YUNUS 1:6 - Kitab Sutji

⁶ Panggedhening prau tumuli marani Nabi Yunus, pangucape: “Kadospundi sampeyan punika, dene kok saged tilem kepatos makaten? Sumangga sampeyan tangi, lajeng nyebut dhateng Allah sampeyan, bokmanawi Allah punika karsa ngengeti dhateng kita, temah boten ngantos manggih bilai.”

YUNUS 1:6 Iomraidhean Croise

II SAMUEL 12:22

Pangandikane Sang Prabu: “Nalika bocah iku isih urip, aku puasa lan nangis, amarga pangunandikaku: Bokmanawa Sang Yehuwah karsa melasi marang aku, temah bocah iku lestari urip.

ESTER 4:16

“Sumangga sampeyan nglempakaken sakathahipun tiyang Yahudi ingkang wonten ing Susan; kula sami sampeyan siyamaken, sampun nedha lan ngombe rinten dalu, ngantos tigang dinten dangunipun! Rinten kalayan dalu. Kula kaliyan para cethi kula ugi badhe siyam; dene sasampunipun, sanadyan kula nerak angger-anggeripun, Sang Prabu, kula badhe marak ing ngarsanipun Sang Prabu; manawi kula kapeksa pejah, kajengipun kula pejah.”

JABUR 107:6

Sajroning karubedane mau nuli padha sesambat marang Pangeran Yehuwah, banjur padha diluwari saka ing sangsarane,

JABUR 78:34

Bareng padha dipateni banjur padha nakokake marang Panjenengane, padha mratobat sarta padha ngupaya marang Gusti Allah;

YESAYA 3:15

Yagene sira padha niksa umatingSun lan nganiaya para wong kang katindhes?” mangkono pangandikane Gusti Allah, Gustine sarwa tumitah.

YEHESKIEL 18:2

“Ana apa ta sira iku, dene padha ngucapake tembung sesemonan iki ana ing tanah Israel: Para bapa padha mangan woh mentah lan untune anak-anake padha dadi linu?

YOEL 2:11

Pangeran Yehuwah nuli ngedalake swarane, ana ing ngarepe wadya-balane, mangka wadya-balane iku luwih dening akeh, sarta kang nindakake sabdane iku santosa sabab ngedab-edabi dinane Sang Yehuwah iku sarta nggegirisi banget, sapa kang bisa mbetahake?

AMOS 5:15

Piala iku sengitana lan rumaketa marang kabecikan, njejegna kaadilan ana ing gapurane kutha, bokmanawa Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe kang sarwa tumitah bakal karsa paring kawelasan marang kekarene turune Yusuf.

YUNUS 3:8

Manungsa lan sato-kewan kudu padha manganggo bagor, sarta banjur padha sambat-sambata marang Gusti Allah, karo siji-sijine padha mratobata, ninggala pokale kang ala lan mbuwanga tindak panganiaya kang dilakoni.

YUNUS 3:9

Sapa ngreti, mbokmanawa Gusti Allah banjur santun panggalihe sarta apiduwung tuwin karsa nyirep bebendune kang mulad-mulad iku, satemah kita ora sida katumpes.”

LELAKONE PARA RASUL 21:13

Nanging Rasul Paulus maringi wangsulan mangkene: “Yagene kowe padha nangis lan gawe trenyuhing atiku? Amarga aku wis cumandhang, ora ngemungake dibanda bae, malah sanadyan nganti dipateni pisan ana ing Yerusalem marga saka asmane Gusti Yesus.”

LAYANGE RASUL PAULUS MARANG PASAMUWAN ING KUTHA RUM 13:11

Prakara iki kudu koktindakake, awit padha sumurup kaanane wektu saiki, yaiku yen wis wancine kowe padha tangi. Sabab saiki karahayon wus luwih cedhak tumrap kita, katimbang karo nalikane kita lagi padha manjing pracaya.

EFESUS 5:14

Awit saka iku ana kang muni, “Meleka, he kowe kang turu lan tangia saka antarane wong mati, temahan Sang Kristus bakal madhangi kowe.”