Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




MIKHA 2:4 - Kitab Sutji

4 Ing dina iku wong-wong bakal nglairake unen-unen lan kidung pangadhuh ing ngatase sira, sarta bakal ngucap: “Kita wus dilebur babar pisan! Pandumane warisan bangsaku iku wus kaukur nganggo tali, lan ora ana wong kang mbalekake, pategalan-pategalan kita diedum-edumake marang wong kang padha nawan kita.”

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




MIKHA 2:4
35 Iomraidhean Croise  

Sang Dawud ngulukake kidung panangis iku marga saka Prabu Saul lan Pangeran Yonatan, putrane.


Nabi Yeremia nganggit kidung pangadhuh ing bab Sang Prabu Yosia. Lan nganti saprene sakehe juru ngidung lanang lan wadon padha ngrepekake kidung-kidung pangadhuh ing bab Sang Prabu Yosia, sarta iku didadekake sawijining padatan ana ing tanah Israel. Iku kabeh padha katulisan ana ing Kidung Pangadhuh.


Ayub mbacutake andharane, tembunge:


ing kono kowe bakal nglairake pamoyok tumrap ratu ing Babil lan celathu: “Wah, wus tumeka ing wekasane wong kang nindhes, wus tumeka ing wekasane wong kang ambek siya iku!


Bumi bakal kadadekake ludhes babar pisan, lan bakal dijarah-rayah entek-entekan, awit Sang Yehuwah kang ngandika mangkono.


Aku nuli munjuk pitakon: “Ngantos pinten dangunipun punika, dhuh Pangeran?” Paring wangsulane: “Nganti kutha-kutha wus sepi mamring, ora ana kang ngenggoni maneh, lan ing omah-omah wus ora ana manungsane maneh sarta tanahe dadi sepen lan sepi.


Manawa aku metu menyang ing ara-ara ing kana ana wong kang padha mati, marga diprajaya ing pedhang! Manawa aku lumebu ing kutha ing kana ana wong kang padha lara kaliren! Dalah nabi lan imam padha nglambrang ana ing nagara kang ora disumurupi.”


Delengen anggone munggah kaya lakuning mendhung, karetane perang rikate kaya prahara, jarane cukate ngluwihi manuk garudha. Adhuh cilaka aku, awit aku padha disirnakake!


Omah-omahe bakal dadi duweke wong liya, dalasan pategalan-pategalane lan bojo-bojone. “Lah, astaningSun bakal Sunacungake, nglawan wong kang manggon ing nagara kene, – mangkono pangandikane Sang Yehuwah. –


Mulane rabine bakal padha Sunpasrahake marang wong liya, lan pategalan-pategalane marang para penjajah. Lah, wiwit kang cilik nganti kang gedhe, kabeh padha ngupaya kauntungan, dadia nabi, dadia imam, kabeh padha laku cidra.


Nangisa lan sesambata marga saka gunung-gunung, lan nangisa marga saka pasuketan ing ara-ara samun, awitdene wus suwung kabeh, nganti ora ana kang ngambah, lan ora keprungu maneh swaraning raja-kaya, dadia manuk ing awang-awang, dadia sato kewan wus padha lumayu kabeh, wis ora ana.


Ingsun bakal nyebar wong iki ana ing tengahe para umat kang ora ditepungi dening wong-wong iku lan para leluhure lan Ingsun bakal nglepasake pedhang kang ngoyak wong-wong iku, nganti wus padha Sunsirnakake.”


Lah saben ahli bebasan bakal nyemoni sira mangkene: Ibune mangkono, anake iya mangkono!


kang banjur dibeber ana ing ngarepku. Ing kono katon ing jaba lan ing jerone katulisan kidung pangadhuh, pangesah lan pasambat.


He, para imam, padha manganggoa bagor lan sambat-sambata, he, para kang ngladeni misybah, padha ngadhuh-adhuha, he, para abdine Gusti Allahku, padha lumebua, padha nginepa kalawan manganggo bagor, dene padalemane Gusti Allahmu wus koncatan kurban dhaharan lan kurban unjukan.


Ngadhuh-adhuha kayadene prawan kang manganggo bagor, marga saka pacangane, kekasihe nalika isih enom.


Padha rungokna tembung kang dakucapake ing ngatase kowe kabeh iki minangka kidung pangadhuh, he, turune Israel:


Lan ing kebon-kebon anggur bakal ana pangadhuh, samangsa Ingsun lumampah ana ing tengahira,” mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.


He wong isine Maresya, Ingsun isih bakal nekakake juru nelukake marang sira, kamulyane Israel bakal nganti tekan ing Adulam.


Awit saka kang mangkono iku aku arep sesambat lan ngadhuh-adhuh, arep lumaku tanpa trumpah lan wuda, pangadhuhku bakal kaya pangadhuhe asu alas, sarta pasambatku kaya pasambate manuk unta.


Ngadega, budhala, awit ing kene iki dudu papan palereman kanggo sira! Marga saka kanajisan sira banjur bakal padha ketaman ing karusakan, malah karusakan kang ora kena dipulihake.


Kabeh mau rak bakal padha ngucapake bebasan ing ngatase dheweke, sarta lagu pangerang-erang tuwin padha nyemoni mangkene: Bilai wong kang ngrayud kang dudu duweke, – nganti pira lawase iku? – lan kang ngemoti barang gadhen pirang-pirang marang awake dhewe?


“Ingsun bakal nyirnakake nganti resik samubarang kabeh saka ing salumahe bumi, mangkono pangandikane Sang Yehuwah.


Bileam banjur medharake kidung, pangucape: “Dhuh Sang Prabu Balak, sumangga kawula aturi jumeneng saha karsaa miyarsakaken; dhuh putranipun Sang Zipor, sumangga kawula aturi nilingaken dhateng atur kawula.


Bileam banjur ngucapake kidunge: “Sang Prabu Balak ratu ing Moab, ndhatengake aku saka ing tanah Aram, saka ing pagunungan wetan, pangandikane: Kowe mrenea, aku tulungana, ipat-ipatana Yakub, sarta mrenea, supatanana Israel.


Bileam tumuli medharake kidunge, mangkene: “Iki tembung-tembunge Bileam bin Beor, pangucape wong kang kaawasake mripate.


Tumuli medharake kidunge, pangucape: “Iki tembung-tembunge Bileam bin Beor, pangucape wong kang kaawasake mripate.


Wong-wong mau banjur padha mbudi-daya nyekel Gusti Yesus, amarga padha ngreti, yen sing dikarepake dening pasemon mau dheweke kabeh. Nanging padha wedi marang wong akeh, mulane banjur padha mundur, Panjenengane ditogake bae.


temah ing wayah awan kowe nganti grayah-grayah, kaya wong wuta ana ing pepeteng. Salaku-lakumu bakal ora begja, mung bakal tansah dikaniaya lan dirampog, mangka ora ana kang mitulungi.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan