PANGENTASAN 19:21 - Kitab Sutji

²¹ Dhawuhe Sang Yehuwah marang Nabi Musa: “Sira mudhuna, bangsa iku elingna, aja ana kang mbrobos ing pager nyedhaki Pangeran Yehuwah arep ndedeleng, sabab mesthi akeh kang bakal padha tiwas.

PANGENTASAN 19:21 Iomraidhean Croise

PANGENTASAN 3:3

Sang Musa banjur ngunandika: “Coba dakparanane daksatitekne sesawangan kang elok iku, apa sababe dene grumbul eri iku ora nganti kobong?”

PANGENTASAN 3:5

Dhawuhe Gusti Allah: “Sira aja nyedhak mrene, trumpahira copoten saka ing sikilira, awitdene panggonan kang sira idak iku tanah kang suci!”

PANGENTASAN 33:20

Pangeran Yehuwah ngandika maneh: “Sira mesthi ora bisa tahan ndeleng pasuryaningSun, awit ora ana manungsa kang ndeleng Ingsun bisa lestari urip.”

KOHELET 5:1

Aja kesusu, cangkemmu lan atimu aja age-age nglairake tetembungan ana ing ngarsaning Allah, amarga Gusti Allah iku ana ing swarga, mangka kowe ana ing bumi, mulane tembungmu sathithik bae.

WILANGAN 4:15

Sawuse Harun lan para anake rampung anggone nutupi barang-barang lan sakehe pirantine pasucen kabeh, samangsa arep budhalan, wong bani Kehat lagi kena lumebu prelu ngusungi barang-barang iku, nanging aja nganti nggepok samubarang kang suci iku, supaya aja nganti nemahi pati. Dadi iku barang-barang ing Tarub Pasewakan kang kudu diusung dening bani Kehat.

WILANGAN 4:18

“Kula-wangsane lan gotrah-gotrahe para bani Kehat iku poma aja nganti cures saka ing satengahe wong Lewi.

WILANGAN 4:19

Supaya padha lestari urip lan ora nganti nemahi pati samangsa maju nyedhaki barang-barang kang suci pinunjul, sira padha nindakna mangkene; kanggo wong-wong mau: Harun lan anak-anake padha lumebua lan mrenahna wong bani Kehat mau, cedhak karo barang-barang kang kudu diusung.

WILANGAN 4:20

Nanging aja ana wong Kehat kang lumebu arep ndeleng barang-barang suci iku sanadyan munga sakedhap netra, supaya aja nganti nemahi pati.”

PANGANDHARING TORET 5:5

– nalika iku aku kang ana ing antarane Sang Yehuwah karo kowe, prelu nglantarake dhawuh pangandikane Sang Yehuwah marang kowe, marga kowe padha wedi marang genine lan kowe ora munggah ing gunung –, pangandikane mangkene:

I SAMUEL 6:19

Lan Panjenengane ngukum pati wong Bet-Semes sawetara, awit padha ngungak ing jerone pethine Sang Yehuwah; Panjenengane mejahi wong pitung puluh, rakyat ing kono. Wong-wong ing kono padha prihatin, amarga Sang Yehuwah wus ndhawahake wewelak kang ngebat-ebati marang wong-wong iku.