Đaniel 2:2 - Hơdrôm Hră Rơgoh Hiam Hơnơ̆ng Đăr 20142 Tui anŭn, pơtao iâu ƀing pơsêh, ƀing pơjâo pơhưč, ƀing pơjâo pơăm laih anŭn ƀing pơjâo pơthâo rai kiăng ruai kơ ñu hơdôm tơlơi ñu hơmâo rơpơi laih. Tơdang ƀing gơñu mŭt rai dŏ dơ̆ng ƀơi anăp pơtao, Faic an caibideilHră Ơi Adai Pơhiăp 20162 Ñu brơi iâu pơƀŭt ƀing mơdian, ƀing kơsem pơtŭ laih anŭn ƀing pơjâu laih anŭn ƀing mơnuih Kaldê kiăng kơ ƀing gơñu pơblang brơi tơlơi ñu rơpơi. Ƀing gơñu mŭt nao dŏ ƀơi anăp pơtao. Faic an caibideil |
“Ƀing mơnuih mơnam či laĭ brơi kơ ƀing gih kiăng hơduah tơlơi djru pơmĭn mơ̆ng ƀing pơhiăp hăng atâo laih anŭn ƀing pơjâo iâu yang, jing ƀing pơhiăp pơhoč ƀĕp ƀap. Ƀing gơñu či laĭ kơ tơlơi ƀing ană plei năng hơduah tơña kơ ƀing yang gơñu. Yua hơget hơduah tơlơi djru pơmĭn mơ̆ng ƀing djai kơ tơlơi ƀing hơdip lĕ?
ƀing hlak ai anŭn jing ƀing hiam rơkơi, rơgơi kơhơnâo, dưi thâo hrăm kơ djŏp mơta tơlơi hrăm, dưi djă̱ pioh hơdač hơdôm tơlơi hơmâo hơmư̆ laih, laih anŭn ƀu hơmâo tơlơi ruă nuă ôh amăng drơi jan, kiăng kơ djơ̆ hơnơ̆ng pơkă dưi mă bruă amăng sang pơtao. Ñu ăt khŏm pơhrăm brơi ƀing gơñu hơdôm tơlơi thâo đŏk laih anŭn tơlơi thâo čih tui hăng boh hră ƀing Babilon mơ̆n.
Pơtao iâu kraih kiăng kơ arăng ba rai ƀing pơjâo pơhưč, ƀing pơjâo pơthâo laih anŭn ƀing tơña kwưh kơ yang laih anŭn laĭ kơ ƀing rơgơi amăng čar Babilon anŭn tui anai, “Hlơi pô dưi đŏk tơlơi čih anŭn hăng ruai kơ kâo hơget tơlơi kiăng laĭ, kâo či brơi arăng buh brơi kơ ñu ao mriah mơla̱ng yom, băk ƀơi tơkuai ñu sa guang mah yom, laih anŭn ñu či jing pô khua djă̱ akŏ tal klâo amăng dêh čar anai yơh.”