امّا بعضی دونه اِن چاکَ خاکی کا ویبینَه و پِرَسینه و صَد برابر بار وَردِشونَه.» وختی عیسی اِم گفون واتِشه، بِلَنده سَسی نه واتِشه: «هَر کسی دَرَسَه گوش هِستِشه، دَرَسِه!»
«اَ کسی که گوش هِستِشَه دَرَسِه که خِدا روح کلیسا اون نَه چِه بَواتی. هَر کسی که پیروز بِبو، اَ نِین آکَردَه”مَنّا“ کا آدَم بَیی و ایلَه ایسبی یَه سِنگی آدَم بَیی، که چَیی سَری کا ایلَه تازه نومی نیویشتَه بییَه که هیچکس اَیی نیمَزنِه اَ کسی غِیراز که اَیی ویگِرِه.
«اَ کسی که گوش هِستِشَه دَرَسِه، که خِدا روح کلیسا اون نَه چِه بَواتی. هَر کسی که پیروز بِبو، اِمی بَبَخشِستیم بَیی تا زِندگی داری میوه کا بَرِه که خِدا بهشتی دیلَه کایَه.