PANGENTASAN 40:34 - Kitab Sutji

³⁴ Sawuse mangkono megane nglimputi Tarub Pasewakan, sarta Tarub Suci banjur kinebekan ing kamulyaning Yehuwah,

PANGENTASAN 40:34 Iomraidhean Croise

II SAMUEL 7:6

Ingsun ora nate manggen ana ing omah wiwit Ingsun ngluwari Israel saka ing tanah Mesir, nganti saprene, nanging Ingsun tansah lelana ana ing kemah minangka padalemaningSun.

II BABAD 5:13

Para juru ngunekake kalasangka lan para juru ngidung mau banjur padha bebarengan ngidungake pepujian lan ngrepekake kidung panuwun konjuk marang Pangeran Yehuwah. Padha ngulukake swarane binarung ing swaraning kalasangka, kecer lan unen-unen liyane kalawan memuji marang Pangeran Yehuwah, pangucape: “Panjenengane iku becik! Sih-susetyane iku langgeng ing salawase.” Ing nalika iku padaleman mau, yaiku padalemaning Yehuwah, kapenuhan ing mega,

II BABAD 7:2

Para Imam padha ora bisa lumebu ing padalemane Pangeran Yehuwah, amarga kamulyane Sang Yehuwah ngebeki padaleman kono.

JABUR 26:8

Dhuh Yehuwah, kawula tresna dhateng papan padaleman Paduka kaliyan dhateng papan kamulyan Paduka.

PANGENTASAN 14:24

Bareng wayah bangun esuk, Pangeran Yehuwah mirsani wadya-bala Mesir saka ing tugu geni lan mega, bala Mesir mau tumuli dikisruhake.

PANGENTASAN 16:10

Kacarita nalika sapasamuwane Israel lagi dipangandikani dening Rama Harun, tumuli padha madhep marang ing pasamunan, lah cahya kamulyaning Sang Yehuwah ngatingal ana ing megane.

PANGENTASAN 25:8

Lan Ingsun padha sira yasakna pasucen, supaya Ingsun dedalem ana ing tengahira.

PANGENTASAN 29:43

Ana ing kono anggoningSun bakal manggihi wong Israel, temah panggonan iku bakal kasucekake dening kamulyaningSun.

PANGENTASAN 33:9

Manawa Nabi Musa lumebet ing tarub mau, tugu mega nuli mudhun mapan ana ing lawangane tarub, sarta Pangeran Yehuwah banjur imbal pangandika karo Nabi Musa.

YESAYA 57:15

Awit mangkene pangandikane Kang Mahaluhur lan Kang Mahamulya, kang lenggah ing dhampar ing salawase lan kang asma Kang Mahasuci: “Ingsun lenggah ing papan kang dhuwur lan suci nanging uga nunggil karo wong kang rempu lan andhap-asor, prelu nyantosakake atine para wong kang andhap-asor sarta nguripake atine para wong kang rempu.

YESAYA 6:4

Dhasaring dhempele lawang padha gonjing marga saka swara panguwuh iku, tuwin padaleman mau banjur kebekan ing kukus.

YEHESKIEL 10:4

Ing nalika iku kamulyaning Sang Yehuwah minggah saka ing sadhuwuring kerub lan pindhah ing tlundhage lawanging Padaleman Suci, lan Padaleman Suci iki kapenuhan ing mega sarta platarane kebak cahya kamulyane Pangeran Yehuwah.

KAIMAMAN 16:2

Pangandikane Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa mau mangkene: “Sira ndhawuhana marang Harun, kakangira, aja nganti saben wektu lumebu menyang ing pasucen ing saburine geber, ing ngarepe tutup pangruwatan kang ana ing dhuwur pethi, supaya aja nganti nemahi pati, awitdene Ingsun ngatingal ana ing mega ing sadhuwure tutup pangruwatan.

HAGAI 2:7

Sabab pangandikane Pangeran Yehuwah Gustine sarwa dumadi, mangkene: Ora antara lawas nuli Ingsun bakal ngoregake langit lan bumi, sagara lan dharatan.

HAGAI 2:9

Sarupane salaka iku kagunganingSun, lan sarupane mas iku iya kagunganingSun. – Mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa dumadi –.

WILANGAN 7:89

Anadene manawa Nabi Musa lumebet ing Tarub Pasewakan, arep imbal wacana klawan Panjenengane, banjur mireng swara kang mangandikani saka ing sadhuwure tutup karukunan kang tumumpang ing pethining angger-anggere Gusti Allah, saka ing antarane kerub loro, mangkono anggone mangandikani.

LAYANGE RASUL PAULUS MARANG PASAMUWAN ING KUTHA RUM 9:4

Sabab iku kabeh padha wong Israel kang wus kaangkat dadi putra lan wis kaparingan kamulyan tuwin prajanjian-prajanjian sarta angger-anggering Toret, apadene sarengat lan prasetya-prasetya.

WAHYU 15:8

Padaleman Suci mau tumuli kebak pega awit saka kaluhurane lan panguwaosing Allah, sarta ora ana wong siji-sijia kang bisa lumebu ing Padaleman Suci iku, sadurunge wewelak pitu kang kaasta dening malaekat pitu mau rampung.

WAHYU 21:3

Aku banjur krungu swara seru kang ngandika saka ing dhampar iku: “Wruhanamu, tarube Gusti Allah ana ing tengahing manungsa, lan Panjenengane bakal dedalem ana ing antarane. Iku bakal padha dadi umate lan Panjenengane bakal dadi Allahe.