Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




LUKAS 1:51 - Kitab Sutji

51 Panjenengane ngatingalake panguwaose kalawan pakaryaning astane lan mbuyarake wong kang angkuh atine.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




LUKAS 1:51
32 Iomraidhean Croise  

Mangkono dadine Sang Yehuwah mbubarake wong-wong mau saka ing kono menyang ing salumahing bumi, temahan padha kandheg anggone padha yasa kutha.


Bareng Sang Yehuwah mirsa yen gedhe durakane para manungsa ana ing bumi, lan saobah-osiking atine sajege mung ala bae,


Bareng Sang Yehuwah mambet ganda arum, tumuli ngunandika mangkene: “Ing sabanjure Ingsun ora bakal nyupaosi bumi maneh jalaran saka manungsa, marga saobah-osiking atine manungsa iku dhasar ala wiwit nom mula; sarta ing sabanjure Ingsun ora bakal numpes maneh marang sarupane kumelip, kaya kang wus Suntindakake.


Ing kemahe para wong mursid ana swara surak-surak lan kaunggulan: “Astane tengen Sang Yehuwah nindakake kaprawiran,


Sang Yehuwah nggagalake rancangane para bangsa; murungake rancangane para suku bangsa;


“Lah kae delengen, wong iku ora nganggep Gusti Allah dadi pangungsene, nanging ngendelake marang kasugihane kang luber, lan ngayom marang pratingkahe anggone ngrerusak!”


Inggih makaten punika anggen kawula badhe ngluhuraken Paduka ing salaminipun kawula gesang, ngulukaken tangan kawula margi saking asma Paduka.


Gumunggungipun saganten punika Paduka ingkang ngereh, manawi alunipun ageng Paduka ingkang ngendhakaken.


Ler lan kidul punika Paduka ingkang nitahaken, redi Tabor tuwin Hermon sami bingah-bingah surak-surak margi saking asma Paduka.


Masmur. Pangeran Yehuwah repekna kidung anyar, awit Panjenengane wus nindakake kaelokan; kaunggulan wus kaangsalake dening Panjenengane kalawan astane kang tengen tuwin baune kang suci.


Saiki aku sumurup, yen kaluhuraning Pangeran Yehuwah iku ngungkuli sakehe para allah; marga Panjenengane wus ngentasake bangsa iki saka ing tangane wong Mesir, sabab wong-wong iku wus padha tumindak sawenang-wenang marang bangsa iki.”


Delengen, iku Pangeran Allah. Anggone rawuh kalawan kakiyatan sarta ngasta pangwaos. Lah kabeh kang dadi pituwasing rekaose padha nunggal kalawan Panjenengane; kabeh kang wus dadi kagungane padha lumaku ana ing ngarsane.


Kawula aturi wungu, kawula aturi wungu! Kawula aturi ngagem kakiyatan, dhuh astanipun Pangeran Yehuwah! Mugi karsaa wungu kados ing jaman kina, ing jamanipun para leluhur kala rumiyin! Punapa sanes Paduka ingkang ngremuk Rahab, ingkang nyuduk naga ngantos pejah?


Pangeran Yehuwah wus ngatingalake astane kang suci ana ing ngarepe mripate sakehing bangsa; poncot-poncoting bumi kabeh banjur sumurup karahayon kang pinangkane saka ing Allah kita.


ingkang kalayan astanipun ingkang luhur nganthi Nabi Musa wonten ing tengenipun; ingkang mbelah toya wonten ing ngajenging umatipun supados langgengnga asmanipun;


Amarga lah, Ingsun wus ndadekake sira asor ana ing antarane para bangsa, diremehake ana ing antarane manungsa.


Ing samengko ingsun, Nebukadnezar, memuji, ngluhurake lan mulyakake Sang Prabu ing Swarga, kang sakehing pandamele bener lan sapangrehe kabeh padha adil, sarta kwaos ngesorake wong-wong kang gumunggung.


Amarga sanadyan padha wanuh marang Gusti Allah, ewadene ora padha ngluhurake Panjenengane kang jumeneng Gusti Allah, utawa ora saos sokur marang Panjenengane. Nanging pangangen-angene dadi tanpa guna, lan atine kang bodho dadi peteng.


Aku padha nyirnakake othak-athiking budi lan saben tanggul kang diedegake dening kumalungkunging manungsa kanggo ngalang-alangi pangawruh marang Allah, sarta padha mbandhangi sarupaning pangangen-angen, daktelukake marang Sang Kristus,


Karomaneh apa tau ana allah kang rawuh mundhut bangsa saka satengahe bangsa liya dadi kagungane, srana nindakake panyoba lan pratandha sarta kaelokan apadene perang, kalawan asta kang rosa lan lengen kang kaulukake lan kalawan pagiris kang ngedab-edabi, kaya kang wus ditandukake dening Sang Yehuwah, Gusti Allahmu, kanggo kowe ana ing Mesir kang padha koksipati?


Samono uga kowe, heh para wong anom, padha sumuyuda marang para wong tuwa, sarta siji lan sijine sing padha andhap-asor, amarga: “Gusti Allah nglawan marang wong kang kumalungkung, nanging paring sih-rahmat marang wong kang andhap-asor.”


Mulane bakal katekanan sakehe wewelake bareng sadina, yaiku pageblug lan prihatin tuwin pailan; sarta bakal kaobong ing geni, awit Pangeran Allah, kang ngadili iku santosa.”


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan