Đaniel 2:7 - Hơdrôm Hră Rơgoh Hiam Hơnơ̆ng Đăr 20147 Samơ̆ ƀing gơñu laĭ glaĭ kơ pơtao dơ̆ng tui anai, “Ơ pơtao ăh, rơkâo kơ ih ruai brơi bĕ tơlơi rơpơi anŭn kơ ƀing ding kơna ih anai, tui anŭn, ƀing gơmơi či pŏk pơblang tơlơi rơpơi anŭn kơ ih yơh.” Faic an caibideilHră Ơi Adai Pơhiăp 20167 Ƀing gơñu pơhiăp hăng pơtao tal dua: “Rơkâo kơ ih ruai glaĭ tơlơi rơpơi brơi kơ ƀing ding kơna ih, laih anŭn ƀing gơmơi či pơblang brơi.” Faic an caibideil |
Tơdah ƀing gih ƀu ruai brơi ôh kơ kâo tơlơi rơpơi kâo, kơnơ̆ng tơlơi pơkơhma̱l đôč yơh ƀing gih či tŭ. Ƀing gih hơmâo pơtŭ ư laih hăng tơdruă gih kiăng ruai brơi kơ kâo hơdôm tơlơi ƀu sĭt laih anŭn tơlơi sat ƀai, yuakơ ƀing gih čang rơmang kiăng kơ kâo pơplih hĭ. Tui anŭn, ruai kơ kâo bĕ tơlơi rơpơi anŭn laih anŭn kâo či thâo krăn ƀing gih yơh dưi pŏk pơblang tơlơi rơpơi anŭn kơ kâo.”