas m’ḟeoil agus ólas m’ḟuil, cóṁnuiġeann sé ionnamsa, agus cóṁnuiġim‐se ann.

Roṁánaċ 8:1

Ní ḟuil damnú, d’á ḃriġ sin, i ndán do na daoiniḃ atá i nÍosa Críost, naċ siuḃlann do réir na colna, aċt do réir an Spioraid.

1 Chum na gCoirinnteach 1:30

Óir is tríd‐sean atá siḃ i nÍosa Críost, an té do‐rinneaḋ eagna ó Ḋia ḋúinn mar ḟíréantaċt, agus mar naoṁṫaċt, agus mar ḟuascailt:

2 Chum na gCoirinnteach 5:17

Ar an aḋḃar sin, má tá aoinneaċ i gCríost, is duine úr‐nua é: atá deireaḋ leis na sean‐neiṫiḃ; atáid déanta as an nua.

2 Chum na gCoirinnteach 5:21

Óir ṫug sé airsean, do ḃí gan eolas ar an bpeacaḋ, ṫug sé air ḃeiṫ ’n‐a ṗeacaḋ ar ár son, ċum go ndéanfaiḋe fíréantaċt Dé ḋínne ann.

Séamas 2:22

Naċ léir duit go raiḃ an creideaṁ ag cóṁ‐oibriú le n‐a ġníoṁarṫaiḃ, agus gur tré ġníoṁarṫaiḃ do foirḃiġeaḋ a ċreideaṁ?

1 Eoin 3:24

Agus an té ċoiṁeádas a aiṫeanta, cóṁnuiġeann sé ann, agus cóṁnuiġeann seisean ann. Agus air so aiṫniġmíd go gcóṁnuiġeann sé ionnainn, tríd an Spiorad ṫug sé ḋúinn.

1 Eoin 4:17

Is mar sin curtar a ġráḋ i gcriċ ionnainn, ċum go mbéiḋ uċtaċ againn i lá an ḃreiṫeaṁnais; de ḃriġ go mbímíd san tsaoġal mar ḃíonn seisean.

1 Eoin 4:18

Ní ḟuil eagla san ngráḋ, aċt is aṁlaiḋ ċuireas gráḋ iomlán an eagla amaċ, óir baineann peannaid leis an eagla agus an té go mbíonn eagla air, ní ḟuil a ġráḋ go h‐iomlán.

1 Eoin 5:2

Air so aiṫniġmíd go ḃfuil gráḋ againn do ċlainn Dé, nuair ḃíos gráḋ againn do Ḋia, agus nuair ċoiṁeádaimíd a aiṫeanta.

1 Eoin 5:20

Agus is eol dúinn go dtáinig Mac Dé, agus go dtug sé tuigsin dúinn ċum an té atá fírinneaċ d’aiṫint, agus atáimíd‐ne san té atá firinneaċ, ’n‐a Ṁac Íosa Críost.

2 Eoin 1:6

Agus is é is gráḋ ann, siuḃal do réir a aiṫeanta. Is í seo an aiṫne, mar ċualaḃar ó ṫús, gur dual daoiḃ siuḃal d’á réir.

Taisbeunaḋ 12:17

Agus d’éiriġ an dragún feargaċ leis an mnaoi, agus d’imṫiġ sé ċum cogaḋ do ċur ar an gcuid eile d’á slioċt, ar luċt coiṁeádta aiṫeanta Dé, go ḃfuil fiaḋnaise Íosa aca.

Taisbeunaḋ 14:12

Annso is eaḋ atá foiġid na naoṁ, luċt ċoiṁeádta aiṫeanta Dé agus creidiṁ Íosa.