เยเลมี 23:6 - Iu-Mien Thai6 เยียม นิ่น เญย ฮนอย-เหญียะ ยูดา ฒู้ง ตุ๊ เหฌียว. อิสะลาเอน เมี่ยน หย่า ตุ๊ ถาย-แป้ง เญย เยียม. นิ่น เญย บั๋ว ตุ๊ เห่ว, ‘เฒี้ยว เซ เยีย บัว เญย แป้ง ฟิม.’” Faic an caibideilIu-Mien Old6 yem ninb Eei Nxib Eia'g yu-Daa zuvq tu'q Fruj. i-saa-laa-en myenb yaag tu'q Taaib pcvb Eei yem. ninb Eei Buaj tu'q heug, ‘zyruq se yia Bua Eei pcvb fim.’+” Faic an caibideilIu-Mien New6 Yiem ninh nyei hnoi-nyieqc Yu^ndaa zungv duqv njoux. I^saa^laa^en Mienh yaac duqv taaix-baengh nyei yiem. Ninh nyei mbuox duqv heuc, ‘Ziouv se yie mbuo nyei baengh fim.’+” Faic an caibideilฉบับอักษรลาว6 ຢຽມ ນິ່ນ ເຍີຍ ຮນອຍ-ເຫຍັຍ ຢູດາ ຕສູ໊ງ ຕຸ໊ ໂອຈ໋ວ. ອິສະລາເອນ ມ່ຽນ ຢ່າ ຕຸ໊ ຖາຍ-ແປ້ງ ເຍີຍ ຢຽມ. ນິ່ນ ເຍີຍ ບົ໋ວ ຕຸ໊ ເຫ່ວ, ‘ ຕສ໊ຽວ ເຊ ເຢຍ ບົວ ເຍີຍ ແປ້ງ ຟິມ.’” Faic an caibideil |
นิ่น อ๋อย เซี้ยม น้าย นอม กั๊วะ เหธา วั้ว นอม กั๊วะ กะญั์ว เญย สี่, หย่า เหว่ย ธั้ม-ฝีง เมี่ยน ตุ๋น สี่. นิ่น บัว ฯฒฯ เฒาะ นิ่น บัว เญย หฑุ ด๊าว ต๊า เป๋น ไล่ เปย๊ย, นิ่น บัว เญย ธัง ต๊า เป๋น พิด เดี๋ยง-ฆว่า เตว๊ย เญย ลิ่ม เงา. กั๊วะ เหธา กั๊วะ เหยียด ลิ์ว ไม้ แอ๋ง เบ๊าะ จ๋า, เยียม น้าย มี่ง ไม้ โหะ หลิ่น เบ๊าะ จ๋า เญย เจ๊า อ๊ะ.
“เฒี้ยว ฮนั้ง น้าย ก๊อง, ‘เยีย เญย โปว, ยาโค้บ อ้า! ไม้ ตู๋ง กั้ม เหฑีย. อิสะลาเอน เมี่ยน อ้า! ไม้ ตู๋ง หฒุ แฮะ กั้น, เหว่ย หฒุ หมั่ง ม่าะ! เยีย อ๋อย เยียม โก เญย ต๋อง เหฌียว เม่ย, หย่า เยียม หฒุ กว๊าด มี่ง เญย เต่ย-ปูง เหฌียว เม่ย เญย เฒ้ย-ฟุน. ยาโค้บ ฯฒฯ ตุ๊ หฑวน ต้าย เซ้ก เหฑียะ แป้ง ออน เญย เยียม, หย่า ไม้ ม่าย หาย เต้า โหฒว ปุน นิ่น กั้ม เหฑีย.’
เน่น เจี๋ย เญย เฒี้ยว, อิสะลาเอน เญย ทิน-ฮู่ง, ฮนั้ง น้าย ก๊อง, “เยีย ต้อ นิ่น บัว หฑวน ต้าย ปุน นิ่น บัว ตุ๊ หลง ฮนั้ง โล์ เญย เฒี่ยง โห่, นิ่น บัว เยียม ยูดา เต่ย-ปูง เหธา ยูดา เญย ฒี่ง, แอ๋ง หล่ง น้าย เต๋ย หว่า ก๊อง, ‘แป้ง ฟิม เยียม เญย ต๋อง, ธีง-เหฑ่ง เญย บง อ้า! โท้ เฒี้ยว เหธย ฟุ ปุน เม่ย.’
“ทิน-ฮู่ง ตี่ง เหว่ย เม่ย เญย แปะ ฝีง เหธา เม่ย เญย ธีง-เหฑ่ง ฒี่ง ม่าย เธี้ยด เหฒียบ นอม เล์ย-ป๋าย อ๋อย โหฒว ปุน ป์าม ฒุ์ย เญย เจ๊า ตั๋ง เหฑ่ง, หฑาว เหฑ่ง, ฟิ เหฑ่ง ฒุ์ย, ต้อ เหยียด ลิ์ว แป้ง ฟิม เญย เจ๊า เปียะ ต้าย, ปุน หิ่น ย่าง เญย สี่ เหธา ฒิ่น โฮ์ เญย หว่า เหธา หล่ง โย่ว ออน เก้า ธีง-เหฑ่ง เจี๋ย วั้ว ฉง เญย เจ๊า-โหล่ว ธ้วด ต้าย เฒียน.
“โอ เฒี้ยว อ่า, เม่ย หฒั่นๆ โหฒว ตุ๊ หอบ, มป่า เยีย บัว หฒุ ป่าย เฮมียน ฮนั้ง อี้ จ๋า ฮนอย. เซ เยีย บัว ยูดา เมี่ยน, เหธา เยลูซาเลม เญย แปะ ฝีง เหธา อิสะลาเอน เญย เหยียด ฒู้ง เมี่ยน, ไม้ กุ๊น เยียม ฟัด ไฟ โก, ต้ง เยียม เม่ย หฒุ่น เยีย บัว ธ้วด มี่ง เยียม เญย นอมๆ กั๊วะ, เหว่ย หฒุ เยีย บัว ไม้ เหฒียบ ฒัวะ เญย โหฒว ปุน เม่ย.
เถา วั้ว หฒั่น เยีย อ๋อย เหว่ย นิ่น เหธา หล่ม-ฮวาง เญย เฮยี่ย ฒ่อย, เหธา ด๊าม-ลู่ง เญย เหนาะ, เหธา ญอง เดา เญย กะน้าย เหลียบ เจี์ย แหง่ง หว่า. เยีย หย่า อ๋อย ว้วด เน้า เยียม กั๊วะ กะญั์ว เญย จวัง-หฒิน เหธา หฑุ ด๊าว, หย่า ปุน เบ๊าะ จ๋า เญย เจ๊า ตั๋ง. เยีย หย่า อ๋อย ปุน นิ่น แป้ง ออน เญย เปว๋ย เหฌี่ย.