Mathiơ 22:5 - Hơdrôm Hră Rơgoh Hiam Hơnơ̆ng Đăr 20145 “Samơ̆ ƀing mơnuih pơtao hơmâo jak iâu anŭn hơngah ƀu pơđi̱ng hơmư̆ ôh laih anŭn nao ngă bruă gơñu pô đôč; ƀing anai nao pơ hơma gơñu pô; ƀing anŭn nao pơ sang sĭ mơnia gơñu pô; Faic an caibideilHră Ơi Adai Pơhiăp 20165 Samơ̆ ƀing gơñu jak anŭn ƀu bơngơ̆t ôh laih anŭn nao kơ bruă pơkŏn, pô anai nao pơ hmua, pô pơkŏn nao sĭ mia, Faic an caibideilហ្លា ពហ្យាប់ម៍ អ៊ើយឋៃ5 ប៉្លៃ មត ត្វៃម៍ ឞ៊ិ វ៉ន់-វ៉ៃ អ្យឹ អុះ ឝញូ ឞ្យៈ ដ្វិ ណាវ ពកន់ៗ ហា រ៉ាំង ណាវ ពើ ហ្វាម៍ ហា រ៉ាំង ឋង់ យហ៍ ប្វ ឞឋ្រ Faic an caibideilHla Pơhiăp Ơi Adai5 Plai môt tuai bĭ wŏn-wai djơ̆ ôh, gơñu biă đuĕ nao pơkŏn-pơkŏn, ha r̂ăng nao pơ hua, ha r̂ăng dŏng yô ƀuo bơdr̂o, Faic an caibideil |
Pơtao anŭn pơkiaŏ nao ƀing ding kơna ñu lu hloh dơ̆ng hăng pơtă tui anai, ‘Laĭ pơthâo bĕ kơ ƀing kâo hơmâo jak iâu laih tui anai: Anai nê, kâo hơmâo prap pre laih gơnam ƀơ̆ng huă, ană rơmô rơmŏng rong pioh anŭn laih anŭn rơmô tơno kâo hơmâo čuh laih, laih anŭn abih bang bruă hơmâo giŏng laih. Brơi kơ ƀing gih rai bĕ kiăng kơ ƀơ̆ng huă.’
Tơdang Paul pơhiăp djơ̆ kơ tơlơi hiư̆m mơnuih mơnam dưi jing tơpă hơnơ̆ng, hiư̆m ƀing gơñu dưi pơkhư̆ pô laih anŭn amăng rơnŭk pơanăp Ơi Adai či phat kơđi abih bang mơnuih mơnam, Phêlik rŭng răng laih anŭn laĭ tui anai, “Ră anai, djŏp laih! Ih dưi tơbiă yơh. Tơdang kâo hơmâo wăn dơ̆ng, kâo či brơi arăng iâu ih rai dơ̆ng.”