WULANG BEBASAN 1:7 - Kitab Sutji

⁷ Wedi-asih marang Yehuwah iku wiwitaning kawruh, nanging wong bodho padha ngremehake kawicaksanan lan pamerdi.

WULANG BEBASAN 1:7 Iomraidhean Croise

AYUB 28:28

nanging marang manungsa pangandikane: Lah pangabekti marang Pangeran iku kawicaksanan sarta nyingkiri piala iku akal-budi.”

JABUR 111:10

Pangabekti marang Pangeran Yehuwah iku wiwitaning kawicaksanan, sarupaning wong kang nglakoni iku padha duwe budi padhang. Pangalembana marang Gusti Allah iku langgeng ing salawase.

WULANG BEBASAN 1:22

“He wong kang ora duwe pangalaman, nganti pira lawase, anggonmu isih nresnani kaananmu iku, tukang poyok anggone seneng memoyok lan wong bodho anggone sengit marang kawruh?

WULANG BEBASAN 15:32

Sing sapa nglirwakake pamerdi iku mbuwang awake dhewe, nanging kang ngrungokake pameleh iku oleh kawasisan.

WULANG BEBASAN 15:33

Wedi-asih marang Sang Yehuwah iku pamerdi kang nuntun marang kawicaksanan, lan andhap-asor iku bebukaning kajen.

WULANG BEBASAN 15:5

Wong bodho nampik pamerdine bapakne, nanging kang gelem nampani pameleh iku wicaksana.

WULANG BEBASAN 18:2

Wong gemblung iku ora seneng marang pangreten, mung dhemen njereng isining atine.

WULANG BEBASAN 2:5

kowe tumuli bakal nemu pangreten bab wedi-asih marang Pangeran Yehuwah lan oleh kawruh bab Gusti Allah.

WULANG BEBASAN 23:9

Aja guneman ana ngarepe wong gemblung, marga iku bakal ngremehake tuturmu kang patitis.

WULANG BEBASAN 9:10

Wedi-asih marang Pangeran Yehuwah iku wiwitaning kawicaksanan, lan wanuh marang Kang Mahasuci iku pangreten.

KOHELET 12:13

Wasana minangka pungkasane kang kapireng yaiku: wedia marang Gusti Allah lan netepana pepaken-pepakene, awit iki kuwajibane saben wong.

LAYANGE RASUL PAULUS MARANG PASAMUWAN ING KUTHA RUM 1:28

Dadi sarehne rumangsane ora prelu ngakoni Gusti Allah, mulane Gusti Allah iya ngulungake wong-wong mau marang pangangen-angen kang nistha, temahan padha nindakake patrap kang ora patut,

PANGANDHARING TORET 4:6

Mulane iku padha lakonana kalawan setya, awitdene iku kang bakal dadi kawicaksananmu lan kaluwihaning budimu ana ing ngarepe para bangsa, kang samangsa krungu sakehe katetepan iku, bakal celathu: Bangsa gelengan gedhe iki pancen bangsa kang wicaksana lan limpad ing budi.