WULANG BEBASAN 16:2 - Kitab Sutji

² Wong padha ngarani resik marang dalane, manut wawasane dhewe, nanging Pangeran Yehuwah kang ndadar ati.

WULANG BEBASAN 16:2 Iomraidhean Croise

JABUR 36:2

Dosa iku celathu marang wong duraka ana ing sajroning atine; ing batine ora tinemu rasa wedi-asih marang Allah,

WULANG BEBASAN 12:15

Wong bodho ngarani lakune dhewe wus becik, nanging sapa kang nampani pituduh iku wicaksana.

WULANG BEBASAN 16:25

Ana dalan kang dikira bener dening wong, mangka pungkasane anjog marang pati.

WULANG BEBASAN 17:3

Kowi iku kanggo ngejer salaka lan prapen kanggo ngejer emas, nanging Pangeran Yehuwah kang ndadar ati.

WULANG BEBASAN 21:2

Saben wong ngarani dalane dhewe iku lenceng, nanging Sang Yehuwah kang neter ati.

WULANG BEBASAN 24:12

Manawa kowe kandha: “Prakara iku ora ngreti temenan!” Pangeran kang neter ati apa ora mirsa ing sanyatane? Apa Panjenengane kang rumeksa nyawamu iku ora mirsa, iku males marang manungsa miturut panggawene?

WULANG BEBASAN 30:12

Ana turun kang nganggep marang awake dhewe resik, mangka durung dikumbah reregede dhewe.

WULANG BEBASAN 5:21

Amarga Pangeran Yehuwah ora kasamaran marang sakehe tumindake wong, sarta mirsani sakehing pratingkahe manungsa.

YESAYA 26:7

Marginipun tiyang leres punika lurus, amargi Paduka ingkang miwiti nglencengaken marginipun.

YEREMIA 17:10

Ingsun, Yehuwah, kang niti-priksa ati, kang ndadar batining manungsa, lan banjur males marang saben wong, kang timbang karo polah-tingkahe, lan wohing panggawene.”

DHANIEL 5:27

Tekel: gusti kawula dipun timbang mawi traju lan pinanggihipun kenthengen;

WILANGAN 22:32

Pangandikane Sang Malaekate Pangeran Yehuwah marang Bileam: “Yagene sira nggitiki kuldinira nganti rambah ping telu? Lah, anggoningSun miyos iki dadi mungsuhira, marga tumrap Ingsun dalan iki anjog ing karusakan.

LUKAS 16:15

Gusti Yesus banjur ngandika marang wong-wong mau: “Kowe iku padha mbenerake awakmu dhewe ana ing ngarepaning wong, nanging Gusti Allah nguningani isining atimu. Sabab apa kang dianggep pinunjul dening manungsa, iku sinengitan dening Allah.

WAHYU 2:18

“Lan nulisa marang malaekate pasamuwan ing Tiatira: Iki pangandikane putraning Allah, kang tingale kaya urubing geni lan sampeyane kaya tembaga:

WAHYU 2:23

Apadene anak-anake bakal padha Suntumpes. Temahan sakehe pasamuwan bakal padha sumurup yen Ingsun iki kang nupiksani batin lan atining manungsa. Sarta Ingsun bakal males marang sawiji-wijine panunggalanira miturut sapanggawenira.

PARA HAKIM 17:6

Ing nalika samana ing Israel ora ana ratune, angger wong nindakake apa kang dianggep bener miturut wawasane.

PARA HAKIM 7:6

Cacahe wong kang padha ngombe kanthi nyidhuk banjur kaparakake marang ing cangkeme iku ana telung atus, nanging liyane saka panunggalane para bala iku anggone ngombe kabeh klawan jengkeng.

I SAMUEL 16:7

Nanging pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Samuel: “Aja mawang marang paraupan lan dhuwuring dedege, amarga iku wis Suntampik. Pamirsane Gusti Allah iku beda karo pamawange manungsa; manungsa mung nyawang marang kang kasat-mripat; nanging Sang Yehuwah mirsani isining atine.”

I SAMUEL 2:3

Kowe aja tansah umuk-umukan, aja ana panyenyamah kang kawetu saka ing cangkemmu. Amarga Sang Yehuwah iku Gusti Allah kang mahawikan, lan kabeh panggawemu dinadar ing Panjenengane.