ZAKHARIA 11:1 - Kitab Sutji

¹ He Libanon, gapuramu padha wengakna, supaya witira eres padha kamangsaa ing geni.

ZAKHARIA 11:1 Iomraidhean Croise

YEREMIA 22:23

He sira kang manggon ana ing gunung Libanon, lan nusuh ana ing wit-wit eres! Saiba bakal pasambatira, samangsa sira nandhang lara, nandhang lara kang rasane kaya wong wadon kang lagi nglarani.

YEHESKIEL 31:3

Lah, sira Sunpadhakake kalawan wit eres ing Libanon, kang pange ngrempayak endah-endah lan kang godhonge ngrembuyung; wite dhuwur banget pucuke nganti sundhul langit.

HABAKUK 2:17

Marga panganiaya kang tumrap gunung Libanon, iku bakal nasabi sira, lan tumpesing kewan-kewan bakal ngagetake sira, marga saka getihing manungsa kang wutah iku lan marga panganiaya marang nagara, kutha lan para wong isine kabeh.

HABAKUK 2:8

Awitdene sira wus njarah-rayahi suku bangsa akeh, mulane kekarene bangsa-bangsa iku bakal padha genten njarah-rayahi sira, marga saka getihing manungsa kang wus wutah iku lan marga saka panganiaya marang ing nagara, kutha lan sakehe wong kang manggon ing kono.

HAGAI 1:8

Padha munggaha ing gunung, njupuka kayu, Padaleman iki kabanguna, temah bakal ndadekake keparenging panggalihingSun, sarta Ingsun bakal ngatingalake kaluhuraningSun ana ing kono, – mangkono pangandikane Sang Yehuwah –.

ZAKHARIA 10:10

Bakal Sunulihake saka ing tanah Mesir, lan Sunklempakake saka ing Asyur; bakal Sunbekta menyang ing tanah Gilead sarta ing Libanon, nganti ora cukup panggonane.

ZAKHARIA 11:2

He wit sanobar, padha sesambata, dene wite eres wus padha rubuh, wit kang ngedab-edabi wus padha karusak. He, wit elon ing Basan, padha ngadhuh-adhuha, dene alase greng wus rata.

ZAKHARIA 12:6

Ing wektu iku para gotrah ing Yehuda padha Sundadekake kaya anglo isi geni ana ing satengahe tumpukan kayu lan kayu obor kang murub ana ing satengahe gedhengan gandum; temahan geni loro-lorone iku nyalad ngiwa nengen marang sakehe bangsa ing sakubenge, nanging Yerusalem lestari ana ing panggonane lawas.

PANGANDHARING TORET 32:22

Awitdene bebenduningSun wus ngurubake geni, nganti makantar-kantar tekan ing jagade wong mati kang ngisor dhewe; geni iku mangsa marang bumi dalah pametune, sarta nggosongake dhasare gunung-gunung.