ZAKHARIA 2:7 - Kitab Sutji

⁷ Ayo, ngungsia menyang ing Sion, he, wong kang padha manggon ing Babil!

ZAKHARIA 2:7 Iomraidhean Croise

PURWANING DUMADI 19:17

Priya mau bareng wus nuntun tekan ing jaban kutha, kang siji ngandika: “Lumayua, ungsekna uripmu! Aja noleh lan aja mondhag-mandheg babar pisan ana ing saurute lebak Yarden iki, ngungsia menyang ing pagunungan, supaya kowe kabeh aja nganti tumpes.”

YESAYA 47:1

Tumuruna lan lungguha ing lebu, he kenya, putri ing Babil! Lungguha ing lemah tanpa dhampar, he putri Kasdim! Amarga sira ora bakal kaaranan maneh manis lan kenes.

YESAYA 48:20

Padha metua saka ing Babil, padha lumayua saka ing Kasdim! Bab iki wartakna lan kabarna kalawan swaraning surak-surak! Iku giyarna nganti tekan ing poncoting bumi! Pratelakna: “Pangerna Yehuwah wus nebus Yakub abdine!”

YESAYA 52:11

Ngedoha, ngedoha! Metua saka ing kono! Kowe aja nganti kagepok kang najis! Padha metua saka ing satengahe, padha sesucia, he para wong kang padha ngusungi prabote Padalemaning Yehuwah!

YESAYA 52:2

Ketabna lebuning sikilmu, tangia, he Yerusalem kang katawan! Uculana tali-tali kang ana ing gulumu, he putri Sion kang katawan!

YEREMIA 50:8

Padha lumayu saka ing laladan Babil, saka ing nagarane wong Kasdim! Metua! Dadia kaya wedhus-wedhus lanang, kang manggedheni pepanthane!

YEREMIA 51:45

He umatingSun, metua saka ing antarane! Saben wong nylametna nyawane saka ing bebendune Sang Yehuwah kang mulad-mulad!

YEREMIA 51:6

Lumayua saka ing tengahe tanah Babil, saben wong goleka slameting nyawane, supaya sira aja padha katut katumpes marga saka kaluputane! Amarga iki dinaning piwalese Sang Yehuwah; Panjenengane ngganjar marang para wong Babil.

MIKHA 4:10

He putri Sion, polaha lan ngadhuh-adhuha, kaya wong wadon kang nglarani! Marga saiki sira kapeksa metu saka ing kutha lan manggon ana ing ara-ara; sira kapeksa lumaku tekan ing Babil, ana ing kana anggonira bakal kapitulungan, iya ana ing kana Pangeran Yehuwah anggone ngluwari sira saka ing tangane mungsuhira.

WILANGAN 16:26

tumuli ngandika marang wong saumat kabeh: “Padha sumingkira saka ing tarube wong iki lan aja nganti nggepok apa-apane kang dadi duweke, supaya kowe aja nganti katut katumpes marga saka dosane!”

WILANGAN 16:34

Wong-wong Israel kang ana ing saubenge kabeh padha lumayu ngadoh awit krungu panjerite, awit osiking atine: “Mengko bumi gek padha nguntal kita uga!”

LELAKONE PARA RASUL 2:40

Tuwin kalawan pangandika-pangandika liyane akeh maneh panjenengane paring paseksen kang sanyata marang wong-wong kabeh iku sarta padha diparingi pitutur, pangandikane: “Sami kula aturi sumingkir saking jinis ingkang kablinger punika.”

WAHYU 18:4

Aku tumuli krungu swara liyane, saka ing swarga, kang ngandika: “He, umatingSun, padha sumingkira saka ing antarane, supaya sira aja nganti kalepetan ing dosane, lan aja nganti melu kena ing wewelake.