PANGENTASAN 22:29 - Kitab Sutji

²⁹ Sira aja lali saos pisungsung saka pametune gandum lan undhuh-undhuhane anggurira. Anakira lanang kang pambarep iku saosna marang Ingsun.

PANGENTASAN 22:29 Iomraidhean Croise

II PARA RAJA 4:42

Tumuli ana wong teka saka ing Baal-Salisa nggawa roti wiwitaning panenan kagem abdining Allah, yaiku roti sair rong puluh lan gandum anyar kawadhahan ing kanthong. Nabi Elisa banjur ngandika: “Iku wenehna marang wong-wong iki, cikben padha mangan.”

II BABAD 31:5

Bareng undhang-undhang mau wus sumebar, wong Israel banjur enggal-enggal masrahake pametune kang kawitan tumrap gandum, anggur, lenga, madu lan sawernane wuluwetuning bumi nganti akeh. Kajaba iku uga masrahake pisungsung pra-sapuluhane samubarang kabeh nganti akeh.

PANGENTASAN 13:12

nuli kowe nyaosna marang Pangeran Yehuwah sadhengah kang lair dhisik dhewe saka ing guwa-garba, dalah sakehe pambarepe kewanmu, sapira kang lanang iku dadi kagunganing Pangeran Yehuwah.

PANGENTASAN 13:2

“Sakehe anak pambarep iku sira sengkera sumaos marang Ingsun; endi kang lair dhisik saka sadhengah kandhutan ana ing antarane wong Israel, dadia manungsa utawa kewan, iku kagunganingSun.”

PANGENTASAN 23:15

Sira netepana riyaya mangan roti tanpa ragi; pitung dina lawase sira mangana roti tanpa ragi kaya kang wus Sundhawuhake marang sira, ing waktu kang wus katemtokake ana ing sasi Abib, sabab mbeneri ing sasi iku anggonira metu saka ing tanah Mesir; nanging aja ana kang seba marang ing ngarsaningSun klawan ora nggawa apa-apa.

PANGENTASAN 23:16

Riyaya panen, iya riyaya wiwitaning pametune anggonira nyebar ing tegal, iku uga tetep sira anakna, mangkono uga riyaya undhuh-undhuh, samangsa tutuping taun, salebare anggonira ngundhuhi pametuning pategalanira.

PANGENTASAN 23:19

Pepethingane pametune buminira iku ladekna marang ing padalemaning Sang Yehuwah Gusti Allahira. Anggonira nggodhog daginging cempe iku aja nganggo puwaning embokne.”

PANGENTASAN 34:19

Sadhengah kang lair dhisik dhewe, iku dadi kagunganingSun, uga sakehe kewanira kang lanang, pambarepe sapi utawa wedhus.

PANGENTASAN 34:20

Nanging anake kuldi kang pambarep iku katebusa sarana cempe; saupama ora sira tebus, kaputunga cengele. Saben anakira pambarep kang lanang iku kudu sira tebus. Saben wong kang seba marang ing ngarsaningSun ora kena tanpa nggawa apa-apa.

YEHESKIEL 20:40

Amarga ing gunungingSun kang suci, ing gununge Israel kang dhuwur, – mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah – ana ing kono, iya ana ing tanah kono iku, turune Israel kabeh bakal padha ngabekti marang Ingsun. Ana ing kono Ingsun bakal karenan marang sira tuwin ana ing kono Ingsun bakal mundhut marang sira kurbanira kang mligi lan pisungsungira pepilihan, kabeh kang padha sira sucekake.

KAIMAMAN 22:27

“Manawa ana pedhet utawa cempe gibas sarta cempe wedhus berok lair, iku awora karo embokne pitung dina lawase, nanging wiwit dina kang kaping wolune lan sabanjure manawa kagawe kurban genenan kagem Pangeran Yehuwah, iku ndadekake keparenge.

MIKHA 7:1

Adhuh cilaka aku iki! Awit kaananku kaya samangsa ngundhuh woh-wohan ing mangsa ketiga, utawa kaya samangsa ngasag woh anggur, ora oleh woh anggur kang kena dipangan, utawa woh anjir kang daksenengi.

WILANGAN 18:13

wiwitaning pametune sadhengah kang thukul ana ing bumine kang disaosake marang Pangeran Yehuwah, iku iya dadi pandumanira; saben gegelitaning brayatira kang ora najis kena mangan iku.

MATEUS 6:33

Ananging Kratoning Allah lan kasampurnane, iku padha upayanen dhisik, nuli samubarang iku mau kabeh bakal diparingake marang kowe.

LAYANGE RASUL PAULUS MARANG PASAMUWAN ING KUTHA RUM 8:23

Lan ora ngamungake iku bae, dalasan kita dhewe kang wus kaparingan Sang Roh minangka ganjaran wiwitan, uga padha sesambat sajroning ati kalawan nganti-anti marang kaputran, yaiku pangluwaraning badan kita.

PANGANDHARING TORET 15:19

“Sadhengah pembarep lanang kang lair ana ing antarane sapimu lan wedhusmu, iku kasengkera kagem Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu; pembarepe sapimu aja kokanggo magawe, lan pembarepe wedhusmu aja kokbathili.

YAKOBUS 1:18

Marga saka karsane piyambak Panjenengane wus mbabarake kita srana pangandikaning kayekten, supaya kita padha ana ing tataran kang gumathok, yaiku dadi putra pambarep ing antarane para titahe kabeh.