PANGENTASAN 22:5 - Kitab Sutji

⁵ Manawa ana wong kang ngengon kewane ana ing pategalane utawa ing kebone anggur, mangka kewan iku diumbar bae, nganti mangani tanduraning liyan nganti entek, kang duwe kewan iku kudu nglironi saka pepethingane pametuning pategalane utawa saka pepethingane pametuning kebon anggure.

PANGENTASAN 22:5 Iomraidhean Croise

AYUB 20:18

Kudu mbalekake apa-apa kang wus kena ginayuh mulane ora nganti ngrasakake oleh-olehane iku; ora bisa ngenyam kauntungane anggone dedagangan.

PANGENTASAN 21:34

kang duwe sumur iku kudu nempuhi sing duwe kewan awujud dhuwit sapira regane, nanging kewane kang mati mau dadi duweke kang wus nempuhi.

PANGENTASAN 22:12

Nanging manawa kewan mau pancen dicolong, mesthi kudu nglironi marang kang duwe.

PANGENTASAN 22:3

nanging yen anggone mateni iku wus kaplethekan srengenge, iku utang getih. Malinge kudu nglironi sapira regane, yen ora duwe, awake diedola minangka lirune kang dicolong.

PANGENTASAN 22:4

Yen kang dicolong iku katemu isih urip, dadia sapi, kuldi utawa wedhus, iku kudu dilironi tikel loro.

PANGENTASAN 22:6

Yen ana wong obong-obong lan genine nyalad eren, njalari tumpukan gandum utawa gandum kang durung dieneni utawa tanduran sapategalan katut kobong, kang obong-obong mau kudu nglironi sakabehe.

WILANGAN 16:14

Satemene aku ora padha kokgawa menyang tanah kang luber puwan lan madu, iya ora padha kokwenehi pategalan utawa pakebonan anggur minangka tanah-pusaka; mangsa bisaa kowe mblithuk wong-wong iku! Aku padha emoh mara!”