“Abih bang ƀing khua moa pơtao laih anŭn ƀing mơnuih amăng dêh čar pơtao anai thâo soh sel kơ tơlơi phiăn anai: Tơdah hlơi pô đah rơkơi ƀôdah đah kơmơi nao pơ anih gah lăm sang pơtao kiăng bưp pơtao, samơ̆ pơtao ƀu jak iâu rai pô anŭn kiăng kơ bưp ôh, pơtao či brơi ƀing ding kơna ñu pơdjai hĭ pô anŭn yơh. Kơnơ̆ng sa tơlơi đôč dưi klaih hĭ mơ̆ng tơlơi djai anŭn; anŭn jing tơdah pô anŭn mŭt rai bưp pơtao laih anŭn pơtao yơr tơbiă gai hơnuăt pơtao mah ñu kơ pô anŭn, tui anŭn pô anŭn ƀu či djai hĭ ôh. Bơ kơ kâo, truh kơ ră anai hơmâo klâopluh hrơi rơgao laih, pơtao ƀu iâu kâo mŭt nao pơ ñu ôh.”