PANGANDHARING TORET 1:2 - Kitab Sutji

² Saka ing gunung Horeb metu pagunungan Seir tekan Kadesy-Barnea iku lakon sawelas dina.

PANGANDHARING TORET 1:2 Iomraidhean Croise

PURWANING DUMADI 32:3

Sawuse iku Yakub tumuli kongkonan ndhisiki lakune nemoni Esap, kangmase, menyang tanah Seir jajahan Edom.

PANGENTASAN 17:6

Lah Ingsun bakal jumeneng ana ing ngarepira ana ing dhuwur gunung parang ing Horeb, sira banjur nyabeta parang iku temah bakal metu banyune, satemah bangsa iku bakal padha bisa ngombe.” Nabi Musa iya tumuli ngestokake kaya mangkono ana ing ngarepe para tuwa-tuwane Israel.

PANGENTASAN 3:1

Anadene Sang Musa saben-saben ngengen wedhuse Imam Yitro, kang rama marasepuh, imam ing Midian. Nalika ing sawijining dina pinuju nggiring wedhuse nganti ngliwati wates pasamunan, lan rawuh ing gununge Gusti Allah, yaiku gunung Horeb,

KAIMAMAN 2:14

Anadene manawa wiwitaning pametune bumi kang arep kasaosake dadi kurban dhaharan marang Pangeran Yehuwah, iku kudu arupa wulen gandum, kapanggang ing geni, iya iku emping gandum anyar, minangka kurban dhaharan saka wiwitaning panen gandumira.

KAIMAMAN 9:23

Nabi Musa lan Imam Harun tumuli lumebet ing Tarub Pasewakan. Bareng miyos banjur padha mberkahi marang wong akeh, sarta kamulyane Pangeran Yehuwah nuli ngatingal marang wong sabangsa kabeh,

WILANGAN 13:26

tumuli terus sowan marang ngarsane Nabi Musa, Imam Harun lan sagolonganing pasamuwane wong Israel ana ing Kadesy ing pasamunan Paran, ngaturi pratela marang panjenengane lan marang wong sapasamuwan kabeh, klawan padha dituduhi pametune tanah.

WILANGAN 32:8

Kaya mangkono iku uga kang ditindakake dening para leluhurmu, nalika padha dakkongkon saka ing Kadesy-Barnea nelik tanah iku,

PANGANDHARING TORET 1:19

“Sawuse mangkono kita banjur padha budhal saka ing gunung Horeb, lan padha ngliwati sawratane pasamunan kang jembar lan nggegirisi kang wus padha kokdeleng iku, njujug ing pagunungane bangsa Amori, kaya kang wus dadi dhawuhe Sang Yehuwah, Gusti Allah kita marang kita; banjur padha tekan ing Kadesy-Barnea.

PANGANDHARING TORET 1:44

Tumuli kowe padha dipethukake lan ditempuh dening bangsa Amori kang padha manggon ing pagunungan kono, sarta iku padha mburu kowe kaya tawon, ngalahake kowe saka ing Seir nganti tutug ing Horma.

PANGANDHARING TORET 2:1

“Sawuse mangkono kita padha budhal bali menyang pasamunan, metu ing dalan kang anjog ing sagara Teberau, kaya kang wus kadhawuhake Pangeran Yehuwah marang aku; karodene nganti kapara lawas anggon kita ngubengi pagunungan Seir.

PANGANDHARING TORET 2:4

sarta para umat dhawuhana mangkene: Sadhela engkas sira padha lumaku ngliwati tlatahe sadulurira, bani Esap, kang padha manggon ing pagunungan Seir, iku bakal padha wedi marang sira, nanging sira padha dingati-ati kang banget;

PANGANDHARING TORET 2:8

Sawuse iku kita mbacutake laku, ngliwati tlatahe sadulur kita Esap, kang padha manggon ana ing pagunungan Seir, metu dalan saka Araba-Yordan, yaiku saka ing Elat lan ing Ezion-Geber. Sawuse iku kita padha menggok ing dalan kang anjog ing pasamunane tanah Moab.

PANGANDHARING TORET 9:23

Mangkono uga nalika Sang Yehuwah dhawuh marang kowe supaya mangkat saka ing Kadesy-Barnea, pangandikane: Padha mangkata, ngejegana nagara peparingingSun marang sira, ing kono kowe padha mbangkang marang dhawuhe Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu; kowe ora nggugu marang Panjenengane lan ora ngestokake dhawuhe.

YUSAK 14:6

Wong bani Yehuda padha sowan marang ing ngarsane Senapati Yusak ana ing Gilgal. Ing nalika iku Kaleb bin Yefune, wong Kenas matur marang panjenengane: “Panjenengan sampun nguningani pangandikanipun Sang Yehuwah dhateng Nabi Musa, abdinipun Pangeran, ing ngatasipun kula sami ugi kados tumrap panjenengan wonten ing Kadesy-Barnea.