Tơdang pô pơala anŭn aka pơhiăp giŏng ôh, pơtao anŭn plăh hiăp hăng laĭ glaĭ kơ ñu tui anai, “Hlơi pô hơmâo ruah mă laih ih jing pô djru pơmĭn kơ pơtao lĕ? Hơdôm anŭn yơh! Anăm pơhiăp dơ̆ng tah huĭdah kâo či pơdjai hĭ ih.” Tui anŭn, pô pơala anŭn ƀu pơgiŏng hĭ ôh tơlơi ñu hlak pơhiăp, samơ̆ ñu laĭ tui anai, “Kâo thâo krăn Ơi Adai hơmâo khưp ngă laih kiăng pơrai hĭ ih, yuakơ ih hơmâo ngă laih bruă anŭn laih anŭn ƀu hơmư̆ tui tơlơi kâo djru pơmĭn ôh.”