بَس ویرا بِبییَه که چِنتَه دَرَسَه؛ چوم کسی که هِستِشه بَیی وِرتَر آدوعَه بَبی، و اَ کسی که نیشَه حَتی اَ چیی نی که خَیال بَکَردی هِستِشه، اَیی کا ویگِتَه بَبی.»
«اَ کسی که گوش هِستِشَه دَرَسِه، که خِدا روح کلیسا اون نَه چِه بَواتی. هَر کسی که پیروز بِبو، اِمی بَبَخشِستیم بَیی تا زِندگی داری میوه کا بَرِه که خِدا بهشتی دیلَه کایَه.