Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




ZAKHARIA 1:6 - Kitab Sutji

6 Nanging sakehe pangandika lan putusaningSun kang wus Sundhawuhake marang abdiningSun para nabi, iku rak wus tumeka ing para leluhurira? Wong-wong iku nuli padha mratobat sarta duwe pangucap mangkene: Kaya kang wus dadi karsane Sang Yehuwah Gustine sarwa dumadi anggone nanduki marang aku, miturut laku lan pokalku, iya kaya mangkono Panjenengane anggone nanduki marang kita!”

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




ZAKHARIA 1:6
46 Iomraidhean Croise  

Rak mangkene pangandikaning Pangeran Yehuwah kang kaparingake marang Sang Prabu Yehu: “Anak-anakira bakal nglungguhi dhamparing Israel nganti turun kang kaping papat!” Lan iya banjur kelakon mangkono.


Padha salina pangrasa ta, ja nganti ana kaculikan kang tumindak; iya padha salina pangrasa, aku iki nyata-nyata bener.


Lan prajurite panahan bangsa Kedar kang gagah prakosa bakal mung kari sathithik cacahe, sabab Sang Yehuwah Gusti Allahe Israel wus ngandika mangkono.”


Ingsun kang nyantosakake tembung-tembunge para abdiningSun lan nindakake putusan-putusan kang diundhangake dening para utusaningSun; kang ngandika bab Yerusalem: Prayoga dienggoni, lan tumrap kutha-kutha ing Yehuda: Prayoga dibangun, Ingsun karsa ngedegake maneh jugrugane!


He sakehe wong kang ngelak, padha mrenea lan ngombea banyu, apadene sira kang ora duwe dhuwit, mrenea! Nampanana gandum tanpa bayar lan mangana, uga anggur lan susu tanpa bayar!


iya mangkono pangandikaningSun kang miyos saka ing tutukingSun: ora bakal bali marang Ingsun kanthi nglaha, nanging iku bakal nindakake apa kang Sunkarsakake, sarta bakal oleh gawe tumrap apa bae kang Sundhawuhake.


Bebendune Sang Yehuwah ora bakal mendha, nganti Panjenengane wus nindakake lan mujudake apa kang wus rinancang ana ing panggalihe; ing dina-dina kang wekasan sira bakal mangreti prakara iku temenan!


Namung kemawon mugi panjenengan uningani sayektos, bilih panjenengan mejahi kula punika, ateges panjenengan ngwutahaken rahipun tiyang ingkang resik, punika tumempuh dhateng panjenengan, saha dhateng kitha punika dalah ingkang manggen ing kitha punika, amargi Sang Yehuwah sayektos ngutus kula dhateng panjenengan ndumugekaken sadaya pangandika punika.”


Nabi Hananya seda ing taun iku uga, ing nalika sasi kapitu.


Lah, tembok-tembok ingkang badhe kadamel ngepang lan mbedhah kitha punika sampun celak; kalayan pedhang, pailan lan pageblug kitha punika sampun dipun ulungaken dhateng tiyang Kasdim ingkang sami nempuh. Ingkang Paduka ngandikakaken punika sampun kaleksanan; Paduka piyambak sampun nguningani.


“Njupuka gulungan liyane tulisana sakehing pangandika, kang ana ing gulungan kang dhisik lan kang wus diobong dening Yoyakim, ratu ing Yehuda kae.


“Maranana Ebed-Melekh, wong Etiopia iku lan kandhanana: Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Sanyata, pangandikaningSun tumrap kutha iki bakal Sunleksanani murih cilakane lan ora murih raharjane, lan iku kabeh bakal kelakon ana ing ngarepira ing wektu iku uga.


Padha tetaka lumadi marang Sang Yehuwah, lan ikuting atinira buwangen, he wong Yehuda lan wong kang manggon ing Yerusalem, supaya bebenduningSun aja mulad-mulad kaya geni, lan murub makantar-kantar, lan ora ana wong kang nyirep, marga saka panggawe-panggawenira kang ala!”


“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Sira wus padha ngalami sakehing bilai kang wus Sundhawahake marang Yerusalem, lan sakehing kuthane Yehuda. Lah iku kabeh saiki wus dadi jugrugan lan wus ora ana wong siji-sijia kang manggon ana ing kono.


Mung ana sawatara kang bisa oncat saka ing pedhang – cacahe mung sethithik – kang bakal bali mulih saka Mesir menyang tanah Yehuda. Dene sakehing kekarene wong Yehuda kang wus menyang ing tanah Mesir sumedya manggon ana ing kono dadi wong neneka bakal nyumurupi tembunge sapa kang kelakon: pangandikaningSun apa kandhane wong-wong iku.


Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Iki kang minangka tenger, yen Ingsun bakal ndhawahake paukuman marang sira ana ing panggonan kene, supaya sira sumurupa manawa Ingsun bakal ngleksanani apa kang Sunpangandikakake amrih kasangsaranira.


