Đaniel 10:17 - Hơdrôm Hră Rơgoh Hiam Hơnơ̆ng Đăr 201417 Ơ khua kâo hơi, hiư̆m pă kâo, ding kơna ih anai, dưi pơhiăp hăng ih lĕ? Tơlơi kơtang kâo abih hĭ laih laih anŭn kâo kŏn dưi suă jua lơi.” Faic an caibideilHră Ơi Adai Pơhiăp 201617 Hyư̆m ding kơna ih dưi pơhiăp hăng ih lĕ? Yua kơ ră anai kâo ƀu hmâo pran dơ̆ng tah, ăt kŏn hmâo suă jua amăng kâo dơ̆ng lơi!” Faic an caibideil |
Giŏng anŭn, Daniêl, ăt hơmâo anăn pơkŏn mơ̆n Beltesazzar, rŭng răng sui ƀiă laih anŭn tơlơi pơmĭn ñu pơhuĭ pơbra̱l hĭ ñu yơh. Tui anŭn, pơtao laĭ kơ ñu tui anai, “Ơ Beltesazzar, anăm brơi tơlơi rơpơi anŭn ƀôdah tơlơi kiăng laĭ anŭn pơhuĭ pơbra̱l hĭ ih ôh.” Beltesazzar laĭ glaĭ tui anai, “Ơ khua kâo hơi, brơi bĕ tơlơi rơpơi anai truh kơ ƀing rŏh ih laih anŭn tơlơi kiăng laĭ mơ̆ng tơlơi rơpơi anŭn truh kơ ƀing ayăt ih!