AYUB 3:5 - Kitab Sutji

⁵ Muga kalimputana ing pepeteng, lan palimenganing pati, kasasabana ing mendhung, kinagetna ing grahana srengenge.

AYUB 3:5 Iomraidhean Croise

AYUB 16:16

Raiku katon mbranang marga saka nangis lan tlapukanku ketutupan ing peteng ndhedhet,

AYUB 24:17

awit tumraping wong-wong iku peteng iku esuk, lan wus padha kulina marang peteng ndhedhet kang nggegirisi.

AYUB 28:3

Pepeteng diuwisi dening wong, nganti tekan teleng kang jero-jero anggone nliti watu-watu kang ana ing pepeteng lan ing palimengan.

AYUB 3:4

Dina iku dadia peteng, aja digalih dening Gusti Allah kang ana ing luhur, aja kasorotan ing pepadhang pisan.

AYUB 3:6

Wengi iku – rinayuda ing peteng ndhedhet; aja nganti abungah-bungah, ing dina-dina sajroning setahun, aja kaetung awor cacahing sasi-sasi.

AYUB 34:22

Ora ana pepeteng utawa palimengan, kang dadi pandhelikaning wong ala.

AYUB 38:17

Apa gapuraning pati wus padha katon marang sira sarta apa sira wus ndeleng lawanging teleng palimengan?

JABUR 107:10

Ana wong kang padha ana ing pepeteng lan ing palimengan, kinurung ing sangsara lan wesi.

JABUR 107:14

diluwari saka ing pepeteng lan palimengan, sarta rantene padha dipedhoti.

JABUR 23:4

Malah sanadyan lumaku ana ing jurang palimenganing pati, aku ora wedi marang bilai, margi Paduka ingkang nganthi kawula; teken Paduka saha lantaran Paduka punika sami nglipur kawula.

JABUR 44:19

Manah kawula sami boten mbangkang, saha lampah kawula sami boten nyleweng saking margi Paduka,

YESAYA 9:2

Paduka sampun nuwuhaken surak mawurahan, saha kabingahan ingkang ageng. Tiyang-tiyang sami abingah-bingah wonten ing ngarsa Paduka, kadosdene bingahipun tiyang ing mangsa panen, kadosdene surak-surakipun tiyang nalika mbage rayahan.

YEREMIA 13:16

Sang Yehuwah, Gusti Allahmu iku luhurna, sadurunge Panjenengane ndadosake dina dadi peteng, sadurunge sikilmu kesandhung ana ing gunung-gunung, ing wanci repet-repet, ing sajrone kowe ngarep-arep padhang, nanging Panjenengane ndadosake padhang dadi peteng banget, dadi peteng ndhedhet.

YEREMIA 2:6

Sarta kok padha ora takon maneh: Ana ing ngendi Sang Yehuwah, kang ngirid kita metu saka ing tanah Mesir; kang nganthi kita ana ing ara-ara samun, ing tanah kang cengkar lan legak-legok, ing tanah kang luwih dening garing lan peteng, ing tanah kang ora diambah ing wong lan ora didunungi ing manungsa?

YEREMIA 4:28

Marga saka bab iki bumi bakal nandhang susah, lan langit ing dhuwur bakal dadi peteng amarga Ingsun wus ngandika lan wus ngrancang bab iku, Ingsun ora bakal keduwung lan ora bakal murungake iku.”

YEHESKIEL 30:3

Dina iku wus cedhak, dinane Sang Yehuwah wus cedhak, dina mendhung kang peteng; iku dinane para bangsa.

YEHESKIEL 34:12

Kaya pangon kang nggoleki wedhuse kang pisah karo pepanthane mangkono anggoningSun bakal ngupadosi wedhus-wedhusingSun lan bakal Sunluwari saka ing sakehing panggonan anggone padha kaulungake nalika dinane mendhung lan peteng.

YOEL 2:2

sawijining dina kang peteng ndhedhet lan pagowong, dina kang mendhung lan peteng lelimengan; ana bangsa kang gedhe sarta santosa mratani gunung-gunung kaya bangbang wetan, kang kaya mangkono iku durung tau ana wiwit kuna mula; lan ing sapungkure iya bakal ora ana, turun-tumurun, ing tembe buri.

AMOS 5:8

Panjenengane kang wus nitahake lintang Wuluh lan lintang Waluku, kang ndadekake pepeteng dadi bangun esuk, sarta kang ndadekake awan dadi peteng kaya bengi; Panjenengane kang nimbali banyu sagara, lan ngesokake iku marang ing lumahing bumi, iku asmane kasebut Pangeran Yehuwah.

AMOS 8:10

Karodene karameaning kabungahanira padha Sunsalini dadi kaprihatinan, lan kekidunganira dadi kidung pangadhuh, sarta sakehe bangkekan Sunsandhangi bagor, apadene sakehe sirah Sundhawuhi gundhul, iku kabeh Sundadekake kaya palayadan marga kelangan anak ontang-anting, lan wekasane dadi dina kang pait-getir.”

MATEUS 4:16

bangsa kang manggon ing pepeteng, iku wus ndeleng Papadhang kang gedhe, sarta wong kang padha manggon ing tanah kang kalimputan ing wewayanganing pati, iku wus kaplethekan Pepadhang.”

LUKAS 1:79

karsa madhangi sakabehing wong kang padha andhok ing pepeteng lan ana ing wayanganing pati, apadene ngenerake sikil kita marang dalaning karahayon.”

PANGANDHARING TORET 4:11

Ing kono kowe banjur padha nyedhak sarta ngadeg ana ing ngisore sikile gunung, mangka gununge murub lan genine nganti sundhul ing langit ing sajroning peteng ndhedhet.

IBRANI 12:18

Amarga kowe ora padha marani gunung kang bisa kagepok sarta geni kang mulad-mulad, tuwin pepeteng alimengan lan lesus,