LUKAS 1:18 - Kitab Sutji

¹⁸ Zakharia banjur munjuk marang malaekat mau: “Kadospundi anggen kawula saged mangretos, bilih bab punika saestu badhe kalampahan? Sabab kawula sampun sepuh, saha semah kawula sampun lungse ing wanci.”

LUKAS 1:18 Iomraidhean Croise

PURWANING DUMADI 15:8

Unjuke Rama Abram: “Dhuh Yehuwah Allah, sarana punapa anggen kawula sumerep, bilih tanah punika badhe dados gadhahan kawula?”

PURWANING DUMADI 17:17

Rama Abraham banjur sumungkem konjem ing bumi karo gumujeng, pangunandikane: “Wong kang wus umur satus taun apa kelakon anak-anak, lan Sara kang wus umur sangang puluh taun iku apa iya bakal nglairake anak?”

PURWANING DUMADI 18:12

Mulane Ibu Sara gumujeng sajroning galih, pangunandikane: “Aku wus tuwa mangkene apa isih duwe papenginan saresmi, mangka bendaraku iya wus sepung mangkono?”

II PARA RAJA 7:2

Nanging panggedhening prajurit, kang dadi ajudane Sang Nata, mangsuli marang abdining Allah, ature: “Sanadyan Sang Yehuwah damel cendhela-cendhela wonten ing langit, punapa saged ingkang makaten punika?” Paring wangsulane abdining Allah: “Lah kowe bakal nyumurupi iku kalawan mripatmu dhewe, nanging ora bakal melu mangan.”

YESAYA 38:22

Sadurunge iku Sang Prabu Hizkia wus ngandika: “Punapa tandhanipun, manawi kula badhe lumebet ing padalemanipun Pangeran Yehuwah?”

LUKAS 1:34

Maryam banjur matur marang malaekat mau: “Punika sagedipun kalampahan kadospundi, jalaran kawula dereng emah-emah?”

LUKAS 1:7

Nanging ora duwe anak, sabab Elisabet iku gabug lan karone wis padha tuwa.

LAYANGE RASUL PAULUS MARANG PASAMUWAN ING KUTHA RUM 4:19

Lan pracayane ora dadi kendho, sanadyan ngraosake yen sarirane wus lungse, awit yuswane wis watara satus taun, sarta manawa Ibu Sara wus lungse ing wanci.