I YOKANAN 1:8 - Kitab Sutji

⁸ Saupama kita padha ngaku ora duwe dosa, dadi padha ngapusi awak kita dhewe lan ora kadunungan kayekten.

I YOKANAN 1:8 Iomraidhean Croise

I PARA RAJA 8:46

Manawi sami tumindak dosa dhumateng paduka – amargi boten wonten tiyang ingkang tanpa dosa – saha Paduka lajeng duka dhateng tiyang-tiyang wau lan Paduka pasrahaken dhateng mengsah, satemah nunten sami kaboyong dados tawanan dhateng ing nagarining mengsah ingkang tebih utawi ingkang celak;

II PARA RAJA 20:15

Nabi Yesaya matur pitakon maneh: “Punapa kemawon ingkang sampun dipun tingali wonten ing kraton dalem?” Sang Prabu Hizkia mangsuli, pangandikane: “Sadaya ingkang wonten ing kraton kula sampun sami dipun tingali. Boten wonten barang ingkang boten kula tedahaken dhateng tiyang-tiyang punika, ingkang wonten ing pasimpenan kula.”

II BABAD 6:36

Manawi sami damel dosa dhumateng Paduka – awit boten wonten manungsa ingkang boten gadhah dosa – saha Paduka lajeng duka dhateng tiyang-tiyang punika, sami Paduka pasrahaken dhateng mengsah, satemah nunten katawan tuwin kaboyong dhateng ing nagari ingkang tebih utawi ingkang celak,

AYUB 14:4

Punapa nate wonten tiyang resik katuwuhaken dening tiyang jember? Satunggal kemawon temtu boten wonten!

AYUB 15:14

Manungsa iku mangsa yen suci, lan mangsa yen asipat bener kang lair saka wong wadon iku!

AYUB 25:4

Manungsa kapriye anggone bisa bener ana ing ngarsaning Allah? Tuwin kang lair saka wong wadon kapriye anggone suci?

AYUB 9:2

“Sanyatane aku wus sumurup, yen iku pancen mangkono, kapriye manungsa anggone bisa tinemu bener ana ing ngarsaning Allah?

JABUR 143:2

Paduka mugi sampun ngantos prakawisan kaliyan abdi Paduka punika, awit ing antawisipun tiyang gesang boten wonten ingkang pinanggih leres wonten ing ngarsa Paduka.

WULANG BEBASAN 20:9

Sapa kang bisa ngucap: “Aku wus ngresiki atiku, wus lebur sakehing dosaku?”

KOHELET 7:20

Sanyatane ing bumi iki ora ana wong kang mursid: kang nglakoni panggawe becik lan ora tau nglakoni dosa.

YESAYA 53:6

Kita padha nglambrang kayya wedhus, dhewe-dhewe kang kita ener, ewadene Pangeran Yehuwah nempahake sakehing duraka kita marang Panjenengane.

YESAYA 64:6

Margi saking makaten kawula sadaya punika kadosdene tiyang ingkang najis saha sakathahing kamursidan kawula punika kadosdene lawon ingkang reged; kawula sadaya sami dados alum kados ron tuwin sami sirna margi saking piawon kawula kados ron ingkang kasirnakaken ing angin.

YEREMIA 2:35

ewadene sira ngucap: Aku ora gawe dosa! Pancen bebendune wus sumingkir saka aku! Lah, Ingsun arep ngajokake sira menyang ing pangadilan, awitdene sira ngucap: Aku ora gawe dosa!

KAIMAMAN 13:12

Manawa memala saraat mau thukul warata ana ing kulit, nganti nutupi awake sakojur, wiwit ing sirah nganti tekan ing dlamakane, sapira kang bisa kasumurupan dening imam,

YOKANAN 8:44

Bapakmu iku Iblis, lan kowe padha seneng nglakoni kasenengane bapakmu iku. Dheweke dadi tukang mateni wong wiwit wiwitan mula, sarta ora ngandhemi ing kayekten, awit kayekten iku ora dumunung ing dheweke. Samasa dheweke ngucapake goroh, pangucape iku saka wateke dhewe, amarga dheweke iku tukang goroh lan bapakne sakabehing goroh.

LAYANGE RASUL PAULUS MARANG PASAMUWAN ING KUTHA RUM 3:10

iya kaya kang wus katulisan, wiraose: “Ora ana wong kang bener, siji bae ora ana.

LAYANGE RASUL PAULUS MARANG PASAMUWAN ING KUTHA RUM 3:23

Marga kabeh wong wis padha gawe dosa sarta koncatan ing kamulyaning Allah,

1 KORINTA 3:18

Aja nganti ana wong kang ngapusi awake dhewe. Yen ing antaramu ana kang rumangsa wicaksana ana ing jagad iki, kareben wong iku dadi bodho, supaya dheweke dadia wicaksana.

GALATI 6:3

Sabab yen ana sawenehing wong kang rumangsa, manawa awake aji, mangka babar pisan ora aji, iku ngapusi awake dhewe.

I TIMOTEUS 6:5

regejegan ing antarane wong-wong kang pikirane ora waras maneh lan kang wis kelangan kayekten, kang ngira yen pangibadah iku sumbering kauntungan.

II TIMOTEUS 3:13

Dene wong ala lan culika iku bakal saya wuwuh alane, padha disasarake lan nasarake.

YAKOBUS 1:22

Nanging padha nglakonana ing pangandika, aja mung ngrungokake bae, jalaran manawa ora mangkono kowe ngapusi awakmu dhewe.

YAKOBUS 1:26

Saupama ana wong kang rumangsa ngibadah, mangka ora mekak ilate, iku ngapusi awake dhewe, lan pangibadahe tanpa guna.

YAKOBUS 3:2

Amarga kita kabeh padha kaluputan ing prakara akeh, sing sapa ora kaluputan ing tetembungane, iku wong sampurna, wis bisa ngereh marang saranduning badane kabeh.

II PETRUS 2:13

sarta bakal ngalami nasib ala minangka pituwasing durakane. Seneng-seneng saben awan kaanggep sawijining kanikmatan. Padha dadi jejember sarta blentong, kang mendem ing sajroning nuruti hawa-nepsune, samasa padha mangan ngombe bebarengan karo kowe kabeh.

I YOKANAN 1:10

Saupama kita padha ngaku ora gawe dosa, dadi padha nganggep Panjenengane dora, sarta pangandikane ora dumunung ana ing kita.

I YOKANAN 1:6

Saupama kita padha ngaku tetunggalan karo Panjenengane, mangka laku kita ana ing pepeteng, dadi kita goroh lan ora nglakoni ing kayekten.

I YOKANAN 2:4

Sing sapa duwe ujar: “Aku wanuh karo Panjenengane,” mangka ora netepi ing pepakone, iku wong goroh lan ora kadunungan kayekten.

I YOKANAN 4:20

Manawa ana wong kang muni: “Aku tresna marang Gusti Allah,” mangka sengit marang sadulure, iku wong goroh. Awit wong kang ora tresna marang sadulure kang kasat mripat, kapriye anggone bisa tresna marang Gusti Allah kang ora katon?

II YOKANAN 1:2

marga saka kayekten kang tetep dumunung ana ing kita lan bakal nunggal karo kita nganti salawas-lawase.

III YOKANAN 1:3

Awit aku bungah banget nalika ana sadulur sawatara teka, nekseni ing bab anggonmu duwe laku manut ing kayekten, sabab lakumu pancen manut ing kayekten.