Markôs 9:43 - Hơdrôm Hră Rơgoh Hiam Hơnơ̆ng Đăr 201443 Laih anŭn tơdah tơngan gih ngă kơ ƀing gih lui hĭ tơlơi đaŏ gih kơ Kâo, brơi kơ ƀing gih čŏng glŏm lui hĭ tơngan anŭn mơ̆ng ƀing gih. Hiam hloh kơ ƀing gih kơnơ̆ng hơmâo sa ƀĕ tơngan dưi mŭt amăng tơlơi hơdip sĭt, jing hiam hloh kơ ƀing gih wơ̆t tơdah hơmâo abih dua ƀĕ tơngan samơ̆ trŭn pơ plei sat Gehenna, jing anih hơmâo apui ƀu thâo thăm hĭ ôh. Faic an caibideilHră Ơi Adai Pơhiăp 201643 Tơdah tơngan ih ngă brơi ih lĕ rơbuh, čơ̆ng hĭ ñu bĕ; hiam hloh kơ ih mŭt amăng tơlơi hơdip hmâo kơnơ̆ng sa ƀĕ tơngan, hăng ih hmâo dua ƀĕ tơngan samơ̆ mŭt amăng war apui, amăng apui ƀu thâo rơngăm ôh. Faic an caibideil |
Ơ ƀing mơnuih amăng anih lŏn Yudah laih anŭn ƀing mơnuih amăng plei Yerusalaim hơi, khăt klĭ gih pô bĕ kơ Yahweh tui hăng tơlơi pơgop gih, samơ̆ ăt khăt hĭ bĕ tơlơi soh sat mơ̆ng pran jua gih, huĭdah tơlơi hil Kâo či hĭr hăr laih anŭn pơrai hĭ ƀing gih kar hăng apui ƀơ̆ng yuakơ tơlơi sat ƀai ƀing gih hơmâo ngă laih. Sĭt tơlơi hil Kâo či čuh tơl ƀu hơmâo hlơi pô dưi pơthăm hĭ ôh.”
Samơ̆ ƀing ta anăm ngă hơget gĕt ôh kiăng kơ ngă brơi kơ ƀing ring jia anŭn pơkơdơ̆ng glaĭ hăng ƀing ta. Ih nao wăh bĕ pơ ia dơnao anŭn. Mă bĕ akan ih wăh djơ̆ blung hlâo anŭn laih anŭn tơdang ih wă̱ hĭ amăng bah ñu, ih či ƀuh yơh sa boh prăk kăk amăng anŭn djŏp nua jia kơ dua čô. Mă bĕ prăk anŭn nao brơi kơ ƀing ring jia anŭn kiăng kơ duh jia kơ ih pô laih anŭn kơ Kâo mơ̆n.”
Ñu jĕ či pơkăh pơpha ƀing mơnuih hiam klă hăng mơnuih sat ƀai hrup hăng mơnuih djă̱ čơngua ƀơi tơngan Ñu kiăng tơpơi pơkăh pơpha tŏng krah braih hăng hơkam. Ñu či pioh hĭ mơnuih hiam klă amăng anih hiam hrup hăng sa čô mơnuih pioh hĭ pơdai ñu amăng atông, samơ̆ Ñu či pơkơhma̱l ƀing mơnuih sat ƀai hrup hăng sa čô mơnuih či hrui glŏm hĭ adrăng hơkam anŭn amăng apui ƀu thâo thăm hĭ anŭn.”
Samơ̆ Kâo laĭ kơ ƀing gih, hlơi pô hil kơ ayŏng adơi ñu ƀu hơmâo tơhơnal, ñu anŭn či khŏm tŭ tơlơi phak pơkra ƀơi anăp khua phat kơđi yơh. Tơdah hlơi pô djik djak kơ ayŏng adơi ñu tui anai, ‘Ih anai hưt’ arăng či phat kơđi ñu ƀơi anăp tơlơi pơjơnum prŏng ƀing kŏng tha plei pla yơh. Samơ̆ tơdah hlơi pô laĭ, ‘Ih anai mlŭk,’ kơ ƀing ayŏng adơi ñu, ñu anŭn či năng lăp dŏ amăng dơnao apui yơh.
Ñu jĕ či pơkăh pơpha ƀing mơnuih hiam klă hăng mơnuih sat ƀai hrup hăng mơnuih djă̱ čơngua ƀơi tơngan Ñu kiăng tơpơi pơkăh pơpha tŏng krah braih hăng hơkam. Ñu či pioh hĭ mơnuih hiam klă amăng anih hiam hrup hăng sa čô mơnuih pioh hĭ pơdai ñu amăng atông, samơ̆ Ñu či pơkơhma̱l ƀing mơnuih sat ƀai hrup hăng sa čô mơnuih či hrui glŏm hĭ adrăng hơkam anŭn amăng apui ƀu thâo thăm hĭ anŭn.”
Hơnŭn yơh, lui hĭ nanao bĕ tơlơi kluh amoaih hơget tơlơi tĕk djơ̆ kơ kơnuih soh: kar hăng, ngă pyu pơde laih anŭn tơlơi hơƀak drak, ƀôdah kluh amoaih ngă hơdôm tơlơi anŭn ƀôdah hơget tơlơi jing soh sat, ƀôdah kiăng kơ hơmâo lu tơlơi mơnơ̆ng ƀu kơƀah kiăng. Ngă laih anŭn kluh amoaih kơ hơdôm tơlơi soh sat kar hăng anŭn jing kar hăng kơkuh pơpŭ kơ khul rup trah yơh.
Hơnŭn yơh, yuakơ ƀing ta hơmâo lu mơnuih đaŏ hlâo adih jing ƀing gir run amăng abih tơlơi gleh tơnap ƀing gơñu găn laih, ƀing gơñu đaŏ kơnang kơ tơlơi Ơi Adai jing tŏng ten. Tui anŭn, brơi kơ ƀing ta tŏh lui hĭ bĕ khul mơta tơlơi pơgŭn hĭ ta pô laih anŭn tŏh lui hĭ bĕ hơdôm tơlơi soh djă̱ pơkơ̆ng kơjăp hĭ ƀing ta, laih anŭn brơi kơ ƀing ta gir pơlông đuaĭ ƀơi jơlan Ơi Adai pơkra laih gah anăp ƀing ta.