1 Eoin 1:8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁸ Má deirimíd naċ ḃfuil aon ṗeacaḋ déanta againn, atáimíd d’ár meallaḋ féin, agus ní ḟuil an ḟírinne ionnainn.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁸ Dá nabram naċ ḃfuil peacaḋ oruinn, atámuid dár meallaḋ féin, agus ní ḃfuil an ḟirinne aguinn.

1 Eoin 1:8 Iomraidhean Croise

Eoin 8:44

Is ó ḃúr n‐Aṫair, an diaḃal, siḃ‐se, agus is é mian ḃúr n‐aṫar is toil liḃ do ḋéanaṁ. Dúnṁarḃṫóir ab eaḋ eisean ó ṫosaċ, agus níor ṡeas sé sa ḃfírinne, óir ní ḟuil fírinne ann. Nuair do‐ḃeir sé an t‐éiṫeaċ, is uaiḋ féin laḃras sé: óir is bréagaire é, is é aṫair an éiṫiġ é.

Roṁánaċ 3:10

mar tá scríoḃṫa, Ní ḟuil aon duine fíréanta ann, ní ḟuil duine aṁáin;

Roṁánaċ 3:23

óir do rinne an uile ḋuine peacaḋ, agus atáid i n‐easbaiḋ glóire Dé;

1 Chum na gCoirinnteach 3:18

Ná meallaḋ aon duine é féin. Má ṁeasann aon duine ḋíḃ ḃeiṫ glic san tsaoġal so, bíoḋ sé ’n‐a amadán, ċum go n‐éireoċaḋ sé glic.

Galatiánaċ 6:3

Óir má ṁeasann aon duine gur niḋ éigin é féin, agus gur neaṁ‐niḋ é, meallann sé é féin.

1 Chum Timóteuis 6:5

conspóidí daoine droċ‐aigeantaċ atá dall ar an ḃfírinne, ṁeasas gur aḋḃar tairḃe an cráḃaḋ.

2 Chum Timóteuis 3:13

Aċt éireoċaiḋ droċ‐ḋaoine agus mealltóirí níos measa agus níos measa, ag meallaḋ agus d’á meallaḋ féin.

Séamas 1:22

Aċt cuiriḋ an briaṫar i ngníoṁ, gan ḃeiṫ ’n‐ḃur luċt éisteaċta aṁáin, ġ’‐ḃur meallaḋ féin.

Séamas 1:26

Má ṁeasann aoinneaċ naċ gcuireann srian le n‐a ṫeangain, gur duine cráiḃṫeaċ é, aċt ḃíos ag meallaḋ a ċroiḋe féin, is cráiḃṫeaċt gan briġ atá ag an duine sin.

Séamas 3:2

Óir is iomḋa tuisleaḋ do‐ġeiḃ gaċ duine againn. Má tá aoinneaċ naċ dtuisliġeann i mbriaṫraiḃ béil, duine lán‐ḟoirḃṫe is eaḋ é, duine go ḃfuil ar ċumas dó srian do ċur le n‐a ċolainn ar fad.

2 Peadar 2:13

agus do‐ġeoḃaiḋ siad tuarastal a gcuirpṫeaċta. Is geal leo mar ṗléisiúr ḃeiṫ ag dreaḃlas i lár an lae; dream salaċ, máċaileaċ, iad go scléipeaċ ’n‐a ḃféastaiḃ gráḋa, ag caiṫeaṁ fléiḋe ḋóiḃ ’n‐ḃur gcuideaċtain.

1 Eoin 1:10

Má deirimíd naċ ḃfuil peacaḋ déanta againn, bréagnuiġmíd é, agus ní ḟuil a ḃriaṫar ionnainn.

1 Eoin 1:6

Má deirimíd go ḃfuil cumann againn leis, agus sinn ag siuḃal san dorċadas, is bréag do‐ġnímíd, agus ní ḟuilmíd ag déanaṁ na fírinne:

1 Eoin 2:4

An té adeir, Atá aiṫne agam air, agus naċ gcoiṁeádann a aiṫeanta, is bréagaire é, agus ní ḟuil fírinne ar biṫ ann.

1 Eoin 4:20

Má deir aoinneaċ, Atá gráḋ do Ḋia agam, agus fuaṫ dó ḃeiṫ aige d’á ḃráṫair, is bréagaire é; óir an té atá gan gráḋ do’n ḃráṫair do ċonnaic sé, ní féidir leis gráḋ do ṫaḃairt do Ḋia naċ ḃfaca sé.

2 Eoin 1:2

as uċt na fírinne ċóṁnuiġeas ionnainn, agus ḃéas linn go síorraiḋe.

3 Eoin 1:3

Is mór an gáirdeaċas do ḃí orm nuair ṫáinig na bráiṫre ċugam ag taḃairt fiaḋnaise leo ar an ḃfírinne atá ionnat, cionnas táir ag siuḃal san ḃfírinne.