Markôs 6:2 - Hơdrôm Hră Rơgoh Hiam Hơnơ̆ng Đăr 20142 Tơdang truh hrơi Saƀat, Ñu čơdơ̆ng pơtô pơblang amăng sang jơnum laih anŭn lu mơnuih hơmư̆ Ñu le̱ng kơ hli̱ng hla̱ng soh sel. Ƀing gơñu pơtơña kơ tơdruă gơñu tui anai, “Pơpă Pô anai hơmâo hơdôm tơlơi anŭn lĕ? Hơget tơlơi rơgơi arăng hơmâo pha brơi laih kơ Ñu kiăng kơ Ñu dưi ngă tơlơi mơsêh mơyang lĕ? Faic an caibideilHră Ơi Adai Pơhiăp 20162 Ƀơi hrơi saƀat Ñu čơdơ̆ng pơtô amăng sang bơjơnum, lu ƀing dŏ hmư̆ Ñu kơtuă hling hăng laĭ: “Mơ̆ng pă Pô anai hmâo hơdôm tơlơi anai? Hơgĕt tơlơi kơhnâo arăng hmâo brơi laih kơ Ñu? Yua hơgĕt tơngan Ñu dưi ngă lu bruă mơsêh mơyang kar hăng anŭn? Faic an caibideil |