lan paring sumurup marang kowe bab wewadining kawicaksanan, awit iku isine aneh. Kowe nuli bakal sumurup, yen Gusti Allah ora ngetang kaluputanmu saperangan.
Aku iki padha bodho awit saka Sang Kristus, nanging kowe padha wasis ana ing Sang Kristus. Aku padha apes, nanging kowe padha rosa. Kowe padha mulya, nanging aku padha ora kajen.
Bab iki dakkandhakake, supaya kowe padha rumangsa isin. Apa siji bae ora ana ta ing antaramu kang wicaksana, kang bisa ngrampungi prakarane para sadulure?