PANGENTASAN 32:4 - Kitab Sutji

⁴ Sawuse Rama Harun nampeni iku mau kabeh, tumuli didhapur sarana katatah dadi pepethan pedhet cor-coran. Ing kono pangucape wong akeh: “He Israel! Iku allahmu kang wus ngirid lakumu metu saka ing tanah Mesir.”

PANGENTASAN 32:4 Iomraidhean Croise

I PARA RAJA 12:28

Sawuse digalih-galih, Sang Prabu banjur yasa pedhet emas lanang loro sarta banjur ngandika marang wong kabeh: “Wus cukup suwe anggonira padha lunga menyang Yerusalem. He Israel, saiki delengen allah-allahira, kang wus nuntun sira metu saka ing tanah Mesir.”

I PARA RAJA 12:32

Sawuse mangkono Sang Prabu Yerobeam mranata dina gedhe ing dina kang kaping limalas sasi wolu, kayadene dina gedhe Yehuda, sarta panjenengane piyambak minggah ing undhak-undhakaning misbyah. Kaya mangkono kang katindakake ana ing Betel: panjenengane caos kurban marang pedhet-pedhet kang wus kadamel mau, tuwin banjur paring bubuhan marang para imam tengger pangurbanan kang wus kaedegake.

II PARA RAJA 10:20

Sabanjure Sang Prabu Yehu ngandika: “Padha nemtokna dina gedhe kanggo nganakake pakumpulan suci tumrap Baal!”

II PARA RAJA 10:29

Mung bae Sang Prabu Yehu ora nebihi dosa-dosane Sang Prabu Yerobeam bin Nebat, kang njalari wong Israel iya banjur padha nglakoni dosa, yaiku dosa ndedewa pedhet emas kang ana ing Betel lan ing Dhan.

II BABAD 11:15

lan tumuli ngangkat imam-imam piyambak kanggo tetengger-tetengger pangurbanan, kanggo para jim lan kanggo pepethan-pepethan pedhet kang wus kayasa.

II BABAD 13:8

Kowe kabeh mesthi padha ngira, manawa bisa nanggulangi karajaning Yehuwah, kang diasta dening para tedhaking Sang Prabu Dawud, amarga cacah-jiwamu akeh banget sarta kowe padha duwe pedhet emas gaweane Yerobeam kang kadadekake allahmu.

NEHEMYA 9:18

Malah sanadyan sami damel pedhet cor-coran tuwin sami ngucap: ‘Iki Gusti Allahmu kang wus ngirid lakumu metu saka ing tanah Mesir!’, saha sami nindakaken kanisthan ingkang ageng,

PANGENTASAN 20:2

“Ingsun iki Yehuwah Gusti Allahira, kang wus ngentasake sira saka ing tanah Mesir, ing tanah pangawulan.

PANGENTASAN 20:23

Sira aja padha gawe brahala salaka utawa mas ana ing sandhingingSun.

PANGENTASAN 20:4

Sira aja gawe reca utawa tetironing apa bae kang ana ing langit ndhuwur utawa ing bumi ngisor, apadene kang ana ing banyu sangisoring bumi.

PANGENTASAN 28:11

patrape kaya juru ngukir sesotya, saemper ngukir cap, kaya mangkono anggonira ngukir jenenge para anake Israel ana ing sesotya loro mau; banjur sira wenehana embanan mas.

PANGENTASAN 28:9

Karodene sira njupuka sesotya krisopras loro lan ing kono kaukira jenenge para anake Israel.

PANGENTASAN 32:1

Nalika bangsa iku sumurup, yen Nabi Musa nganti lawas ora mandhap-mandhap saka ing gunung, banjur padha nglumpuk ana ing ngarsane Rama Harun, ature: “Sumangga, kula panjenengan damelaken allah, ingkang badhe tindak wonten ing ngajeng kula; margi Musa, ingkang sampun ngirid lampah kula medal saking tanah Mesir punika, kula sami boten mangertos kadadosanipun.”

PANGENTASAN 32:24

Kula lajeng mangsuli makaten: Sapa kang duwe mas dicopota! Tiyang-tiyang wau lajeng ngladosaken masipun dhateng kula, lajeng kula lebetaken ing latu, ingkang muncul reca pedhet punika.”

PANGENTASAN 32:3

Ing kono wong akeh banjur padha nyopoti anting-antinge mas kang ana ing kupinge somahe lan anak-anake, sarta diaturake marang Rama Harun.

