مَرقُس 4:6 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی6 امّا وختی آفتاو پِرمَه، پِرَسَه دونه اِن گِرد سیستینَه و خِشک آبینَه چوم بِنَه شون نِبَه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی6 ولی وَقتی آختاو پِرمَه، گرد سیجیستین و خِشک آبین، اِمی خونه کن ریشَه نِدارین. Faic an caibideil |
اِمن، بی هیچ تَرسی شِمَه پُور محبتَ میهمونیون کا، شِمَه نه هَرِن و هِنجِن ولی اَ نِینَ صَخرَه اونی شیواری نَه که آوی جیری کا اینَه و نییَب اَوون ویندِه؛ اَوِن شوونَه اونی اِستینه که فقط اِشتَن فیکری کا اینه؛ بی وارِشَ خِرونی شیواری نَه که وا اَوون بَبَردی، و پایئزی آخِری بی میوه دارونی نَه که دِ کَرَه مَردَه ای نَه و بِنه نَه بَر اومَه اینه.