PANGANDHARING TORET 15:9 - Kitab Sutji

⁹ Dingati-ati, supaya ing atimu aja nganti ana pikiran kang ala mangkene: Iki wus ndungkap taun kapitu, taun mangsane palunasan utang, lan kowe banjur mangkel marang sadulurmu kang miskin iku lan ora menehi apa-apa; nuli sadulurmu mau sesambat marang Sang Yehuwah mungguh ing ngatase kowe, temah prakara iku ndadekake dosamu.

PANGANDHARING TORET 15:9 Iomraidhean Croise

AYUB 34:28

njalari panjeriting wong miskin sumengka marang ing ngarsane, sarta Panjenengane iku karsa midhangetake panjeriting wong sangsara.

JABUR 101:3

Kawula boten badhe manah dhateng prakawis ingkang awon, pandamelipun tiyang murtad punika kawula sengiti, boten badhe wonten ingkang lumengket dhateng kawula.

JABUR 12:5

yaiku kang padha ngucap mangkene: “Kalawan ilatku aku padha menang! Lambeku kang mbiyantu aku! Sapa kang mrentah aku?”

JABUR 9:12

Padha ngidungna masmur kagem Sang Yehuwah, kang akedhaton ing Sion. Padha nyaritakna pandamele ana ing tengahing para bangsa.

PANGENTASAN 22:22

Sira aja nganiaya randha utawa bocah lola.

PANGENTASAN 22:23

Yen nyata sira nganiaya, mangka iku kalawan sora sesambat marang Ingsun, mesthi bakal Sunsembadani pasambate,

PANGENTASAN 3:7

Pangandikane Pangeran Yehuwah: “Ingsun wus nggatosake kalawan temenan marang kasangsarane umatingSun kang ana ing Mesir, sarta wus miyarsa panangise marga saka kang padha nindhes. Ingsun nguningani kasangsarane.

WULANG BEBASAN 14:21

Sing sapa ngremehake pepadhane iku gawe dosa, nanging rahayu wong kang melasi marang wong kang kasangsaran.

WULANG BEBASAN 21:13

Sing sapa nutupi kupinge marang pasambate wong mlarat, manawa sambat-sambat dhewe, ora bakal disembadani.

WULANG BEBASAN 23:6

Aja mangan pangane wong cethil, lan aja melik marang pangane kang enak-enak,

WULANG BEBASAN 24:9

Mikir kabodhoan iku marakake dosa, sarta wong ambek memoyok iku nistha tumrap manungsa.

WULANG BEBASAN 28:22

Wong kang cethil ngarah enggal sugih, lan ora ngawruhi yen bakal ngalami kacingkrangan.

WULANG BEBASAN 4:23

Atimu reksanen kanthi waspada, awit iku etuking panguripan.

YEREMIA 17:10

Ingsun, Yehuwah, kang niti-priksa ati, kang ndadar batining manungsa, lan banjur males marang saben wong, kang timbang karo polah-tingkahe, lan wohing panggawene.”

YEREMIA 34:14

Ing sawuse pitung taun sira siji-sijine kudu mardikakake sadulure bangsa Ibrani kang wus padha ngedol awake marang sira; dheweke bakal padha ngenger nem taun suwene, nuli kudu kokluwari banjur dadi wong mardika. Nanging para leluhurira ora padha ngestokake lan nggatekake marang dhawuhingSun.

MATEUS 15:19

Amarga kang thukule saka ing ati iku kayata: pikiran kang ala, gawe pepati, laku jina, cabul, nyenyolong, sumpah palsu lan pitenah.

MATEUS 20:15

Apa aku ora wenang nganggo duwek-duwekku dhewe sakarepku? Apa kowe meri, dene aku kok loma?

PANGANDHARING TORET 15:1

“Saben pendhak pitung taun kowe nganakna palunasan utang.

PANGANDHARING TORET 24:15

Ing dina iku uga sadurunge srengenge surup, buruhane dinan kawenehna, awit wong iku mlarat lan mesthi ngarep-arep opahane; supaya wong iku aja nganti sesambat marang Sang Yehuwah bab kowe, temah iku dadi dosa tumrap kowe.

PANGANDHARING TORET 31:10

nuli padha diprentahi dening Nabi Musa mangkene: “Iki wekasane pitung taun ing mangsane nglilakake utang kaya kang wus katemtokake, yaiku Riyaya Tancebing Tarub;

YAKOBUS 4:17

Dadi sing sapa mangreti ing bab panggawe becik, mangka ora nglakoni, iku dadi lan dosane.

YAKOBUS 4:5

Aja duwe pangira, manawa Kitab Suci iku tanpa sabab anggone ngandika: “Roh kang wis kadunungake Gusti Allah ana ing kita, dikarsakake kanthi butajengan.”

YAKOBUS 5:4

Sajatine wus kaprungu panguwuh-uwuh, amarga opahing buruh kang wis padha ngeneni pametuning tegalmu koktahan, pangresulane wong kang padha derep wis kapireng ing talingane Pangeraning sakabehe tumitah.

YAKOBUS 5:9

He para sadulur, kowe aja padha nggresah lan dakwa-dinakwa, supaya kowe aja nganti diadili. Sajatine Sang Hakim wis jumeneng ing ngarep lawang.

I PETRUS 4:9

Sing padha seneng pondhok-pinondhokan ora nganggo nggrundel.