Mulane mulad-mulading bebendu lan dedukaningSun wus kaesokake lan mbesmi kutha-kuthane Yehuda lan lurung-lurunge Yerusalem, temah dadi jugrugan lan samun kaya kaanane ing wektu iki.


Mulane pangandikane Sang Yehuwah, Allahing kang sarwa dumadi mangkene: “Sarehne padha ngucap mangkono, mulane bakal kelakon mangkene tumrap wong iki: Lah Ingsun bakal ndadosake pangandikaningSun dadi geni ana ing cangkemira, lan bangsa iki dadi kayubong, dene geni bakal ngobong dheweke nganti entek.


“Pangeran Yehuwah iku kang leres, awit aku wus mbalela marang pangandikane; heh sakehe bangsa, padha rungokna lan sawangen prihatinku, para wong nonomanku lanang lan wadon wus padha lunga dadi tawanan.


Pangeran Yehuwah wus nindakake apa kang karancang, wus netepi apa kang dadi pangandikane, kang diundhangake wiwit dhek jaman biyen, wus nggempur tanpa pangeman, mungsuh didadekake seneng ing ngatase kowe, sungune satru-satrumu wus didhuwurake.


Kawula sampun nerak lan mbalela, mangka Paduka boten paring pangapunten.


Ana ing kono sira bakal padha tansah kelingan marang sakehing pratingkahira anggonira padha najisake awakira, satemah sira bakal padha ngrumangsani nisthaning awakira marga saka anggonira nglakoni sakehing piala.


Aku nuli dipangandikani mangkene: “He, anaking manungsa, balung-balung iki kabeh turune Israel. Lah wong-wong iku rak padha kandha dhewe: Balung-balungku wis padha dadi garing, aku kabeh wus ora duwe pangarep-arep, aku wus padha sirna.


Kabeh mau iya kelakon tumanduk marang Sang Prabu Nebukadnezar;


Efraim bakal dadi cengkar ing dinane paukuman; Ingsun ndhawuhake kang wus kapesthekake tumrap talere bani Israel.


Sakehe pialane kelakon ana ing Gilgal; lan ing kana anggoningSun katuwuhan sengit marang wong-wong iku. Marga saka alaning panggawe-panggawene bakal padha Suntundhung saka ing padalemaningSun. Ingsun ora bakal asih maneh marang wong-wong iku; para panggedhene iku pemberontak kabeh.


Bakal padha mati dening pedhang sakehe wong dosa panunggalane umatingSun kang padha ngucap: Aku bakal ora kecandhak utawa kagepok ing bilai.”


Ing taun kang kapindhone jamane Sang Prabu Dharius, pinuju sasi kang kaping sawelas, iya sasi Syebat, tanggal kaping patlikur, ana pangandikane Pangeran Yehuwah marang Nabi Zakharia bin Berekhya bin Idho, mangkene:


Sira banjur bakal padha nyumurupi maneh bedane wong kang mursid karo wong duraka, bedane wong kang ngabekti karo kang ora ngabekti marang Gusti Allah.


Gusti Allah punika sanes manungsa, kok ngantosa dora, inggih sanes anaking manungsa, kok ngantosa keduwung. Punapa inggih Panjenenganipun ngandika lajeng boten katindakaken, utawi ngandika lajeng boten dipun tetepi?


Balik manawa kowe padha ora nglakoni kaya mangkono, dadi kowe nyata-nyata padha gawe dosa marang Sang Yehuwah, sarta kowe bakal padha ngrasakake yen dosamu iku masthi bakal nempuh marang kowe.


Ingsun bakal nandukake marang sira, apa kang dadi rancanganingSun kang arep Suntandukake marang para bangsa iku.”


Langit lan bumi bakal sirna, nanging tembungKu ora bakal sirna pisan-pisan.


“Balik manawa kowe ora ngestokake dhawuhe Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu, lan ora nglakoni kalawan tumemen sakehe pepakene lan katetepane kang dakprentahake marang kowe ing dina iki, kowe bakal katekan lan katempuh ing sakehe laknat kang mangkene:


Manawa kowe ngestokake dhawuhe Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu, kowe bakal ketekan sakehing berkah kang bakal dadi pandumanmu.


Sang Yehuwah bakal ndhatengake laknat, dahuru lan bebendu ana ing antaranira tumrap sakehe pagawean kang sira tandangi, nganti sira tumpes lan sirna kanthi enggal, marga saka panggawenira kang ala, anggonira mungkur ninggal marang Ingsun.


Sakehe wewelak iku bakal nekani lan mburu kowe nganti ketututan, temah kowe banjur tumpes, marga kowe ora ngestokake dhawuhe Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu, ora netepi ing pepakene lan katetepane kang padha didhawuhake marang kowe;


Nanging kowe iku, para sadulur, padha ora ana ing pepeteng, yen ngantia kowe padha kebrejog ing dina ki kaya tekaning maling,


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan