KOHELET 5:2 - Kitab Sutji

² Awit kayadene jalarane ngimpi iku marga saka akehing pagawean, mangkono uga rembuge wong bodho iku iya marga saka akehe tembung-tembunge.

KOHELET 5:2 Iomraidhean Croise

PURWANING DUMADI 18:27

Rama Abraham mungsuli, unjuke: “Kawula kamipurun munjuk wonten ing ngarsa Paduka, sanadyan kawula punika namung lebu tuwin awu.

PURWANING DUMADI 18:30

Rama Abraham munjuk maneh: “Paduka mugi sampun ngantos duka, manawi kawula munjuk sapisan malih: Bokmanawi ing ngriku namung pinanggih tiyang tigang dasa.” Pangandikane Sang Yehuwah: “Mesthi bakal Sunwurungake, manawa ing kono Ingsun manggih wong telung puluh.”

PURWANING DUMADI 18:32

Rama Abraham munjuk maneh: “Paduka mugi sampun ngantos duka, kawula badhe munjuk sapisan malih: Bokmanawi ing ngriku namung pinanggih sadasa.” Pangandikane Sang Yehuwah: “Mesthi bakal ora Suntumpes marga saka wong sepuluh iku.”

PURWANING DUMADI 28:20

Yakub banjur nglairake punagi: “Manawa Gusti Allah nunggil lan ngreksa aku ing saurute dalan kang dakambah, sarta maringi roti kang dakpangan, apa maneh sandhangan kang dakanggo,

PURWANING DUMADI 28:22

Dene watu kang wus dakedegake dadi tugu iki bakal dadi padalemane Gusti Allah. Punapa malih samukawis ingkang Paduka paringaken dhateng kawula punika saprasedasanipun badhe kawula saosaken dhateng Paduka.”

JABUR 115:3

Allah kita ana ing swarga; nindakake ing sakarsane.

WULANG BEBASAN 10:19

Kang akeh guneme iku mesthi ana panerake, nanging kang mekak lambene iku kadunungan akal-budi.

WULANG BEBASAN 20:25

Manawa wong tanpa pikir muni: “Suci,” sarta lagi nimbang-nimbang sawuse nduweni punagi, iku jiret tumrap awake dhewe.

KOHELET 10:12

Tetembungan kang metu saka ing tutuke wong wicaksana iku sedhep, nanging lambene wong gemblung iku nguntal wong iku dhewe.

KOHELET 10:13

Tembung kawitan kang metu saka ing cangkeme iku goblog, sarta wekasane guneme iku kabodhoan kang mbilaeni.

KOHELET 5:3

Manawa kowe duwe nadar ana ing ngarsaning Allah, aja kok undur-undur anggonmu netepi, marga Panjenengane ora rena mirsani para wong kang gemblung. Tetepana nadarmu.

KOHELET 5:7

Manawa ana ing sawijining dhaerah kowe nyumurupi wong miskin ditindhes lan angger-angger tuwin kaadilan katerak, kowe aja gumun, amarga kang pangkat dhuwur kang siji ngulat-ulatake sijine, mangkono uga kang luwih dhuwur pangkate padha ngulat-ulatake wong-wong mau.

YESAYA 55:9

Amarga sapira dhuwure langit saka ing bumi, iya samono dhuwure marginingSun saka ing dalanira sarta rancanganingSun saka ing rancanganira.

KAIMAMAN 5:4

Utawa manawa ana wong nglairake supata tanpa dipikir anggone ngetokake tembung, dadia bab gawe ala utawa gawe becik, sumpah apa bae kang dilairake tanpa dipikir iku, tanpa ngrumangsani, nanging wasana banjur rumangsa, iku dadine kaluputan ing salah sawijining bab mau.

MATEUS 6:7

Apamaneh, sajrone ndedonga, aja nganggo tembung akeh-akeh kaya adate wong kapir, awit iku padha nduweni pangira, yen marga saka akehing tembunge, pandongane bakal kabul.

MATEUS 6:9

Marga saka iku ndedongaa mangkene: Dhuh, Rama kawula ingkang wonten ing swarga, Asma Paduka mugi kasucekaken.

MARKUS 6:23

Malah banjur sumpah, pangandikane: “Apa bae kang koksuwun, bakal dakparingake, sanadyan saparoning krajanku!”

YAKOBUS 3:2

Amarga kita kabeh padha kaluputan ing prakara akeh, sing sapa ora kaluputan ing tetembungane, iku wong sampurna, wis bisa ngereh marang saranduning badane kabeh.

PARA HAKIM 11:30

Sang Yefta tumuli nglairake nadar marang Pangeran Yehuwah, unjuke: “Manawi saestu Paduka ngulungaken tiyang bani Amon dhateng ing tangan kawula,