Hôsea 9:1 - Hơdrôm Hră Rơgoh Hiam Hơnơ̆ng Đăr 20141 Ơ ƀing ană plei Israel, pơdơi hĭ bĕ tơlơi djă̱ hơdơr hơdôm tơlơi phet gih hrup hăng tơlơi phet ƀing kơkuh pơpŭ kơ yang rơba̱ng. Ƀing gih hơmâo đuaĭ ataih hĭ laih mơ̆ng Ơi Adai gih laih anŭn dŏ ƀu tŏng ten ôh hăng Ñu. Amăng djŏp djang anih amăng anih lŏn anai ƀing gih hơmâo pơjing hĭ gih pô jing ƀing rĭh răm kơ yang rơba̱ng Baal tui anŭn yang anŭn pha brơi kơ ƀing gih pơdai. Faic an caibideilHră Ơi Adai Pơhiăp 20161 Ơ Israel, anăm hơ̆k mơak ôh! Anăm hơ̆k kơdơ̆k kar hăng ƀing djuai mơnuih pơkŏn ôh. Yua kơ ih hmâo ngă pyu pơde laih, hơngah lui Ơi Adai ih. Ih khăp kơ prăk apah kơ ƀing mơnuih rih răm Ƀơi abih bang anih prăh pơdai. Faic an caibideil |
Tơlơi sat ƀai ih yơh či pơkơhma̱l hĭ ih. Tơlơi ih hơngah lui hĭ Kâo yơh či klă̱ kơđi kơ ih. Tui anŭn, pơmĭn ƀlơ̆ng bĕ laih anŭn thâo kơnăl bĕ tơlơi sat ƀai hăng ruă phĭ̱ biă mă či truh kơ ih yuakơ ih hơngah lui hĭ Kâo, Yahweh Ơi Adai ih laih anŭn ƀu huĭ pơpŭ kơ Kâo ôh.” Anŭn yơh jing tơlơi Khua Yang Yahweh pơhiăp pơhaih laih.
Sĭt ƀing gơmơi či ngă tui hăng tơlơi ƀing gơmơi khưp kiăng laih yơh tui anai: Ƀing gơmơi či čuh gơnam ƀâo mơngưi kơ Hơbia Pơtao Adai laih anŭn či tuh pơyơr khul gơnam pơyơr mơñum kơ ñu tui hăng tơlơi ƀing gơmơi, ƀing ơi adon gơmơi, ƀing pơtao gơmơi wơ̆t hăng ƀing khua moa gơmơi ngă laih amăng khul plei pla anih lŏn Yudah laih anŭn amăng khul jơlan plei Yerusalaim mơ̆n. Hlak anŭn, ƀing gơmơi hơmâo lu gơnam ƀơ̆ng, hiam klă laih anŭn ƀu hơmâo tơlơi truh sat ôh.
Ƀing mơnuih dŏ hơdip amăng plei prŏng Samaria či huĭ bra̱l laih anŭn či rơngot hơning yơh kơ rup trah ană rơmô mah ƀơi anih Bêt-Awen. Ƀing gơñu hăng ƀing khua ngă yang jing ƀing kơkuh pơpŭ kơ rup trah či čŏk hia kơ rup anŭn yơh. Abih ƀing gơñu či pơkrao yơh tơdang arăng mă pơđuaĭ hĭ laih mah guh kơang mơ̆ng rup trah anŭn.
Ƀing gơñu hơduah tơña tơlơi pơrơđah mơ̆ng sa rup trah ngă hăng kơyâo. Gai kơpa pơjâo yơh laĭ brơi kơ ƀing gơñu tơlơi ƀing gơñu kiăng kơ thâo. Ƀing gơñu hơmâo đuaĭ ataih hĭ mơ̆ng Kâo laih. Hrup hăng sa čô đah kơmơi pơjing hĭ ñu pô jing mơnuih rĭh răm yơh, ăt tui anŭn mơ̆n ƀing gơñu jao hĭ gơñu pô kơkuh pơpŭ kơ ƀing yang rơba̱ng.
Kâo či pơplih hĭ khul tơlơi phet gih jing hĭ tơlơi rơngot hơning, laih anŭn abih bang tơlơi adoh bơni gih jing hĭ tơlơi čŏk hia. Kâo či ngă brơi kơ ƀing gih buh ao tâo laih anŭn kuăh hĭ akŏ gih; Kâo či ngă kơ tơlơi anai hrup hăng tơlơi arăng rơngot hơning kơ sa čô ană đah rơkơi kơnơ̆ng sa čô, laih anŭn hơnăl tuč hrup hăng sa hrơi ruă phĭ̱ biă mă.”