LUKAS 8:12 - Kitab Sutji

¹² Kang tumiba ing pinggir dalan iku wong kang wis padha krungu, banjur diparani Iblis, pangandika mau tumuli diilangi saka ing sajroning atine, supaya aja padha pracaya lan kapitulungan rahayu.

LUKAS 8:12 Iomraidhean Croise

WULANG BEBASAN 1:29

Sarehne padha sengit marang kawruh lan ora milih ngabekti marang Pangeran Yehuwah,

WULANG BEBASAN 4:5

mbudidayaa supaya oleh kawicaksanan, marsudia supaya oleh pangreten, aja ndleya lan aja nyimpang saka tembung-tembung kang metu saka ing cangkemku.

YESAYA 65:11

Nanging sira kang wus padha ninggal Pangeran Yehuwah, kang wus padha lali marang gunungingSun kang suci, kang padha nata sesajen kanggo Dewa Gad, tuwin kang padha nyuguhake anggur kang dicampuri bumbu marang Dewa Meni:

MATEUS 13:19

Manawa ana wong kang krungu pangandika bab Kratoning Swarga, mangka ora mangreti, banjur si pangawak dursila teka ngrebut apa kang kasebar ing atine; yaiku wiji kang kasebar ing pinggir dalan.

MATEUS 13:4

Sajrone nyebar iku ana kang tumiba ing pinggir dalan, banjur ana manuk kang padha teka, nucuki.

MARKUS 4:15

Wong-wong ing pinggir dalan, kang disebari pangandika, yaiku wong-wong kang ngrungokake pangandika, nanging Iblis banjur teka ngilangi pangandika kang disebar ing sajroning atine.

LUKAS 8:11

Dene pasemon mau tegese mangkene: Wiji iku pangandikaning Allah.

LUKAS 8:13

Kang tumiba ing padhasan iku wong kang bareng krungu pangandika mau banjur ditampani kalawan bungah, nanging iku ora ana oyode, anggone pracaya mung sadhela lan bareng kena cobaning ngaurip banjur padha murtad.

LUKAS 8:5

“Ana juru nyebar metu nyebar wijine, saperangan tumiba ing pinggir dalan, banjur kapidak-pidak ing wong lan manuk-manuk ing awang-awang padha nucuki nganti entek.

WAHYU 12:9

Si naga gedhe banjur diuncalake mangisor, si ula kuna, kang kaaranan Iblis lan Setan, kang nasarake saisining jagad, iku kauncalake menyang ing bumi, dalah para malaekate.