AYUB 4:4 - Kitab Sutji

⁴ wong kang kajengklok wus kokjejegake sarana pituturmu, dhengkul kang nyleyor wus kokkukuhake,

AYUB 4:4 Iomraidhean Croise

AYUB 29:11

Samangsa kuping krungu bab aku, aku banjur diarani rahayu, lan saben mripat kang ndeleng, aku mesthi dialembana.

AYUB 29:25

Aku kang nemtokake dalane lan dadi pemimpine. Aku lungguh kaya ratu ana ing satengahing rakyat, kayadene wong kang nglipur marang kang padha nandhang susah.”

AYUB 4:3

Lan wus akeh wong kang padha kokwulang, tangan kang jimpe wus kokkuwatake,

AYUB 4:5

mangka bareng kowe dhewe wiwit ginepok, kowe banjur ngenes, bareng ketaman, ruhara atimu.

JABUR 145:14

Pangeran Yehuwah punika dados tetuwak tumrap sakathahipun tiyang ingkang dhawah lan ingkang njejegaken sakathahing tiyang ingkang tumungkul.

WULANG BEBASAN 12:18

Ana wong kang dlodok-dlodok iku pangucape wus prasasat panyuduking pedhang, nanging ilate wong wicaksana nekakake kawarasan.

WULANG BEBASAN 25:11

Tetembungan kang diucapake cocog karo wektune, iku upamane kaya apel mas ana ing pinggan salaka.

YESAYA 50:4

Pangeran Allah wus mulang guneman marang Ingsun kayadene murid, supaya Ingsun bisa nyantosakake wong kang lemes lesu kalawan tembung. Saben esuk talinganingSun kapredi ngrungokake kayadene murid.

DHANIEL 5:6

Sang Prabu banjur pucet, lan kejot marga saka kang diraos; ros-rosaning wentis dadi lemes, sarta gathik-gathik jengkune.

II KORINTA 2:7

malah kosokbaline kowe padha ngapuraa lan nglipura wong iku, supaya aja nganti ngenes marga saka bangeting susahe.

II KORINTA 7:6

Nanging Gusti Allah kang nglipur marang wong kang padha lembah atine iku wus nglipur aku kabeh marga saka tekane Titus.

1 TESALONIKA 5:14

Aku iya padha aweh pitutur marang kowe, para sadulur, wong kang uripe padha ora tumata iku perdinen, wong kang padha cilik atine iku lipuren, wong kang ringkih padha belanana. Sing sabar marang wong kabeh.

IBRANI 12:12

Mulane kencengna tangan kang lemes sarta dhengkul kang keklok;