Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




HOSEA 8:1 - Kitab Sutji

1 Ngunekna kalasangka! Ana kang nempuh padalemane Pangeran Yehuwah kaya manuk garudha; mulane mangkono awit wong-wong iku wus padha mbubrah prajanjianingSun, lan mbangkang marang angger-anggeringSun.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




HOSEA 8:1
34 Iomraidhean Croise  

Nanging wong-wong iku wus nerak prajanjian kaya Adam, ana ing kono anggone cidra marang Ingsun.


Sang Yehuwah bakal ndhatengake sawijining bangsa kang adoh sangkane, saka ing pungkasane bumi, kang tekane kaya manuk garudha kang nyamber; bangsa kang ora kokngreteni basane;


Ngunekna kalasangka ana ing Gibea, ngunekna nafiri ana ing Rama, surak-suraka ana ing Bet-Awen, he, Benyamin, gumetera!


Delengen anggone munggah kaya lakuning mendhung, karetane perang rikate kaya prahara, jarane cukate ngluwihi manuk garudha. Adhuh cilaka aku, awit aku padha disirnakake!


Jarane cukate ngungkuli macan tutul, lan girase ngungkuli asu ajag ing wayah bengi; wadya-balane jaranan teka sesanderan saka ing panggonan adoh, nganti kaya mabur memper manuk garudha kang nyamber memangsan.


ing sakedhap netra, bareng karo unine kalasangka kang wekasan. Awitdene kalasangkane bakal muni, para wong mati banjur bakal katangekake kalawan kadunungan kaanan kang ora kena ing rusak lan kita padha malih rupa kabeh.


Ing ngendi ana bathang, ing kono panggonane manuk garudha padha gegrombolan.”


He Libanon, gapuramu padha wengakna, supaya witira eres padha kamangsaa ing geni.


Pangeran Yehuwah bakal ngatingal marang umate, jemparinge bakal lumepas kaya kilat. Lan Gusti Allah bakal ngungelake kalasangka lan tindak majeng ing sajrone prahara kang saka ing kidul.


dina ngunekake kalasangka lan surak-suraking perang nglawan kutha-kutha kang santosa sarta menara pojok kang dhuwur-dhuwur.


Aku ndeleng Pangeran jumeneng ana ing sacedhake misbyah, sarta ngandika: “Pucuking saka iku gandhenen kang seru supaya undhak-undhakane horeg, padha jugrugna marang sirahe wong akeh, lan kekarene bakal padha Sunpateni kalawan pedhang, bakal ora ana kang bisa lumayu siji-sijia, lan iya ora ana siji-sijia kang bisa oncat.


Ing dina iku kekidungan ing padaleman suci bakal dadi pangadhuh,” mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah. “Ing ngendi-endi ana jisim, kang kabuwang ing saenggon-enggon kanthi sidheman.”


Apa ana kalasangka kaunekake ana ing sawijining kutha, kang ora ndadekake gumetere wong-wong? Lan apa ana bilai kang nempuh sawijining kutha, kang dudu Pangeran Yehuwah kang nindakake?


Padha ngunekna kalasangka ana ing Sion, lan padha surak-suraka ana ing gunungingSun kang suci! Sakehe wong isine nagara padha getera, awitdene dinane Pangeran Yehuwah teka, wus cedhak;


Sakehe pialane kelakon ana ing Gilgal; lan ing kana anggoningSun katuwuhan sengit marang wong-wong iku. Marga saka alaning panggawe-panggawene bakal padha Suntundhung saka ing padalemaningSun. Ingsun ora bakal asih maneh marang wong-wong iku; para panggedhene iku pemberontak kabeh.


UmatingSun sirna marga ora wanuh marang Allah, amarga sira kang emoh wanuh, mulane sira Suntampik dadi imamingSun, lan sarehne sira iku ngungkurake piwulange Gusti Allahira, mulane Ingsun uga bakal nyingkur marang anak-anakira.


