1 Chum Timóteuis 2:9 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁹ Agus is mian liom, leis, go gcuirfeaḋ na mná éadaiġe oireaṁnaċa umpa féin, go geanmnaiḋe, banaṁail; gan gruaig ṫreillseaċ, gan ór, ná péarlaí, ná culaiṫe luaċṁara;

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁹ Agus na mná mar an gcéudna, do ċur éuduiġ iomċúḃaiḋ iompa, maille ré haḋnáire agus ré macántus; ní ré grúaig ċasda, ná ré hór, ná ré péurlaiġiḃ, ná ré cúluiġeaċuiḃ mórluáiḋ;

1 Chum Timóteuis 2:9 Iomraidhean Croise

Maitiú 11:8

Aċt cad é go ndeaċaiḋ siḃ amaċ le n‐a ḟeicsin? Fear agus éadaiġe míne air? Féaċ, luċt an éadaiġ ṁín is i dtiġṫiḃ na ríoġ ḃíd‐sean.

1 Chum Timóteuis 2:10

aċt (mar ba ċeart do ṁnáiḃ adṁuiġeas cráiḃṫeaċt) le deaġ‐ġníoṁarṫaiḃ.