YUSAK 7:21 - Kitab Sutji

²¹ ing antawisipun barang jarahan punika kula tingali wonten jubahipun satunggal ingkang endah, damelan ing Sinear, sarta selaka kalih atus sekel, punapa dene jene salonjor ingkang wawratipun seket sekel; awit saking kepengin kula lajeng kula pendhet; lan barangipun sami kula dhelikaken wonten ing siti ing lebetipun kemah kula, selakanipun wonten ing ngandhap piyambak.”

YUSAK 7:21 Iomraidhean Croise

PURWANING DUMADI 10:10

Karajane kang wiwitan yaiku Babil, Erekh, Akad lan Kalne ing tanah Sinear.

PURWANING DUMADI 3:6

Wong wadon mau nuli weruh yen wit iku becik kanggo pangan lan katon nengsemake, lan maneh wit iku menginake, awit bisa ngolehake kapinteran; tumuli methil wohe lan mangan, kang lanang kang uga ana ing kono iya diwenehi lan iya banjur mangan.

PURWANING DUMADI 34:27

Sawuse mangkono para anake Yakub padha ngrayahi barang-barange kang padha dipateni mau, njarah-rayah kutha kono, awit sadulure dirusuhi.

PURWANING DUMADI 6:2

para putraning Allah bareng weruh anake wadon para manungsa iku padha ayu-ayu, temah padha ngalap somah marang iku, milih endi kang disenengi.

II SAMUEL 11:2

Nuju ing sawiji dina ing wayah sore, nalika Sang Prabu wungu saka pasareane, banjur ameng-ameng ana ing payoning kadhaton; saka ing kono katon ana wong wadon lagi adus; wong wadon iku ayu banget warnane.

II PARA RAJA 7:8

Bareng wong kang padha lara saraat mau tekan ing pinggiring pakuwon, tumuli padha lumebu ing sawijining tarub lan banjur mangan sarta ngombe. Sawuse mangkono, nuli padha njupuki saka ing kono emas lan selaka tuwin sandhangan banjur lunga ndhelikake barang-barang mau kabeh. Nuli padha bali, lumebu ing tarub liyane sarta uga ngangkati barang-barang saka ing kono, lan sawuse mangkono banjur padha lunga ndhelikake barang-barang mau.

AYUB 31:1

“Aku wus gawe prajanjian kalawan mripatku, mulane mangsa yen aku ngantia mandeng marang prawan!

JABUR 119:37

Mripat kawula mugi Paduka enggokaken saking barang ingkang tanpa gina; kawula Paduka gesangaken wonten ing margi pitedah Paduka!

PANGENTASAN 20:17

Sira aja melik marang omahe pepadhanira; sira aja melik marang somahe pepadhanira, utawa bature lanang lan wadon, sapine utawa kuldine, lan apa bae kang dadi duweke pepadhanira.”

WULANG BEBASAN 1:19

Kaya mangkono pangalamane saben wong murka ing bab bebathen peteng, kang ngrebut nyawane wong kang ndarbeni.

WULANG BEBASAN 23:31

Aja mandeng marang anggur, kang abang memenginake banget warnane, sarta kileng-kileng ana ing tuwung, lan angler nikmat yen kaombe,

WULANG BEBASAN 28:22

Wong kang cethil ngarah enggal sugih, lan ora ngawruhi yen bakal ngalami kacingkrangan.

WULANG BEBASAN 4:23

Atimu reksanen kanthi waspada, awit iku etuking panguripan.

YESAYA 28:15

Ing sarehne kowe wus padha ngucap: “Aku wus padha nganakake prajanjian karo pati, lan karo jagading pati aku wus padha nganakake pasarujukan; sanadyan cemethi acethar-cether seru, ora bakal ngenani aku kabeh; amarga si goroh wus padha dakdadekake pangayomanku, sarta aku padha asingidan ana ing doracara,”

YESAYA 29:15

Bilai wong kang ndhelikake rancangane kalawan primpen ana ing ngarsane Sang Yehuwah, kang panggawe-panggawene dilakoni ana ing pepeteng kalawan ngucap: “Sapa kang sumurup kita lan sapa kang niteni kita?”

HABAKUK 2:9

Bilai wong kang ngarah bathi kang ora kakal kanggo kaperluaning brayate; sumedya mrenahake susuhe ana ing papan kang dhuwur, supaya bisa oncat saka ing cangkeremaning bilai.

LUKAS 12:15

Banjur ngandika marang wong akeh: “Sing padha awas, wekanana sakabehing budi kethaha, sabab sanadyan wong duwe bandha nganti akeh banget, uripe wong iku ora gumantung marang kasugihane iku.”

LUKAS 12:2

Ora ana barang kang katutupan kang ora bakal kawiyak, lan ora ana barang kang kasidhem kang ora bakal kaweruhan.

EFESUS 5:3

Nanging mungguh laku jina lan sarupane pratingkah rusuh utawa kamurkan iku aja nganti sanadyan munga kasebut bae ana ing antaramu, kaya kang pantes tumraping para suci.

EFESUS 5:5

Awit padha dieling temenan bab iki: ora bakal wong kang laku jina, wong kang najis utawa wong kang kebak kamurkan, yaiku kang nyembah brahala, oleh panduman ana ing kratoning Sang Kristus lan Gusti Allah.

PANGANDHARING TORET 7:25

Reca-recane allahe padha obongen nganti entek, salaka lan mase aja kokmeliki lan aja kokepek dhewe, supaya kowe aja nganti kena kala; awitdene iku jember mungguh ing ngatase Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu.

KOLOSE 3:5

Mulane kowe padha matenana samubarang kang asipat kadonyan kang ana ing awakmu, yaiku laku jina, tindak rusuh, hawa nepsu, kapencut, mangkono uga budi kethaha, kang dadi ewone panyembah brahala,

IBRANI 13:5

Kowe aja padha karem bandha sarta padha marema ing saanane. Awit Gusti Allah wus ngandika: “Ingsun ora bakal negakake sira lan sira ora pisan-pisan bakal Suntilar.”

YAKOBUS 1:15

Sarta manawa pepenginan iku wus ngandhut, mbanjur manak dosa, sarta manawa dosa iku wus mateng bakal nglairake pati.

YUSAK 7:20

Akhan banjur mangsuli marang Senapati Yusak ature: “Saestu, kula damel dosa dhumateng Pangeran Yehuwah, Gusti Allahipun Israel, sabab makaten ingkang kula lampahi:

YUSAK 7:22

Senapati Yusak banjur utusan uwong menyang ing kembah iku lan nyata barang-barange didhelikake ana ing kemahe Akhan, selakane ana ing ngisor dhewe.

II PETRUS 2:15

Sarehne padha ninggal dalan kang bener, banjur padha kesasar, ngenut dalane Bileam anake Beor kang seneng tampa opah tumrap panggawe-panggawe ala.