II SAMUEL 22:1 - Kitab Sutji

¹ Sang Prabu Dawud ngunjukake kidung pamuji sokur iki marang Sang Yehuwah, nalika Sang Yehuwah wus ngluwari Prabu Dawud saka tangane sakehing mungsuhe lan saka astane Sang Prabu Saul.

II SAMUEL 22:1 Iomraidhean Croise

II SAMUEL 12:7

Nabi Natan banjur munjuk marang Prabu Dawud: “Inggih panjenengan dalem punika tiyangipun! Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah, Gusti Allahipun Israel: Ingsun kang njebadi sira dadi ratu, ngereh Israel lan Ingsun kang ngluwari sira saka ing tangane Saul.

II SAMUEL 22:49

tuwin wus ngluwari aku saka tanganing mungsuhku. Lan Paduka sampun ngluhuraken kawula ngungkuli ingkang tumandang nglawan kawula; Paduka sampun ngluwari kawula saking para juru panganiaya.

I BABAD 16:7

Sawuse mangkono ing dina iku uga, Sang Prabu Dawud paring dhawuh kang kapisanan marang Asaf lan para sadulure sakulawangsa, supaya padha ngrepekna kidung pamuji sokur kagem Pangeran Yehuwah:

JABUR 34:19

Pangeran Yehuwah ana ing sacedhake para wong kang rempu atine, sarta para wong kang pepes budine padha dipitulungi.

JABUR 50:14

Ngaturna panuwun minangka kurban marang Gusti Allah, lan luwarana nadarmu marang Kang Mahaluhur!

PANGENTASAN 15:1

Ing kono Nabi Musa lan wong Israel padha ngrepekake kidung konjuk marang Pangeran Yehuwah, mangkene: “Dakngidung konjuk ing Pangeran Yehuwah, awit linuwih kaluhurane jaran lan kang nunggangi padha kacemplungake ing sagara.

II KORINTA 1:10

Panjenengane wus nguwalake lan bakal nguwalake aku kabeh saka ing pati kang nggegirisi banget iku: iya marang Panjenengane iku anggonku nggantungake pangarep-arep, yen Panjenengane bakal ngluwari aku kabeh maneh,

PANGANDHARING TORET 31:30

Nabi Musa banjur nglairake kidung iki ing sapangrungune wong Israel sapasamuwan kabeh nganti satamate.

II TIMOTEUS 4:18

Karodene Gusti bakal ngluwari aku saka ing sarupane panggawe ala. Panjenengane bakal milujengake aku, satemah aku banjur lumebu ing Karatone ing Swarga. Panjenengane linuhurna ing salawas-lawase! Amin.

PARA HAKIM 5:1

Ing dina iku Ibu Dhebora lan Sang Barak bin Abinoam padha ngidung mangkene:

I SAMUEL 23:14

Anadene Sang Dawud lereb ana ing pasamunan, ing papan-papan pandhelikan. Pamanggene ana ing pagunungan ing pasamunan Zif. Lan sawuse iku Sang Prabu Saul tansah nguber-uber, nanging Gusti Allah ora masrahake ing astane Sang Prabu Saul.

I SAMUEL 24:15

Ratunipun Israel nglurugi perang sinten? Sinten ingkang panjenengan dalem oyak-oyak? Segawon pejah! Namung pinjal!

I SAMUEL 25:29

Manawi wonten tiyang ingkang gumregah badhe ngarah nyawa panjenengan dalem, nyawa panjenengan dalem badhe rinimatan ing buntelan panggenaning para tiyang ingkang gesang wonten ing ngarsanipun Sang Yehuwah, Gusti Allah panjenengan dalem, namung nyawanipun para mengsah panjenengan dalem badhe kabandhilaken saking lekokaning bandhil.

I SAMUEL 26:24

Sajatosipun, kados dene nyawa dalem sampun kawula eman wonten ing ngajeng kawula, makaten ugi mugi nyawa kawula kaemana wonten ing ngarsanipun Pangeran Yehuwah, lan mugi Panjenenganipun ngluwari kawula saking sakathahing bebaya.”

I SAMUEL 27:1

Nanging Sang Dawud panggalihe mengkene: “Kapriye bae ing sawijining dina aku mesthi nemu tiwas dening astane Sang Prabu Saul. Dadi luwih becik manawa aku enggal-enggal sumingkir saka ing kene menyang ing negarane wong Filisti, temah tumrap Sang Prabu Saul bakal ora bisa nglari aku maneh ana ing saindenging tanah Israel lan aku bakal uwal saka ing astane.”