Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




رومی کلیسارا نامه 3:5 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

5 امّا اَگم چَمَه ناراستی خِدا راستی آشکار آکَرِه، چِه بَسی بوآجَم؟ مَگم اَ موقع که خِدا اَمَه را غَضَب بِکَردی ظالِمَه؟ از آدَمی شیوار گَف ژَنِم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

5 ولی اَگَم چَمَه ناراستی خدا راستی دیار آرَکَرد، پی چِه واتِه؟ مگَم خدا ظالیمَه اَموقه کن چَمَه سَر غَضَّب بَگَتی؟ اَز اینسانی شیوار گَف بَژَم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




رومی کلیسارا نامه 3:5
32 Iomraidhean Croise  

اِی عزیزِن، هَرگِز شِمَه اِشتَن اِنتقام مَویگرَه، بَلکَم اَیی خِدا غَضبی واگذار بِکَرَه. چوم توراتی کا نیویشته بییَه که: «خِداوند بَواتی: ”قِصاص چِمِن شِنَه؛ اَزیمَه که سِزا بَدایم.“‌»


امّا تِه، اِشتِه سَرسختی و اِشتِه دیلی واسی که نِپیستِشه توبه بِکَرِه، خِدا غَضَبی بَه تِرا غَضَبی روزی را اَنبار بَکَردیش، اَ روزی که اَیی کا خِدا عادلانۀ داوری آشکار بَبی.


حِسَه بَزنیمون اَ چیی که شریعت بَواتی کَسونی شِنَه که شریعتی جیری کااینَه تا هَر گَ ایی دَوَستَه بِبو و گِردِ دنیا، خِدا پیشگاه کا جواب پَس بِدَن.


«ولی اَگم چِمِن دوروع واسطه نه خِدا حقیقت وِرتَر جلال بَگتی، دِ چیرا اَز ایلَه گناه کاری شیوار مَحکوم بَبیم؟»


بَس اَ چی درباره که اِبراهیم پِیغمبر بِه دَس وَردِشَه، چِه بَبی واتِه، اَ که از لحاظ جِسم چَمَه جَدّ حساب بَبی؟


امّا خِدا اِشتَن محبتی بَمون اِنتَه نیشون دوشَه، اَ موقعی که اَمَه حَلا گناه کار بیمونه، مَسیح چَمَه واسی مَردَه.


بَس چِه بوآجَم؟ هی گناه بِکَرَم تا فیض وِر آبو؟


اَز آدَمی زَوونی نَه شِمَه نَه گَف ژَنِم، چوم که آدَمیرونه و شِمَه جسم ضعیفه. چوم هَتَه که پیشتَری شِمَه بَدنی اَعضا، ایلَه نوکری شیوار دَسپردَرون بَه، بِه ناپاکی و بی قانونی دَس که روز بَه روز وِر آبی، بَس حِسَه اَوون دَسپارَه صالِحی نوکری دَس که قدّوسیتی را خَتم بَبی.


بَس چِه بوآجَم؟ مَگم شریعت گناه یَه؟ اَصلا! با اِم حال اَگم شریعت مَبی، نیمَزنیمون که گناه چَه. چوم که اَگم شریعت واتَش نِبَه «طَمع مَکَه»، نیمَزنیمون که طَمع کَردِه چَه.


بَس گِردِ اِم چییون درباره چِه بَشایمون بوآجَم؟ اَگم خِدا اَمَه نَه یَه، کییَه که بَشای چَمَه ضِد بِبو؟


بَس چِه بوآجَم؟ غیریهودیونی که صالِحی دومله نِبینَه، اَیی بِه دَس وَردِشونه، یعنی اَ صالِحی که ایمانی نَه بِه دَس بومَی؛


اَگم از اَفِسُسی شهری آدَمون نَه که وَحشی یَه حَیوونون مونِن، جنگ کَردِمَه، بَه مِرا چه فایده ایشی اِستبَه؟ آدَمی دیدی کا گف ژَنِم، اَگم مَردَه اِن زِنده آنِبون، «بایَه بَرَم و بِنجَم چوم که صَبا بَمَردیمون.»


مَگم اِم چییون اِنسانی یَه فیکرون نَه بَواتیم؟ مَگم شریعت نی اِمی نِواجِه؟


بَلکَم هَر کاری که بَکَردیمون نیشون بَدایمون که خِدا نوکَرونیمونه: تاو و تحملی نَه مصیبتون کا، سختیون و بَلااون کا،


چوم که دَیِسَه اَ غمی که خِدا را بَه، چِه شوقی شِمَه دیلَه کا بار وَردَشه: البت هِم شوقَه که نیشون بَدای تقصیر کار نیرونه، چِه غِیضی کا، چِه تَرسی کا، چِه دیلتنگی کا، چِه غیرتی کا، چِه مجازاتی کا. شِمَه هَمه جوره ثابت کَردِرونه که اَ قَضییَه کا بی تقصیر بیرونَه.


چوم اَگم اَ چیی که اِشتَن خَراو آکَردَمه اَز نو وَج آکَرِم، نیشون بَدایم که خطا کاریمَه.


اِی بِرااِن، بِدارَه روزونَه زِندگی کا ایلَه مثَّلی بواَرِم. هیچکس نیمَشا ایلَه عهدی که آدَم رسمی کَردَش بِبو، باطل آکَرِه یا چیی بَیی اضافه آکَرِه.


و اَوِن خِدا خِدمتکار موسی سرودی، و وَرَه سرودی بَخَندین و بَواتین: «اِشتِه کارِن یال و عجیبی نَه، اِی خِداوندْ خِدای قادر مطلق اِشتِه راه اِن چِندی عدل و حقّی نَه. اِی گِردِ میلّتون پاُتشا.


اِی آسمون اَیی را شادی بِکَه! شادی بِکَرَه اِی مقدسین و رسولون و پیغمبرون! چوم خِدا شِمَه قِصاصی اَوون کا ویگِتَشه!»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan