Haggai 2:12 - Hơdrôm Hră Rơgoh Hiam Hơnơ̆ng Đăr 201412 Tơdah hơmâo sa čô amăng ƀing gih mă sa čơđeh añăm mơnơ̆ng rơgoh hiam mơ̆ng gơnam pơyơr laih anŭn đŭng amăng ao phyung ñu. Tui anŭn, tơdah ñu brơi ao phyung ñu tĕk djơ̆ ƀañ tơpŭng pă, añăm hơtŭk laih pă, ia boh kơƀâo pă, ia rơmuă ôliwơ pă, ƀôdah tĕk djơ̆ hơget gơnam ƀơ̆ng pă, tơlơi anŭn či ngă brơi kơ hơdôm gơnam ƀơ̆ng anŭn jing hĭ rơgoh hiam mơ̆?” Ƀing khua ngă yang laĭ glaĭ, “Ơ ơh.” Faic an caibideilHră Ơi Adai Pơhiăp 201612 Tơdah hmâo mơnuih pioh añăm mơnơ̆ng rơgoh hiam amăng jih ao ñu, laih anŭn jih ao anŭn bơ̆t djơ̆ hĭ ƀañ tơpŭng ƀôdah mơnơ̆ng hơgĕt tŭk tơsă laih, ƀôdah tơpai, ƀôdah ia rơmuă ƀôdah gơnam hơgĕt arăng ƀơ̆ng, hnŭn yơh gơnam anŭn dưi jing rơgoh hiam hĭ mơ̆?’” Ƀing khua ngă yang leng kơ laĭ glaĭ: “Ư ưh.” Faic an caibideil |
Tơdang ƀing gơñu tơbiă nao pơ wăl tơdron gah rơngiao jing anih ƀing ană plei dŏ, ƀing gơñu khŏm tŏh rơmet hĭ ao gơñu hlâo jing ao ƀing gơñu mă bruă kơkuh pơpŭ amăng anih anŭn hăng pioh ao anŭn amăng khul anih rơgoh hiam, laih anŭn buh hơô ao pơkŏn, tui anŭn kiăng kơ ƀing gơñu ƀu pơgrĭ hĭ ƀing ană plei Kâo yua mơ̆ng khul ao gơñu anŭn.