PANGENTASAN 32:35

Mangkono Pangeran Yehuwah anggone matrapi bangsa iku, awit wus padha akon gawe pedhet, kang banjur kayasa dening Rama Harun mau.

PANGENTASAN 32:5

Bareng Rama Harun mirsa, banjur yasa misbyah ana ing sangarepe pepethan pedhet iku, Rama Harun nuli nguwuh: “Sesuk riyaya sumaos marang Pangeran Yehuwah!”

PANGENTASAN 32:7

Pangeran Yehuwah tumuli ngandika marang Nabi Musa: “Sira mangkata, mudhuna, awitdene bangsanira kang wus sira irid lakune metu saka ing tanah Mesir iku wus tumindak duraka.

PANGENTASAN 32:8

Enggal temen anggone nyleweng saka dalan kang wus Suntedahake; wus padha gawe reca pedhet mas cor-coran, sarta iku banjur padha disujudi lan disajeni kurban, klawan pangucape: He Israel, iki allahmu kang wus ngirid lakumu metu saka ing tanah Mesir.”

YESAYA 30:22

Kowe bakal nganggep najis marang reca-recamu kang sinelut ing salaka utawa kang kalapis emas; iku bakal kokbuwang kayadene lawon kang najis kanthi kokcelathoni: “Sumingkira!”

YESAYA 46:6

Wong ngetokake emas saka ing kanthonge lan mbobot salaka kalawan timbangan, banjur ngopahi wong dikon nggawekake allah nganggo bakal mau, nuli disembah-sembah lan uga disujudi!

YEHESKIEL 23:8

Anggone laku jina wiwit saka ing tanah Mesir iku ora diuwis-uwisi, amarga wiwit enome wus tumindak mangkono, kaelus-elus dhadhane kang isih prawan, lan banjur padha ngesokake derenging napsune marang dheweke.

HOSEA 10:5

Para wong saisine Samaria padha gumeter, ing ngatase pedhete Bet-Awen. Lah rakyate bakal sedhih marga saka iku, sarta para imame padha sesambat, marga wus koncatan kamulyane.

HOSEA 13:2

Tekan saiki padha terus bae anggone gawe dosa, sarta gawe reca cor-coran salaka, iya gawe brahala-brahala manut kapinterane; kabeh iku gaweane para tukang. Wong-wong padha dicelathoni: Padha saosa kurban! Manungsa kareben ngabekti marang pedhet-pedhet!

LELAKONE PARA RASUL 17:29

Sarehning kita punika trahing Allah, mila kita boten kenging gadhah pamanggih, bilih kawontenanipun Gusti Allah punika kadosdene jene utawi salaka utawi sela, ingkang kawujudaken dening kagunan saha kalangkunganipun manungsa.

LELAKONE PARA RASUL 7:41

Kala samanten lajeng sami damel rerekan pedhet, sarta brahala punika nunten dipun sajeni, saha lajeng sami sukan-sukan ing bab punapa ingkang dipun damel piyambak punika.

1 KORINTA 10:7

lan kita aja nganti padha dadi wong nyembah brahala kaya sawenehing panunggalane, kaya kang katulisan, wiraose: “Wong akeh iku padha lelungguhan, mangan lan ngombe; banjur padha ngadeg lan seneng-seneng.”

PANGANDHARING TORET 9:16

Aku tumuli weruh, sanyata-nyata kowe wus padha gawe dosa marang Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu, wus padha gawe reca pedhet cor-coran; enggal temen anggonmu padha nyleweng saka ing dalan kang wus didhawuhake dening Sang Yehuwah marang kowe.

PARA HAKIM 8:24

Sarta maneh pangandikane Sang Gidheon: “Mung saprakara kang dadi panjalukku marang kowe kabeh: sawiji-wijining panunggalanmu ngwenehana aku anting-anting, saka ing jarahane.” – Amarga mungsuhe mau padha nganggo anting-anting, jer iku padha wong Ismael –

PARA HAKIM 8:27

Mas mau tumuli ditanjakake Gidheon kanggo gawe efod, kang banjur diprenahake ana ing kuthane, ing Ofra. Wong Israel kabeh banjur padha tumindak sedheng klawan nyembah efod mau ana ing kono, sarta iku dadi kalajiret tumrap Sang Gidheon dalah saisining daleme.