YUNUS 4:6 - Kitab Sutji

⁶ Pangeran Yehuwah banjur nukulake wit jarak, kang ngungkuli mustakane Nabi Yunus, satemah bisa ngeyubi lan dadi panglipuring dukane. Nabi Yunus remen banget marga saka anane wit jarak mau.

YUNUS 4:6 Iomraidhean Croise

ESTER 5:9

Ing dina iku Sang Haman mundur kalawan rena lan gambira panggalihe. Nanging bareng Sang Haman mau mirsani Pak Mordekhai ana ing gapuraning kadhaton, ora ngadeg lan ora obah ngurmati ana ing ngarsane Sang Haman, galihe Sang Haman benter banget tumrap Mordekhai.

AYUB 7:2

Kaya upamane batur kang kapengin marang panggonan eyub, utawa kaya buruh nganti-anti marang buruhane,

WULANG BEBASAN 23:5

marga yen kokwaspadakake, banjur sirna, awitdene iku dumadakan nganggo swiwi kaya manuk garudha kang banjur mabur ing akasa.

YESAYA 39:2

Sang Prabu rena ing panggalih ing bab pisowane para utusan mau, banjur padha ditedahi gedhong raja brana, anggi-anggi lan lengane kang adi, gedhong gegamaning perang kabeh lan samubarang kabeh kang ana ing pasimpenane. Ora ana barang kang ana ing kadhatone lan ing saindenging wewengkone pangwasane kang ora dikatingalake dening Sang Prabu Hizkia marang para utusan mau.

AMOS 6:13

He sira, kang padha bungah-bungah marga saka Lodhabar, sarta kang padha ngucap: “Apa dudu kita kang ngrebut Karnaim kalawan karosan kita?”

YUNUS 1:17

Kacarita marga saka panuntuning Yehuwah nuli ana iwak gedhe kang teka lan nguntal marang Nabi Yunus, sarta Nabi Yunus ana ing sajroning wetenge iwak mau lawase telung dina telung bengi.

YUNUS 4:5

Nabi Yunus wus medal saka ing kutha kono lan manggen ana ing sawetane. Ana ing kono damel gubug, sarta ngaub ing kono ngiras ngentosi kapriye bakal kadadeane kutha iku.

YUNUS 4:7

Nanging esuke, nalika pletheking bangbang wetan Gusti Allah ndhatengake uler kang nggeges wite jarak, temah iku dadi alum.

LUKAS 10:20

Nanging sanadyan mangkono, aja padha mbungahi marga saka roh-roh iku padha nungkul marang kowe, nanging padha bungaha marga jenengmu wis katulisan ana ing swarga.”

1 KORINTA 7:30

lan wong kang padha nangis, dikaya ora nangis; lan kang bungah dikaya ora bungah; sarta para wong kang tetuku, dikaya ora nduweni kang dituku;