Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




PANGENTASAN 14:17 - Kitab Sutji

17 Dene Ingsun, lah Ingsun bakal muguhake atine wong Mesir, temah padha nututi wong Israel, sarta Ingsun bakal nedahake kaluhuraningSun marang Pringon sabalane, kretane sarta balane jaranan.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




PANGENTASAN 14:17
26 Iomraidhean Croise  

Karomaneh iya didherekake wong-wong kang nunggang kreta lan nunggang jaran, satemah awujud arak-arakan kang dawa banget.


Awit dene Ingsun bakal nekakake banjir kang nglimputi bumi, kanggo nyirnakake sarupaning jinis kang urip lan kadunungan nyawa ing sangisore langit; sakabehe kang ana ing bumi bakal mati.


“Lah Ingsun damel prasetyaningSun karo sira lan karo turunira ing sapungkurira,


Bala Mesir banjur ngoyak nututi, sakehe jaran lan kretane Sang Prabu Pringon tuwin balane jaranan padha lumaku nganti tekan ing satengahe sagara.


Ingsun bakal muguhake atine Pringon, temah bakal nututi marang para umat. Lan Ingsun bakal nedahake kamulyaningSun marang Pringon sabalane, satemah wong Mesir bakal padha sumurup yen Ingsun iki Pangeran Yehuwah.” Wong Israel iya banjur padha nglakoni mangkono.


Mangkono Pangeran Yehuwah anggone muguhake galihe Sang Prabu Pringon, raja ing Mesir itu, temah banjur nututi wong Israel, nanging wong Israel lumaku terus kalawan katuntun dening asta kang luhur.


Dhawuhe Pangeran Yehuwah marang Sang Musa: “Anggonira bali menyang ing tanah Mesir iku kudu tansah eling, supaya sakehe kaelokan kang wus Sunpasrahake marang sira iku sira tindakna ana ing ngarepe Pringon. Ingsun bakal mangkotake atine Pringon, temah bakal ora nglilani lungane umatingSun.


kang iku Ingsun dhawuh marang sira: PutraningSun iku sira lilanana lunga supaya ngabekti marang Ingsun; dene manawa sira ora nglilani lungane, lah Ingsun bakal mateni anakira, anakira pambarep.”


Nanging Ingsun bakal mangkotake atine Pringon, lan Ingsun bakal ngakehake pratandha lan kaelokan ana ing tanah Mesir.


Ingsun, iya Ingsun kang ngandika mangkono tuwin kang nimbali uga, Ingsun kang nekakake wong iku lan sakehing tumindake bakal kasembadan.


Ingsun, iya Ingsun kang nglipur sira kabeh. Sapa ta sira iku, dene kok wedi marang manungsa kang pancen bakal mati, marang anaking manungsa kang kabuwang kaya suket,


mulane, lah Ingsun bakal nyepeng lan mbuwang sira saka ing ngarsaningSun, sira lan kuthanira kang wus Sunparingake marang sira lan leluhurira iku.


Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah: Lah Ingsun dadi mungsuhira, he, Sidon, tuwin Ingsun ngatingalake kamulyaningSun ana ing tengah-tengahira. Apadene wong-wong bakal sumurup, yen Ingsun iki Yehuwah, samangsa Ingsun ndhawahake paukuman marang Sidon lan nedahake kasuceningSun marang dheweke.


Awit mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah: Ingsun piyambak bakal migatosake marang wedhus-wedhusingSun lan bakal Sunpadosi.


Awit saka iku – mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah – lah Ingsun piyambak bakal dadi hakim ana ing antarane wedhus-wedhus kang lemu lan kang kuru;


mulane mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah: Lah, Ingsun, iya Ingsun piyambak kang bakal nglawan sira lan Ingsun bakal ndhawahake paukuman marang sira ana ing ngarepe para bangsa.


Munia: He gunung-gununge Israel, ngrungokna pangandikane Sang Yehuwah Allah! Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah marang gunung-gunung lan tengger-tengger, marang jurang-jurang lan lebak-lebak: Lah Ingsun bakal ndhatengake perang marang sira sarta Ingsun bakal ngrusak tengger-tengger panggonanira saos kurban.


Marga Ingsun iki kaya singa tumrap Efraim, lan kaya singa nom tumrap turune Yehuda. Ingsun, iya Ingsun piyambak bakal nyempal-nyempal, banjur tindak, bakal Sunbekta lumayu lan ora ana kang ngluwari.


Nabi Musa tumuli ngandika marang Imam Harun: “Iya iki kang wus kapangandikakake dening Pangeran Yehuwah: Ingsun nelakake kasuceningSun marang wong kang cedhak kalawan Ingsun, sarta nglairake kamulyaningSun ana ing ngarepe wong sabangsa kabeh.” Anadene Imam Harun mung kendel bae.


Ingsun iya bakal tumindak nglawan marang sira kalawan keras lan Ingsun piyambak bakal ngajar marang sira nganti tikel pitu, marga saka dosanira.


Dadi Panjenengane maringi sih-piwelas marang sapa bae kang dikarsakake, lan Panjenengane mangkotake marang sapa bae kang dikarsakake.


Saiki sira padha nitenana, yen Ingsun, iya Ingsun iki Panjenengane; ora ana Allah, kajaba Ingsun. Ingsun kang mateni, lan iya Ingsun kang nguripake, Ingsun kang ngremuk, lan iya Ingsun kang marasake; sarta ora ana kang bisa ngluwari saka ing astaningSun.


Jalaran saka pangrehe Sang Yehuwah, atine wong mau pada diwangkotake, temah padha perang nglawan wong Israel, amrih pada katumpes, ora diwelasi, nanging pada disirnakake, kaya kang dadi dhawuhe Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa.


Lan Ingsun bakal ngosikake atine Sisera, senapatine Yabin, supaya methukna marang sira karo keretane perang lan sabalane kabeh ana ing lebake kali Kison, nuli bakal Sunulungake ing tanganira.”


Punapa ta sebabipun, dene panjenengan sadaya kok sami mangkotaken panggalih, kadosdene tiyang Mesir saha Prabu Pringon? Punika rak sami ngetogaken kemawon, nalika bangsa punika kesah, inggih punika rikala Panjenenganipun damel dolanan tiyang-tiyang wau?


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan