LUKAS 15:13 - Kitab Sutji

¹³ Let sawatara dina kang wuragil mau banjur ngedoli bageane kabeh, sawise mangkono nuli lunga menyang nagara kang adoh. Ana ing kana barang darbeke diebreh-ebreh dianggo nguja kekarepane.

LUKAS 15:13 Iomraidhean Croise

JABUR 73:27

Awit sajatosipun sinten ingkang tebih kaliyan Paduka, punika sami badhe dhumawah ing karisakan; sadaya tiyang ingkang lampah jina kalayan nilar Paduka punika mesthi Paduka bengkas.

WULANG BEBASAN 18:9

Wong kang kesed sajroning nindakake pagaweane, iku wus dadi sadulure juru pangrusak.

WULANG BEBASAN 21:17

Wong kang dhemen sukan-sukan bakal nandhang kacingkrangan, sarta kang karem anggur lan lenga ora bakal bisa sugih.

WULANG BEBASAN 21:20

Omahe wong wicaksana kanggonan raja-brana kang adil lan lenga, nanging wong kang gemblung ngentek-entekake iku.

WULANG BEBASAN 27:8

Wong kang nglembara ninggal omahe, iku kaya manuk kang mabur ninggal susuhe.

WULANG BEBASAN 28:7

Sapa kang netepi angger-angger iku anak kang pinter, nanging kang srawungan karo wong kang murka iku gawe isine bapakne.

WULANG BEBASAN 29:3

Wong kang tresna marang kawicaksanan, iku ndadekake bungahe bapakne, nanging kang srawungan karo wong wadon tuna-susila iku ngebreh-ebreh bandhane.

WULANG BEBASAN 6:26

Marga kanggone wong wadon tuna-susila, kang diprelokake iku anggone bisa oleh rejeki, nanging bojoning liyan mburu nyawa kang adi.

YESAYA 1:4

Bilai bangsa kang dosa, golongan kang kabotan duraka turune wong ala, bocah-bocah kang tumindak ora becik! Iku padha ninggal Sang Yehuwah, padha ngala-ala marang kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel, tuwin ngungkurake Panjenengane.

YESAYA 22:13

nanging lah, ing satengahe tinemu kabungahan lan suka-suka, njagal sapi lan nyembeleh wedhus, mangan iwak lan ngombe anggur, kalawan nguwuh: “Ayo padha mangan lan ngombe, awit sesuk kita padha mati!”

YESAYA 30:11

padha sumingkira saka ing dalan metua ing dalan liyane, aku aja padha kokridhu kalawan Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel.”

YESAYA 56:12

“Mrenea,” mangkono celathune, “aku arep njupuk anggur, ayo padha ngombe arak kang akeh; sesuk bakal padha karo dina iki, malah luwih dening ngedab-edabi!”

YEREMIA 2:13

Amarga umatingSun nglakoni dosa kaping pindho: padha nyingkur Ingsun, kang dadi tuking banyu urip, nedya ndhudhuk blumbang kanggo awake dhewe, yaiku blumbang kang borot, kang ora bisa madhahi banyu.

YEREMIA 2:31

Sira iku tedhak turune sapa? Gatekna dhawuh pangandikane Sang Yehuwah! Apa Ingsun wus dadi ara-ara samun tumrap Israel utawa tanah kang peteng ndhedhet? Yagene umatingSun kok ngucap: Kawula sampun mardika, kawula sami boten purun sowan malih dhateng ing ngarsa Paduka?

YEREMIA 2:5

Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Para leluhurira ngalami kaculikan apa saka Ingsun dene padha ngedohi Ingsun, lan banjur ngetutwuri dewa kang tanpa paedah temah padha ora oleh apa-apa?

MIKHA 6:3

“He, umatingSun, apa kang wus Suntandukake marang sira? AnggoningSun damel keselira srana apa? Mara ngunjukana wangsulan marang Ingsun!

LUKAS 15:12

Anak kang wuragil matur marang bapakne: “Bapak, keparenga kula nyuwun saperanganing barang darbek kita ingkang dados hak kula. Bapakne iya banjur mbage-bage barang darbeke, diwenehake marang sakarone.

LUKAS 15:14

Bareng wis entek kabeh, ing tanah kono ana pailan kang nggegirisi, dheweke banjur wiwit nandhang kakurangan.

LUKAS 15:30

Nanging sareng putranipun bapak ingkang ngebreh-ebreh raja-darbekipun bapak, kadamel mblunthah kaliyan sundel-sundel, saweg kemawon dhateng, bapak lajeng mragat pedhet leman kangge piyambakipun.

LUKAS 16:1

Ana maneh pangandikane Gusti Yesus marang para sakabate: “Ana wong sugih duwe juru-gedhong. Iku diwaduli, manawa juru-gedhong mau ngawut-awut barang darbeke.

LUKAS 16:19

“Ana wong sugih kang tansah manganggo jubah wungu lan kain kang alus, sarta saben dina mangun suka ngeram-eramake.

EFESUS 2:13

Nanging saiki kowe ana ing Sang Kristus Yesus, kowe kang nalika samana “adoh”, saiki wus dadi “cedhak” marga saka rohe Sang Kristus.

EFESUS 2:17

Panjenengane rawuh lan martakake tentrem-rahayu marang kowe kabeh kang “adoh” lan marang wong-wong kang “cedhak”,

II PETRUS 2:13

sarta bakal ngalami nasib ala minangka pituwasing durakane. Seneng-seneng saben awan kaanggep sawijining kanikmatan. Padha dadi jejember sarta blentong, kang mendem ing sajroning nuruti hawa-nepsune, samasa padha mangan ngombe bebarengan karo kowe kabeh.