Amarga mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah: Ingsun bakal nandukake marang sira kaya apa kang sira lakoni, yaiku sumpah sira anggep entheng kanthi patrap ngrusak prajanjian.


Ngunekna kalasangka lan samubarang kabeh padha cawisna! Nanging ora ana wong siji-sijia kang maju perang, amarga bebenduningSun kang mulad-mulad tumempuh marang sakehing karameane.


Ngadegna tunggul ana ing bumi, ngunekna kalasangka ana ing tengahe para umat, para bangsa padha samektakna ing perang nglawan Babil balane karajan-karajan kumpulna – Ararat, Mini lan Askenas – ngadegna senapati nglawan Babil, ngajokna jaran-jaran kang kehe kaya walang!


Amarga – mangkene pangandikane Sang Yehuwah: – Lah, tekane nglayang kaya manuk garudha, lan ngegarake swiwine ing sadhuwure tanah Moab.


ora kaya prajanjian kang Sundamel karo leluhure, nalika Ingsun nganthi tangane, ing wektu ngentasake para wong iku saka ing tanah Mesir; prajanjian iku wus diselaki; sanadyan Ingsun jumeneng Gusti, kang nguwasani wong-wong iku, – mangkono pangandikane Sang Yehuwah –.


He para wong Benyamin padha lumayua ngungsi, saka ing satengahe kutha Yerusalem! Ngunekna kalasangka ana ing Tekoa, ngumbulna kebul kanggo pratandha ana ing Bet-Kerem! Amarga bilai wus ngincer saka ing lor, yaiku karusakan gedhe.


Wartakna ing tanah Yehuda, lan kabarna ing kutha Yerusalem: Ngunekna kalasangka ana ing jero nagara, nguwuh-uwuha kang seru: “Padha ngumpula, payo padha ngungsi menyang ing kutha-kutha kang santosa!”


Nguwuh-uwuha kang sora, aja ngampet swara! Ngulukna swaranira kayadene kalasangka, wartakna marang umatingSun panerake lan marang para turune Yakub dosane!


Bumi dadi najis marga saka kang ngenggoni, amarga padha nglanggar angger-angger, ngowahi katetepan lan nyelaki prajanjian kang langgeng.


He sakehing wong kang manggon i ing donya, he para wong kang manggon ing bumi! Samangsa gendera kaedegake ing gunung-gunung, padha delengen; samangsa kalasangka kaunekake, padha ngrungokna!


Nanging wangsulane priyagung juru pangunjukan: “Punapa anggenipun gusti kula ngutus kula namung supados namung rembagan kaliyan gusti sampeyan lan kaliyan sampeyan kemawon? Rak inggih kaliyan tiyang-tiyang ingkang sami nglesod wonten ing nginggil balowarti punapa, ingkang sami nedha tinjanipun lan ngombe uyuhipun sesarengan kaliyan sampeyan sadaya punika, ta?”


Padha ngunekna kalasangka ana ing Sion, nganakna puwasa kang suci, ngundhangna parepatan agung.


Lan Ingsun bakal ngulungake para wong kang nerak prajanjianingSun lan ora nuhoni isining prajanjian, kang digawe ana ing ngarsaningSun kanthi nyigar pedhet dadi loro, sarta banjur lumaku ing antaraning sigarane,


Lah banjur mumbul mabur kaya manuk garudha, nglayang lan ngegarake swiwine ing dhuwure Bozra. Atine para prawiraning Edom ing dina iku bakal kaya atine wong wadon kang lagi nglarani.”


Tutura mangkene: Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah: Ana sawijining manuk garudha gedhe kang swiwine gedhe dawa, wulune ketel mancawarna, iku niyup menyang ing gunung Libanon lan nothol pucuking wit eres.


Mulane sira medhara wangsit, nglawan wong-wong iku, medhara wangsit, he anaking manungsa!”


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan