WULANG BEBASAN 3:1 - Kitab Sutji

¹ He anakku, aja lali marang piwulangku, sarta atimu ngopenana sakehing pepakonku,

WULANG BEBASAN 3:1 Iomraidhean Croise

JABUR 119:11

Janji Paduka kawula simpen ing salebeting manah, supados kawula sampun ngantos damel dosa dhumateng Paduka.

JABUR 119:153

Paduka mugi karsaa mirsani kasangsaran kawula sarta kawula mugi Paduka entasaken, awit kawula boten kesupen dhateng angger-angger Paduka.

JABUR 119:16

Kawula badhe seneng wonten ing pranatan Paduka, sarta boten badhe kesupen dhateng pangandika Paduka.

JABUR 119:176

Kawula punika kesasar kados menda ingkang ketriwal, abdi Paduka mugi Paduka padosi, awit kawula boten kesupen dhateng pepaken Paduka.

JABUR 119:34

Kawula mugi Paduka mangretosaken, temah kawula lajeng badhe netepi angger-angger Paduka, badhe kawula estokaken klayan gumolonging manah.

JABUR 119:61

Jiretipun tiyang duraka sami nangsuli kawula, nanging kawula boten kasupen dhateng angger-angger Paduka.

JABUR 119:93

Kawula boten badhe kasupen dhateng prentah Paduka ing salami-laminipun, awit punika marginipun anggen Paduka nggesangaken dhateng kawula.

JABUR 91:16

bakal Sunwaregi kalawan umur dawa, lan karahayoningSun bakal Suntedahake marang dheweke.”

PANGENTASAN 20:6

nanging kang nandukake sih palimirma marang wong pirang-pirang ewu, yaiku kang padha tresna marang Ingsun lan netepi pepakeningSun.

WULANG BEBASAN 1:8

He anakku, ngrungokna marang pamerdine bapakmu, lan aja ninggal piwulange ibumu;

WULANG BEBASAN 16:31

Rambut uwanen iku makutha kang endah, kang tinemu ana ing dalaning kabeneran.

WULANG BEBASAN 2:1

He anakku, manawa kowe nampani tembung-tembungku, lan nyimpen prentahku ana ing sajroning atimu,

WULANG BEBASAN 23:26

He anakku, atimu wenehna marang aku, sarta mripatmu cikben seneng marang dalan-dalanku.

WULANG BEBASAN 31:5

Aja nganti marga saka anggone ngunjuk mau, banjur nglirwakake apa kang wus katetepake, lan ndhoyongake wewenange wong-wong kang katindhes.

WULANG BEBASAN 4:2

awitdene piwulang kang becik kang dakwenehake marang kowe, aja padha ninggal marang pituduhku.

WULANG BEBASAN 4:21

kabeh iku aja nganti sumingkir saka ing ngarepmu, simpenen ana ing sajroning telenge atimu;

WULANG BEBASAN 4:5

mbudidayaa supaya oleh kawicaksanan, marsudia supaya oleh pangreten, aja ndleya lan aja nyimpang saka tembung-tembung kang metu saka ing cangkemku.

WULANG BEBASAN 8:1

Kawicaksanan rak nguwuh-uwuh, lan kapinteran rak ngetokake swarane?

WULANG BEBASAN 9:1

Kawicaksanan wus yasa daleme, lan wus ngedegake sakane pitu,

YESAYA 51:17

Tangia, tangia, ngadega, he Yerusalem, he kowe kang wus ngombe saka ing astane Sang Yehuwah isining tuwung mulad-mulading bebendhune, kowe kang wus ngombe nganti entek isining cangkir kang mendemi!

YEREMIA 31:33

Nanging prajanjian kang bakal Sundamel karo wong Israel, sawuse wektu iku, – mangkono pangandikane Sang Yehuwah – iku mangkene: ToretingSun bakal Sunparingake ana ing batine, sarta Sunserat ana ing atine; Ingsun banjur bakal jumeneng dadi Allahe lan wong-wong iku bakal padha dadi umatingSun.

HOSEA 4:6

UmatingSun sirna marga ora wanuh marang Allah, amarga sira kang emoh wanuh, mulane sira Suntampik dadi imamingSun, lan sarehne sira iku ngungkurake piwulange Gusti Allahira, mulane Ingsun uga bakal nyingkur marang anak-anakira.

PANGANDHARING TORET 4:23

Dieling, aja nganti lali marang prasetyane Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu, kang wus didamel kalawan kowe; aja nganti kowe gawe reca kang awujud apa bae, kang dadi wewalere Sang Yehuwah, Gusti Allahmu, ora kepareng kokgawe.

PANGANDHARING TORET 4:9

Nanging diprayitna lan dingati-ati, supaya kowe aja nganti lali marang lelakon kang wus padha koksipati kalawan mripatmu dhewe, lan aja nganti ilang saka ing atimu sajegmu urip; malah iku kabeh padha critakna marang anak-putumu.

PANGANDHARING TORET 5:16

Sira ngajenana bapa-biyungira, kaya kang wus dadi dhawuhe Sang Yehuwah Allahira, maran sira, supaya dawaa umurira lan supaya diganjara slamet ana ing tanah peparinge Pangeran Yehuwah, Allahira, marang sira.

PANGANDHARING TORET 5:33

Kabeh dalan kang ditedahake dening Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu, marang kowe, iku ambahen, supaya kowe padha urip lan padha ginanjar slamet apadene dawa umurmu ana ing tanah kang bakal kokejegi.”

PANGANDHARING TORET 8:1

“Sakehe pepakon, kang dakprentahake marang kowe ing dina iki, iku padha lakonana kalawan temen-temen, supaya kowe padha lestari urip lan tangkar-tumangkar, sarta padha bisa lumebu sarta ngejegi nagara kang wus diprasetyakake dening Sang Yehuwah kalawan supaos marang para leluhurmu.